AlbumsRecensies

Leon Vynehall – Nothing Is Still (★★★★½): Biografisch meesterwerk

AlbumsRecensies

Leon Vynehall – Nothing Is Still (★★★★½): Biografisch meesterwerk

Leon Vynehall maakt al enkele jaren naam als componist waardoor we bijna zouden vergeten dat we nog steeds op een debuutalbum zitten te wachten. Dat wachten wordt beloond met Nothing Is Still waarin de producer biografisch te werk gaat. Het album vertelt het verhaal van zijn grootouders, van het moment dat ze emigreerden naar New York tot de dood van zijn grootvader vier jaar geleden. Vynehall is een meester in het vertellen zonder woorden en verheft deze kunst op zijn debuutplaat naar een hoger niveau.

Wanneer we een blik werpen op ’s mans discografie vinden we twee uitgebreide EP’s. Beiden enorm dansbare house, hoorbaar beïnvloed door funk en hiphop. Nothing Is Still is geen complete stijlbreuk maar laat zich minder snel in een hokje te plaatsen. De plaat bouwt aan een gestaag tempo op, en weer af. Vynehall weet perfect zijn contrasten te leggen tussen het minimalistische toetsenwerk, potige baslijnen en nog stevigere synths. Deze contrasten komen het beste over wanneer het album als geheel benadert wordt. Toch blijven de tracks individueel ook perfect overeind.

Openingstrack “From The Sea/It Looms (Chapters I & II)” is een perfect voorbeeld van hoe Vynehall zijn sterkte in zowel minimalisme als bombast tentoon spreidt. Op een subtiele wijze worden lagen van ambient pianostukjes en majestueuze strijkers neergevlijd. De luisteraar wordt in het verhaal gezogen en de komende 9 tracks niet meer losgelaten. Sterker nog, dit is zo’n album waarbij je na het luisteren even moet bekomen van alle melancholie.

In plaats van tracks kunnen we ook over hoofdstukken spreken. Vynehall deelde zijn plaat als een boek op in chapters en footnotes. Om de inhoud nog meer kracht bij te brengen, bracht de jongeman hierbij ook videoclips uit. Deze benadrukken, met hun sterke filmische karakter, nogmaals het portretterende aspect van het album.

Nothing Is Still zweeft constant ergens tussen jazz en ambient house maar op “English Oak (chapter VII)” grijpt Vynehall nog één keer terug naar de opzwepende beats uit zijn eerder werk. Dit nummer zou ook niet misstaan hebben op zijn EP Rojus die als veelzeggende ondertitel ‘Designed To Dance’ kreeg. Na deze danspauze schroeft Vynehall het tempo terug met vogelgefluit en melancholische sounds op “Icecream (chapter VIII) en zet hij zich terug neer aan de piano in afsluitend hoofdstuk “It Breaks (chapter IX)”.

Leon Vynehall tekent met groteske bewegingen een clair-obscur meesterwerk op een canvas getiteld Nothing Is Still. Dit kan tellen als debuutplaat en uiteraard kijken we ernaar uit om meer van deze man te horen. Vynehall presenteert zijn album volgende week in Parijs, Berlijn en Amsterdam, gevolgd door drie shows in Londen. Op een passage op Belgische bodem is het voorlopig nog even wachten.

Facebook / Instagram / Spotify 

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe singles Leon Vynehall - "Mothra" & "Ecce! Ego!"

Wie de Britse houseproducer Leon Vynehall nog niet kent, heeft iets gemist. Zijn debuut Nothing Is Still uit 2018 was een elektronisch meesterwerk…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.