LiveRecensies

Motel Mozaïque (Dag 1): Geslaagd mengelmoesje

Jaarlijks is Rotterdam drie dagen lang de thuisbasis van een van de tofste kunstfestivals van het moment: Motel Mozaïque. Het multidisciplinaire festival is de droom voor elke cultuurliefhebber met interessante performances, boeiende kunst om jezelf in te verliezen en muziek van een boel getalenteerde artiesten, variërend van opkomende tot wat meer gevestigde namen. Wij zijn de komende drie dagen vooral voor de muziek in de Nederlandse havenstad te vinden, en vandaag trapten we vrolijk in het zonnetje de 21e editie van MOMO af!

© Niek Hage

Tony Njoku @ Rotown:

Eigenlijk was het de bedoeling dat Tony Njoku om 19 uur aan zijn set zou beginnen in Rotown, maar de deuren van het Rotterdamse poppodium waren op dat punt nog stijf gesloten en er stond een flinke rij buiten. Na een kwartier kwam er eindelijk beweging in de rij. De Brits-Nigeriaanse elektronische producer leek bij onze binnenkomst nog bezig te zijn met zijn soundcheck, maar niet veel later dimden de lichten en begon Njoku aan zijn optreden. Met ondersteuning van een ijzersterke driekoppige band wist hij ons vanaf het eerste moment wel meteen mee te sleuren. De warme melancholie in Njoku’s stem slaagt er moeiteloos te raken, vooral tijdens het prachtige “Honey Love” en “Redredrose”. De set deed ons een beetje denken aan een intensere versie van Bon Iver met sterkere jazz- en rockinvloeden. Helaas hebben we door de vertraging niet de hele set kunnen afkijken in Rotown, maar wat we ervan hebben gezien, was overtuigend genoeg om ons bekeerd te hebben tot fan!

Alamo Race Track @ Theater Rotterdam (Grote Zaal)

Jaren geleden was Alamo Race Track een van de meest toonaangevende Nederlandse bands, maar dat is in recente jaren behoorlijk afgenomen. Hun set op Motel Mozaïque diende dan ook te functioneren als een grote comeback. Deze stelde ons alleen een beetje teleur. De opkomst was gematigd met een hoop lege zitplaatsen in de Grote Zaal van Theater Rotterdam en flink wat ruimte in het stavak, en ook de sfeer was niet per se om naar huis over te schrijven. Tijdens songs waar de energie wat hoger lag, werd er een klein beetje heen en weer bewogen, maar veel meer beweging dan dat zat er niet in. Alamo Race Track speelde alsof het moest, niet voor de leuk, en dat leidde er tot dat wij het weinig plezierig vonden. De Amsterdamse band speelde flink wat nieuwe onuitgebrachte nummers, maar deze klonken precies als de songs die de groep uitbracht aan het begin van de eeuw, waardoor wij ons afvroegen of Alamo Race Track in het verleden is blijven hangen. Slecht speelde het viertal in principe niet. Frontman Ralph Mulder was goed bij stem en het instrumentale werk was sterk, maar het ontbrak aan plezier, charisma en schwung. Een jammere teleurstelling, de comeback van Alamo Race Track op MOMO.

© Niek Hage

Black Country, New Road + Friends (Improv Battle) @ Arminius Kerk

Het paradepaardje van deze editie van Motel Mozaïque is ongetwijfeld Black Country, New Road. De Britse formatie is de artiest in residentie dit jaar en zijn alle drie de dagen van het festival te zien. Vanavond mochten we het gezelschap bewonderen tijdens een interessante jamsessie met lokaal gevestigde muzikanten, variërend van een trompettist tot vocalisten en een violist. In de Arminius Kerk — onbetwist de mooiste venue van MOMO — waren er een tiental opdrachten opgesteld voor de sessie, zoals op één been staan of een populair nummer spelen dat op voorhand al gekozen was. Deze dienden uitgevoerd te worden wanneer de dirigent (Lewis Evans, die normaal verantwoordelijk is voor de fluit of saxofoon in de band) dat besliste. Het resulteerde in een boeiend uur in de Rotterdamse kerk. Veel aanwezigen die hoopten om Black Country, New Road in de typische zin te zien optreden, haakten snel af om elders aan hun trekken te komen, maar de kerk bleef alsnog goed vol staan met muziekliefhebbers die verwonderd naar de taferelen op het podium keken. Evans was een bijzonder charmante en vaak aandoenlijke dirigent, terwijl de rest van de band én de uitverkorene lokale muzikanten een puike show neerzette waar het plezier en de liefde voor het vak van af spatte. Zelfs wanneer de jamsessie wat stroever verliep, leek iedereen zich zowel op het podium als in de zaal te vermaken. Het hoogtepunt was toen het gezelschap een cover van The Beatles’ “Hey Jude” improviseerde richting het einde toe. Perfect was die uitvoering niet, maar de gezelligheid was dusdanig voelbaar dat we dat niemand kwalijk nemen. Black Country, New Road heeft voor de zoveelste keer bewezen een band te zijn die niet in hokjes gestopt kan worden, ditmaal in plezant samenspel met Rotterdamse muzikanten!

Nusantara Beat @ Theater Rotterdam (Grote Zaal)

Een van de meest veelbelovende acts van Nederlandse bodem is Nusantara Beat. Het zeskoppige gezelschap wist al hoge ogen te gooien met een groovy, psychedelische sound tijdens Eurosonic Noorderslag in januari zonder überhaupt nog maar een nummer uitgebracht te hebben. De band bestaat uit zes leden die eerder al speelden in groepen als Jungle By Night en Altin Gün, die elk Indonesische roots hebben. Dat verbindt hen en heeft geleid tot Nusantara Beat, dat op de eerste dag van Motel Mozaïque mocht aantreden in de Grote Zaal van Theater Rotterdam. Deze zaal leek iets te groot te zijn voor Nusantara Beat. Hoewel het gedurende de set wel iets voller werd in de zaal, bleef het verder vrij rustig. Dat kon de pret niet drukken voor Nusantara Beat, want de band gaf een puike show. De energie was een uur lang van hoog niveau en de psychedelische, seventies geïnspireerde Indonesische muziek kreeg de relatief kleine groep aanwezigen in de zaal wél goed aan het swingen. Frontvrouw Megan de Klerk was charismatisch en bijna betoverend in een prachtig glitterend ensemble, en de band om haar heen speelde erg strak. Nusantara Beat liet zien nog niet zo’n grote zaal te kunnen vullen, maar bewees op de eerste dag van Motel Mozaïque wel een act te zijn om in het oog te houden!

De eerste dag van MOMO was een ideale om het driedaagse festival mee te beginnen. Hoewel het startte met een kleine vertraging en we niet alles dat we zagen even overtuigend vonden, hebben we onszelf wel degelijk vermaakt in Rotterdam met zeer uiteenlopende optredens. Het was van alles wat, maar absoluut erg geslaagd. Het belooft in ieder geval veel goeds voor de komende twee dagen van Motel Mozaïque!

256 posts

About author
nederlandser dan ik krijg je het niet
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Skydaddy – “Tear Gas” (feat. Tyler Cryde)

De in Londen geboren Rachid Fakhre, de man achter dit project, ken je misschien van zijn vorige project Spang Sisters. Al is…
InstagramLiveRecensies

Black Country, New Road @ De Roma: Magische bijeenkomst

Een album uitbrengen dat gepaard gaat met heuse veranderingen in de band; het overkomt de besten. We bedoelen hiermee dat het het…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Nusantara Beat - "Kota Badung"

De Amsterdamse band Nusantara Beat is op korte tijd een klein fenomeen geworden. Met hun project brengen de zes doorwinterde muzikanten (je…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.