The Black Angels @ Trix: Geduld is een schone deugd

Met hun twintigjarig bestaan in het vooruitzicht en een vers album in hun rugzak vertrok The Black Angels drie weken geleden op tour door Europa. Hun laatste album, Wilderness of Mirrors, dateert van september vorig jaar en zoals op quasi al het werk van The Black Angels is de link met The Velvet Underground nooit ver te zoeken. Zelfs de naam van de groep is afkomstig van een nummer van die New Yorkse band: “The Black Angel’s Death Song“. En voor wie niet weet hoe het album dat voorafging aan Wilderness of Mirrors heette: twee keer raden. Jawel, Death Song.

Wilderness of Mirrors was al grotendeels voor de pandemie afgewerkt, maar door mevrouw Rona duurde het vijf jaar vooraleer fans toegang kregen tot het nieuwe werk van de Amerikanen. Nu ze zes studioalbums achter de kiezen hebben, werd het tijd om nog eens een tour aan te vatten. Frontman Alex Maas passeerde met zijn rockband uit Texas al in Duitsland en Spanje, en vandaag was het de beurt aan Trix in Antwerpen om ondergedompeld te worden in een psychedelisch bad.

Om de zwarte lijn door te trekken doorheen de hele avond, koos The Black Angels voor Black Market Karma als voorprogramma. De Londense band is thuis in hetzelfde genre als de hoofdact en laat zich inspireren door de jaren zestig, dus we zitten meteen in het juiste sfeertje. De bandleden hebben zich met zijn vijven gezellig op een rijtje gepositioneerd, zodat de vier gitaristen en de drummer allemaal in de belangstelling staan. De eerste gitaren scheuren al voorzichtig door de boxen en het is daarop dat de focus ook echt wel ligt: zang is er heel weinig, maar dat stoort ons niet. De Britten pakken uit met galmende effectjes en speelse introotjes. Een leuk setje voor het grote aantal vroege opdagers, maar als je te laat was voor Black Market Karma, heb je ook niet al te veel gemist.

Na een halfuurtje wachten zet The Black Angels hun set in met “You On The Run”, dat op gang getrapt wordt met een doordringende schreeuw van zanger Maas. Multicolorlichten, flikkerende lichtpalen en geprojecteerde visuals met hoog contrast die jawel, uit de jaren zestig lijken te komen, doen hun optreden opleven. De hypnotiserende stem van Maas draagt mooi bij aan de psychedelische tocht waarop we vertrokken zijn. We begrijpen hem echter nauwelijks; het is meer een aan elkaar geplakte waas aan woorden, maar het zou goed kunnen dat daar bewust zo voor gekozen is.

Een eerste vermeldbare reactie van het publiek volgt wanneer gitarist Christian Bland de zang even overneemt. Enkele minuten later vergezelt Maas hem, wat voor een leuk samenspel tussen hoge en lage frequenties zorgt. We krijgen uitgesponnen nummers te horen die telkens een tikkeltje veranderen. Ook al is het nu eenmaal de aanpak van de Amerikaanse band, toch is het soms allemaal iets té gerekt om ons bij de psychedelische les te houden. We hebben dan ook het gevoel dat de focus meer daarop ligt, dan op de rock. Het rock-‘n-rollgevoel, waar we toch een beetje naar snakken, ontbreekt. Gelukkig is het tweede deel van de set iets gevarieerder: een circustoeter, een elektronisch orgel en een mondharmonica verschijnen ten tonele en kunnen ons meer boeien dan de eerste reeks nummers.

We zijn dan ook blij dat de Angels wat langer doorspelen dan voorzien. In het begin acteerden beide kanten van de zaal wat aarzelend, maar meer naar het einde toe worden de songs interessanter. Maas’ stem verdwaalt steeds meer tussen de instrumenten, maar dat kan het publiek niet deren: de laatste nummers worden met gejuich onthaald.

Er werd ons een psychedelische rocktrip beloofd, en die hebben we gekregen, al was hij iets minder stevig dan we hadden verwacht. The Black Angels ontkrachtten hun duistere naam met een kleurrijke lichtshow en een no-nonsense optreden. We hebben er even op moeten wachten, maar uiteindelijk loonde ons geduld en was het dikke anderhalf uur dat de Amerikanen het podium innamen voorbij voor we het wisten.

Wie nog een The Black Angelsconcert in de buurt wil meepikken, moet snel zijn: vandaag staan ze nog in Doornroosje te Nijmegen, morgen staan ze op de planken van Paradiso in Amsterdam.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Facebook / Instagram / Website

Setlist:

You On The Run
El Jardin
Icon
History of the Future
Grab As Much (As You Can)
Manipulation
Firefly
Without a Trace
A Walk on the Outside
The Prodigal Sun
Entrance Song
The River
Mission District
Black Grease
Empires Falling

Wilderness of Mirrors
Bloodhounds On My Trail
Vermillion Eyes
Choose to Choose
La Pared (Govt. Wall Blues)
Young Men Dead
Haunting at 1300 McKinley