Creature Cult staat voor een eclectische mix van poppunk en trap die al van bij de eerste seconde binnenkomt. Het project rond Connar Ridd deelde in september vorig jaar nog maar zijn eerste single: “ughly” werd losgelaten op een wereld vol gender- en gedragsnormen die hij duidelijk te claustrofobisch vindt. Voor Creature Cult is muziek hét instrument om sociale grenzen om te buigen of zelfs aan diggelen te slaan. Opgroeiend in kleine dorpjes met excentrieke garderobes, bevindt de artiest zich vaak in het spervuur van homofobe opmerkingen. Met muziek wil hij schreeuwend weerwoord bieden.
Ook “poster boy” doet een duit in het zakje. Creature Cults tweede single borduurt voort op de sound van “ughly”. Niets baanbrekends, maar deze keer wist de Brit zijn nummer toch stukken catchier te schrijven. Waar de rebellie in zijn eerste release soms aanvoelde als een belabberde verfstreep, klinkt “poster boy” als een snoeiharde sessie action painting met donkere kleuren. Zo houdt de muziek zelf ons langer vast. Agressief bij de kraag zelfs, maar dat kan Connar Ridd weinig schelen. Creature Cult kan niet vermijden dat ook deze tweede single op den duur wat eenzijdig klinkt. Een gelijkaardig tintje oppervlakkigheid schuilt in de dramatische uitstraling van het project. Hoewel de bedoeling een brutaal individualiteitsmanifest is, hangt boven “poster boy” toch een soort steriele mist. Alsof hij heel bewust voor een bepaalde esthetiek kiest, en misschien toch niet helemaal zichzelf is. Met slechts twee singles onder de riem, heeft hij echter toekomst genoeg om ons het tegendeel te bewijzen. Wortelt zijn frustratie diep genoeg om verschillende emoties in poppunksongs te gieten, of zal het bij dansbare tienerwoede blijven?
Beluister de singles van de week op onze Spotify.