Roísín Murphy @ Ancienne Belgique (AB): Trendy tante die feest als de beesten

Tijdens de zomer voor het begin van corona streek Roísín Murphy met een blitse set (en heel veel kledingstukken) neer op het podium van Lokerse Feesten. Ze bracht toen naast enkele eigen hits en één Moloko lied ook een nieuw nummer. Het was een kleine voorbode op Roísín Machine, het vijfde solo album van de Ierse. Vooraleer Murphy haar eerste solostappen in de muziekwereld zette, bracht ze samen met Mark Brydon vier langspelers uit onder de naam Moloko. Hits als “Sing It Back” en “Time Is Now” uit de Moloko dagen en “Overpowered” en “You Know Me Better” uit de solocatalogus galmen nog steeds van tijd tot tijd door ons hoofd, maar ook de aanstekelijke minder bekende nummers van die meest recente plaat zitten nog steeds aardig vast in onze muzikale neuronen. Lang verhaal kort: Roísín Murphy heeft heel wat goeie en catchy nummers waarvan we een mooie bloemlezing verwachten tijdens haar eerste Belgische zaalshow in maar liefst zes jaar tijd.

Ademen, wat is dat? Alleszins niet iets waar MadMadMad mee bekend is, want het trio gunt ons amper een halve adempauze tijdens hun set van vijfenveertig minuten. Wie het trio opzoekt op Google, leest dat ze een mix van jaren ‘70 no-wave, postpunk en disco maken, maar wij zouden het gewoon samenvatten als wat de jeugd ‘extreem lit’ noemt. De muziek met zo nu en dan vocale elementen, is extreem dansbaar en zou het enorm goed doen in een club met een iets jonger publiek. Toch wordt er ook in de AB aardig wat bewogen en hoe kan het ook anders met deze groovy muziek. Aanstekelijke melodieën en catchy ritmes volgen elkaar non-stop op. MadMadMad speelde eerder al op Eurosonic, wat betekent dat het een beloftevolle band is, maar eigenlijk is het niet te begrijpen dat een band met een sterke live act als deze het nog niet gemaakt heeft. Programmeer dit trio met een Belgische band als STUFF. en de avond kan niet meer stuk, niet dat dat nu wel het geval is, want na drie kwartier MadMadMad zouden we bijna vergeten dat er nog een hoofdact aan zit te komen.

Het trio stelt zich recht, pakt nieuwe instrumenten en begint doodleuk “Fun For Me” van Moloko te spelen. Op het scherm achter de band verschijnt Roísín Murphy, die backstage staat te zingen, terwijl de instrumenten van het voorprogramma worden opgeruimd. Wanneer ze halverwege het nummer ten tonele verschijnt, worden er meteen enthousiaste geluiden gemaakt die zich al gauw omzetten in de ‘lalala’ die het openingsnummer siert. Meezingen is een kernwoord van de avond, want opvolger “Something More” wordt niet alleen door Roísín en haar vier muzikanten (twee van het voorprogramma en twee nieuwe) ingezet, maar ook door een welgezinde Ancienne Belgique. Tijdens de daaropvolgende hit “Let Me Know” wordt het feest naarstig verder gezet en al gauw staan we nog meer in het zweet. Heeft er iemand een handdoek om ons voorhoofd even aan af te vegen?

Er komt geen einde aan het dansen wanneer minder gekende nummers van Roísín Machine worden ingezet, meer zelfs ook “Incapable” en “Narcissus” worden als hits onthaald. Beide nummers rekt ze lekker lang uit en gaan richting de tien minuten, zonder ooit saai te worden. Toch is het pas bij Moloko superhit “The Time Is Now” dat het dak er voor het eerst écht afgaat. Iets dat later opnieuw gebeurt tijdens “Sing It Back”, waarbij Roísín onnodig vraagt om mee te zingen. De percussie en beats tijdens dit nummer doen niet alleen onze stembanden trillen, maar laten onze zweetklieren nóg harder werken. Het publiek is trouwens niet het enige dat danst, want ook op het podium haalt de ster van de avond haar beste en slechtste moves boven. Van schudden met de kont en de zogenaamde ‘running man’ tot zo hoog mogelijk met haar been de lucht in schoppen, Murphy doet alles en nog meer op stiletto’s.

De Ierse haalt alles uit de kast, maar dan ook echt alles. Hits, hippe moves en kleren, heel veel kleren. De klerenkast van Murphy werd op voorhand over het podium uitgekieperd, waardoor er diverse mutsen, hoeden en nog andere hoofddeksels tussen de bandleden terug te vinden zijn. Zo nu en dan verdwijnt de Ierse heel kort in de coulissen om andere kleren aan te doen, terwijl het feest instrumentaal wordt voortgezet. De ene keer ziet Roísín eruit als een nar en de andere keer heeft ze een prachtig dieprood maatpak aan met een cape. Pakken in het felroze of de kleuren van de Joker worden afgewisseld met een plastieken doorzichtige vest (waardoor je haar lingerie ziet) of een vagina-achtig kostuum. Tijdens “Overpowered” draagt het stijlicoon, want zo durven we haar noemen na deze avond, iets dat op schaamlippen lijkt en de zingende clitoris zorgt in ieder geval voor veel genot.

Wie even op adem moet komen, kan zich amuseren door naar de visuals achter de band te kijken. Bewegende figuren in de stijl van Do You Like My Tight Sweater? uit 1997 of allerhande foto’s van op Roísín’s telefoon (gaande van selfies en vakantiekiekjes tot screenshots van kleren en privéberichten) passeren doorheen de avond de revue, maar uiteindelijk is het gewoon Roísín zelf die elke seconde de aandacht steelt. De reeds beschreven moves worden opgevrolijkt met wat humor en tijdens “Forever More” gaat ze de eerste rij verkennen. Die eerste rij moet naar meer hebben gesmaakt, want tijdens afsluiter “Flash of Light” beslist ze om op de dranghekken te gaan staan (nog steeds met stiletto’s aan) en wordt er een korte, doch krachtige crowdsurfsessie georganiseerd. Het nummer begon wat traag en miste mogelijks een beetje de overtuigingskracht die voor de rest constant aanwezig was, maar Murphy weet er nog maar eens een feest van te maken.

Het dansen, dansen, zingen en dansen komt tot een einde wanneer Murphy en de muzikanten het podium verlaten. Gelukkig komen ze nog terug voor een speciale medley. “Golden Era” wordt ingezet met enkele akoestische instrumenten en zonder micro, de schuld van de avondklok zo blijkt. Roísín haar stem vult de zaal, of dat tracht ze toch, maar wanneer het nummer vlekkeloos overgaat in Moloko’s “Familiar Feeling” wordt er nog een laatste keer en in intieme setting meegezongen. Voor het eerst in tweeënhalf uur krijgt het publiek enige vorm van rust.

MadMadMad legde de lat ongelofelijk hoog en blies ons in feite al weg als voorprogramma, waarvan we moeten toegeven dat we ze nog niet kenden. Zonder adempauze tussenin trapte Roísín Murphy op originele wijze haar set af en het feest werd niet alleen verder gezet, maar nog eens exponentieel groter. Niet alleen tijdens de hits vulde een zweetgeur de grote zaal van AB, maar ook de minder gekende nummers konden op enthousiasme van het publiek rekenen. Murphy dook in haar kleerkast en liet visueel veel verschillende kanten van zichzelf zien en met een onverwachte wending voor de bisronde, liet ze ook nog eens horen dat ze geen catchy beats nodig heeft om een memorabel moment te creëren. Roísín Murphy is kort samengevat de hippe en trendy tante die met haar beste slechte dansmoves van elke gelegenheid een feest weet te maken.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Facebook / Instagram / Website

Setlist Roísín Murphy:

Fun For Me (Moloko nummer)
Something More
Let Me Know
Incapable
Narcissus
The Time Is Now (Moloko nummer)
Simulation
Forever More (Moloko nummer)
Cannot Contain This (Moloko nummer)
Overpowered
Sing It Back (Moloko nummer)
We Are the Law
Flash of Light

Golden Era / Familiar Feeling (Moloko nummer) (akoestisch)