AlbumsRecensies

The Me In You – How Does It Feel To Be Wrong All The Time (★★★★): Genereus en hartverwarmend intiem

Daar duikt het Belgische The Me In You weer op. Tien jaar na de oprichting van de band ligt er eindelijk nieuw werk op de plank. Het alweer meer dan uitstekende How Does It Feel To Be Wrong All The Time bevestigt hun status als helaas veel te onbeminde en onbekende parel in de Belpop. Opmerkelijk is hoe deze groep evolueerde. Stond het debuut Forgotten Clothes nog vol radiovriendelijke indiepopnummers, dan ging de band met het erg aan te bevelen Stuart Conroy helemaal richting analoge klanken. En nu is er dus de langverwachte opvolger How Does It Feel To Be Wrong All The Time. Daarmee raakt The Me In You helemaal niet aan het eigen DNA (de groep blijft immers heerlijk grossieren in breekbare popsongs met een melancholische twist), al zoekt ze wel volop nieuwe muzikale wegen.

Al van bij een eerste luisterrondje hoor je dat er lang en hard aan dit album werd gewerkt. Dat vind je onder meer terug in de opvallende coherentie, net zoals dat blijkt uit het uitgekiende evenwicht tussen beide plaatkanten en de heel rijke, verzorgde en sfeervolle productie van Gaëtan Vandewoude (Isbells).

How Does It Feel To Be Wrong All The Time is een documentering van mensen, plaatsen en herinneringen. Dat idee wordt onder meer verduidelijkt via “The Day MCA Passed Away”, een compositie die de immense impact van het overlijden van een muzikale jeugdheld (in casu Adam Yauch van de Beastie Boys) vastlegt. Ook elders loert de dood, zoals onder meer in het cryptische opschrift ‘I lost you in clear water’ dat in de hoesnota’s te lezen valt. Het is een van die existentiële vragen die opduiken, die The Me In You naar voren schuift zodat de luisteraar er zelf mee aan de slag kan.

Op muzikaal vlak krijg je een lappendeken van inspiraties en ideetjes voorgeschoteld. Neem de single “Landscapes (About Me)” die met wonderlijke gastvocalen en sobere close harmony de luisteraar vrijwel direct schaakmat zet. Doorheen de plaat vallen invloeden te ontwaren van rasartiesten zoals Brian Eno (de erg ijle, ambienteske intro van afsluiter “The Coastman And The Liar”) of Peter Gabriel (de heel ijzingwekkende sfeer en dito vocals in “Stop In Motion”). Evenwel zoekt The Me In You het op dit album vooral bij kunstzinnige, in subtiele laagjes verhullende pop die soms lichtjes richting The Blue Nile en Talk Talk neigt. Her en der wordt er ook voorzichtig aangevuld met lichte toefjes psychedelica, ambient en zoals in de heerlijk ontsporende afsluiter “The Coastman & The Liar” (denk: U2 ten tijde van pop), zelfs gespeeld met dance-achtig experiment.

Rest ons te zeggen dat How Does It Feel To Be Wrong All The Time een verrassend mooi, hartverwarmend intiem en erg matuur klinkend album is. The Me In You blijft dan ook een band om echt te koesteren, zeker in het wellicht net iets te vaak op hypes terende Belgische muzikale landschap. Wat een weelde van een uiterst genereuze groep die met deze bijzonder straffe release zijn goudwaarde nog eens fijn in de verf zet.

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single The Me In You

The Me In You hebben een eerste single klaar van hun tweede zelfgetiteld album. Het album is de opvolger van “Forgetten Clothes”. Na…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.