Sound Track: Finale Antwerpen @ Trix (Antwerpen)

Na een overvloed aan selecties en voorrondes wist de organisatie van Sound Track voor elke provincie acht talentvolle finalisten uit te kiezen. Ook wij waren gisteren in elke provincie behalve in Brussel, waar de laureaten pas zondagavond gekozen worden, aanwezig om ons oordeel te vellen over de ruwe diamanten die het muziekconcours ons voorschotelde. Op het spel stond een jaar lang begeleiding om het maximale uit deze artiesten hun potentieel te kunnen halen. Dat het geen gemakkelijke keuze voor de jury zou worden, werd meteen duidelijk na het zien van acht acts die elk in hun niche enorm sterk waren.

Dexelle

Als allereerste het podium betreden bij een muziekconcours, het is niet altijd de meest dankbare positie. De heren van Dexelle lieten het echter niet aan hun hart komen en bouwden de uitverkochte Trix om in een fijn discofeestje. Frontman Nicolas Dexelle herkennen we natuurlijk als de gitarist van Black Leather Jacket. Met zijn soloproject laat hij echter de leren vest links liggen om dandy-gewijs over het podium te darrelen op dansbare indiedeuntjes. Om het feestje compleet te maken, wist het publiek met enkele goed getimede explosies van confetti de strakke set van enkele special effects te voorzien.

Yacid

Presentator Thibault Christiansen wist niet meteen hoe hij de volgende act moest aankondigen. Kernwoorden als ‘neon’ en ‘speciaal’ maakten de Trix enorm benieuwd naar wat komen zou en eerlijk gezegd waren we zelf ook even verward toen Yacid in cyborgoutfit, met ingebouwde lichtshow, het podium besteeg. De de 24-jarige Yana Van Glabeke wist ons echter niet enkel te verbazen met haar outfit, haar performance was namelijk een indrukwekkend hyperpopspektakel. Experimentele en mysterieuze ambientpassages werden afgewisseld met bonkende beats waarbij niemand stil kon blijven zitten. Yacid sloot af door enkele lasers uit haar handen te schieten en wij wisten meteen welke kernwoorden we aan Thibault zijn lijstje zouden toevoegen: gedurfd, vernieuwend en enorm geslaagd.

BLUAI

Na de lasershow was het tijd voor een kleine genreswitch met BLUAI. Nog voor ze een nummer uitbrachten, wist deze band al een plekje op meerdere festivalpodia en het voorprogramma van Mauro Pawlowski te strikken. We begrijpen ook meteen waarom deze groep zo snel naam weet te maken na het horen van de frisse, dromerige indiedeuntjes à la Phoebe Bridgers die het voortbrengt. Van dromerige indiebands die slaapkamermuziek brengen, zijn er natuurlijk dertien in een dozijn. Deze vier enorm getalenteerde vrouwen wisten het genre echter naar een hoger niveau te tillen en ons ervan te overtuigen dat de ruwe diamant die BLUAI heet, snel zal uitgroeien tot een gevestigde waarde in ons muzieklandschap.

‘Hozo

Dat ‘Hozo graag de inhoud van zijn kledingkast tentoon stelt, wisten we al op te merken in de selectierondes. De Kielse rapper ging voor de finale echter nog een stapje verder, en plaatste hij ditmaal gewoon zijn kledingrek naast hem op het podium. Gihozo, zoals hij dagelijks door het leven gaat, beheerst hiphop over het hele spectrum. Van trap tot oldskool is er weliswaar één ingrediënt dat er telkens bovenuit springt: zijn humor. Rappen over avatar of een klein toneelstukje met iemand uit het publiek, ‘Hozo kreeg de lachers telkens op zijn hand.

Meltheads

Als er één ding is dat we de jury van Sound Track onmogelijk kunnen verwijten, is het een gebrek aan verscheidenheid. Na glitterrock, hyperpop, indiepop en rap, kregen we met Meltheads vervolgens beenharde punkrock voorgeschoteld. Het was wat bevreemdend, op je stoeltje blijven zitten tijdens de luidste set van de avond. Gelukkig leverden de Antwerpenaren een set af die zo strak was dat het publiek al zittend dan maar een kleine moshpit met zijn buurman/-vrouw ontstak. Eén van de toekomstplannen van Meltheads was om tot K3 toe te treden. In de Trix wist het jong geweld alvast te overtuigen dat ze ook in het Nederlands alles kapot kunnen spelen. Of dat geschikt is voor een sinterklaasshow tussen Bumba en Piet Piraat laten we in het midden. Geschikt voor een eigen grote headlineshow, is Meltheads alvast wel helemaal.

Porcelain id

Zonder enige aankondiging dook Hubert Tuyishime rechtstreeks van hun soundcheck in hun set. Veel meer dan twee zinnen was er echter niet nodig om de volledige Trix muisstil te krijgen. Gewapend met slechts een akoestische gitaar en stem, wist Porcelain id meteen het gehele publiek te ontwapenen. De 23-jarige singer-songwriter speelde met woorden die achteloos emoties van woede, angst maar ook hoop en liefde wisten over te brengen. Zowel in het Engels als het Nederlands. Dit alles begeleid onder een, vaak minimalistische, gitaar die wanneer nodig even crescendo ging als de staande ovatie die Porcelain id na hun optreden ontving. Porcelain id liet, net als in de voorronde, de wereld even stilstaan met een betoverend optreden. Wij zijn alvast enorm benieuwd welke richting Hubert met dit concept op zal gaan.

Samuel D’hoore

Een tweede solo-artiest was Samuel D’hoore, die eerder al optrad onder de naam Deathstar MacGyver. Met een ietwat meer jazzy aanpak, sloeg ook hij erin om zijn potentieel over te brengen op het publiek. Jammer genoeg leken de zenuwen de overmacht te nemen en kon Samuel hierdoor nooit echt zijn stempel drukken. De fijne indiedeuntjes vervielen zo al snel in achtergrondmuziek waardoor we het gevoel kregen dat we nooit echt de beste versie van de lokale Mac DeMarco te zien kregen. We zijn er echter wel helemaal van overtuigd dat Samuel D’hoore met de juiste ondersteuning kan uitgroeien tot een rasechte entertainer.

Jennisan

Afsluiten deden we nog met een klein feestje. Jennisan bracht radiovriendelijke electropop die het aanwezige publiek even deed vergeten dat het om een zittend evenement ging. Jens Pauwels en de zijnen brachten een mix van dansbare synthesizers en emotionele piano ballads die ons deed denken aan een, nog meer, poppy versie van Chackie Jam. Of Jennisan muzikaal het meest inventieve project is, laten we in het midden. Entertainend was het alleszins wel.

Sound Rank

Na acht compleet uiteenlopende acts, waarbij een overvloed aan talent te ontdekken was, was het aan de jury om knopen door te hakken. Wij beraadslaagden zelf ook al even over onze drie favorieten en kwamen bij volgende artiesten uit:

3. YACID
2. Meltheads
1. Porcelain id

De organisatie van Sound Track zelf was het hier grotendeels mee eens en bekroonde Porcelain id, BLUAI en Meltheads tot de laureaten van dit jaar. Laatstgenoemden kaapten daarbovenop ook nog eens de publieksprijs weg. De drie winnende acts krijgen voor de komende maanden een parcours uitgestippeld met coachingsessies en podiumkansen. De winnaars van de andere provincies ontdek je hier.