Het is een opvallende trend aan het worden: mainstream muziek kent de laatste tijd meer en meer invloeden uit de jazzwereld en alle werelden die daaruit zijn gegroeid. Denk hierbij aan STUFF. of blackwave., of zoek het buiten onze landsgrenzen bij bijvoorbeeld Tom Misch. Zo is ook Ezra Collective druk in de weer om de wereld te veroveren met voornamelijk jazzklanken op afrobeat, en is het vijftal zo pienter geweest om onder meer Jorja Smith een single te laten bezingen. Muzikanten die effectief een instrument kunnen bespelen en daarmee heel wat mensen weten aan te spreken, wij zien het alvast graag gebeuren!
Aan de energieke toon die Ezra Collective op hun debuut-ep Juan Pablo: The Philosopher had gezet, wordt bij de eerste geluidsgolven die onze speakers verlaten geen gevolg gebreid. Opener “Space Is The Place” is een ingetogen ballad geworden, waarop alle muzikanten met de rem op het beste van zichzelf laten horen. Fijn laidback plaatje waar trompet- en saxofoongeluid naar goede gewoonte weer met overtuiging op het voorplan worden geplaatst. Voor “Why You Mad” werd vervolgens uit een heel ander vaatje getapt. De geniepige baslijn die in de intro duidelijk aanwezig is, doet vermoeden dat er een uitbraak zit aan te komen, en op de bevestiging van dat vermoeden hoeven we niet lang te wachten.
We zijn tot nu toe helemaal mee in de broeierige sfeer die Ezra Collective weet te creëren op hun eerste langspeler. Tocht lijkt de kans ons niet onbestaande dat een jazzleek zijn interesse na enkele nummers zal kwijtspelen. Ja, Ezra Collective maakt muziek in een niet al te toegankelijk genre, maar heeft er zijn bestaansreden van gemaakt om dat genre te verweven in veel ruimer geluid. In dat opzet slaagden ze wat ons betreft op Juan Pablo: The Philosopher veel meer, en konden ze muzikaal vernuft beter verzoenen met de grillen van wat het brede publiek wil horen. Laat dat nu net de reden zijn waarom er destijds een mailtje van Pukkelpop in de mailbox viel…
De passages waarin de instrumentale flow even wordt gebroken met twee guest appearances is dan ook welgekomen. Voor die eerste rekent Ezra Collective op Jorja Smith, die momenteel alles wat ze aanraakt in goud doet veranderen. De broeierige instrumentale sfeer wordt voor de gelegenheid nonchalant doch elegant bezongen door Smith, en op die manier gekneed tot het totaalpakket dat volledig terecht het meest gestreamd werd op Spotify. Op “What Am I to Do?” horen we dan weer de Londense rapper Loyle Carner, die het nummer een heerlijke soulvibe weet mee te geven. “What Am I to Do” laat zich kenmerken door een vette baslijn en ditto beat, aangevuld met speelse soultoetsen. Wat ons betreft het leukste nummer op de plaat.
Over het tweeluik dat hierna volgt, zijn we zeker te spreken. “Chris And Jane” is een nerveuze, uptempo jazzplaat geworden, waarbij een Dansende Beer het bijzonder moeilijk krijgt om aan zijn schrijfinstrument te blijven zitten. Het allegaartje van muzikale mosterd waar we twee jaar geleden ons dagelijks brood mee wilden besmeren, wordt hier opnieuw uit de koelkast gehaald. Ook “People Saved” weet ons mateloos te boeien. Het nummer klinkt als een uitgekiende jamsessie die toevallig op de plaat is terechtgekomen, en in die spontaniteit ligt de absolute sterkte ervan. Ook over de hoofdrol die aan de percussionist werd toegekend, kunnen we enkel maar goedkeurend knikken en moeten we ons beheersen om dat op een discrete manier te doen…
Ook het sterke sluitstuk, waarvoor de uitvinder van de wiegende heup KOKOROKO werd aangesproken, maakt dat we zeker overtuigd zijn van You Can’t Steal My Joy. Ezra Collective maakt grotendeels zijn belofte waar om jazz en verwanten in een modern en dansbaar jasje te hullen, en zorgt ervoor dat je ons deze zomer zeker zal aantreffen op hun concert op Pukkelpop. We begrijpen dan ook dat het vijftal nu en dan teruggrijpt naar voor hen iets meer vertrouwd klinkend werk, maar het moet gezegd dat het geluid dat ze dan produceren veruit het minst interessant klinkt. Out of the box blijven denken, en her en der andere artiesten hun zeg laten doen, lijkt ons dan ook wijze raad voor een band waar we zeker het laatste nog niet van hebben gehoord.
Ezra Collective is deze zomer te vinden op de Limburgse Pukkelpopweide, waar ze op zaterdag onder meer Royal Blood en Tame Impala zullen tegenkomen.
