King Gizzard And The Lizard Wizard – Flying Microtonal Banana: stelen uit Aladdin-land (★ ★ ★½)

King Gizzard And The Lizard Wizard beloofden ons dit jaar maar liefst vijf nieuwe conceptalbums. Morgen komt hun eerste langspeler van 2017 uit: Flying Mictronal Banana. Wij kregen de kans om ons oor al eens te luister te leggen tegen deze pulserende pscychedelische plaat.

Flying Microtonal Banana blijkt net zoals zijn voorganger, Nonagon Infinity, een gelaagd werk te zijn dat één geheel vormt. Waar Nonagon Infinity naast psychedelisch ook nog steeds als garage rock kon worden beschouwd, slaat de band nu echter een compleet andere weg in. Een huilende wind steekt op en “Rattlesnake” brengt ons meteen naar een woestijngebied ergens in het Midden Oosten. Repetitief maar o zo hypnotiserend is dit bijna acht minuten durende nummer – meteen het langste op het album. De droge woestijnwind keert terug en gaat over in het zachtere en mogelijks nog meer hypnotiserende “Melting”.

Als King Gizzard een conceptalbum maakt dan doen ze dat met volle overgave. Er wordt zo absurd veel sfeer gecreëerd dat het onmogelijk is om niet weg te dromen. Op “Open Water” kan je zelfs een (buik)dansje placeren. Het haast alsof ze hun sound gestolen hebben van een druk Zuiders marktje in Alladin-land.

Hoe slagen deze zeven garagerockers uit Australië erin om die exotische klanken (Arabisch, Oosters) te produceren? Door hun instrumenten micrototaal te stemmen zo blijkt. We besparen jullie de technische details, maar het komt erop neer dat er een kleinere afstand ontstaat tussen de gespeelde noten. Dit zorgt voor deze specifieke en zelfs onwennige klanken waar we onszelf zo makkelijk in kunnen verliezen.

Middenin de psychedelische roes steekt “Billabong Valley” er wat bovenuit. Een buitenbeentje waarbij de microtonale klanken wat meer aan kant worden geschoven en een interessante mix vormen met poppy piano-spel. Niet slecht dit frissere nummer, want de roes die we krijgen bij deze plaat dreigt zich soms wel eens om te vormen naar wat sleur en domper. Repetitieve klanken zijn een kenmerk en sterkte van de groep maar in dit geheel missen we soms de drive erin. De curry zou ietwat gekruider mogen zijn om het thematisch te zeggen.
“Nuclear Fusion” brengt echter de heerlijke dreiging, die in elk nummer wel hangt, nog eens volledig naar boven. De synths maken er zelfs iets funky van. Als afsluiter krijgen we het titelnummer “Flying Microtonal Banana”. Een korter nummer dat de sound van de plaat perfect samenvat en naar ons aanvoelen misschien beter als opener had gestaan.

King Gizzard And The Lizard Wizard levert met deze psychedelische banaan een experimenteel en toch herkenbaar hoogstandje. Anders en vooral minder toegankelijk dan vorig werk, dat wel. Maar een conceptalbum is echter niet voor niets een bepaald concept dat uitgewerkt is. De groep verlegde nogmaals zijn muzikale grenzen en wij bleven de volle 41 minuten geïntrigeerd. Missie volbracht lijkt ons, op naar de volgende vier klank openbaringen.