Interview Andries Beckers: 'Bij ons moet het kunnen gaan van Ayco Duyster tot De Romeo's'

Wat in de nillies exclusief bedoeld leek te zijn voor Apple iPod-eigenaars en amateur-radiomakers, groeide de afgelopen twee jaar uit tot het hipste medium waar geen enkel mediabedrijf of organisatie meer zonder kan. We hebben het hier over het fenomeen ‘podcasting’, dat sinds de miljoenencontracten van Spotify voor exclusieve shows aan wereldsterren als de Amerikaanse komiek Joe Rogan, mediapersoonlijkheid Kim Kardashian en de Obama’s halsoverkop een lucratieve markt werd in het Westelijk halfrond. Het succes en de kracht van podcasting zijn daarentegen niet toevallig. Op technisch vlak surften podcasts in de jaren ’10 mee op de succesformules achter muziekstreamingdiensten: relatief lage of geen vaste abonnementskosten, geen geknoei met (illegale) downloads en luisteren wanneer je wilt. Aansluitend week de iPod in de loop der jaren uit voor goedkopere smartphonemodellen en stabiele 4G-netwerken zodat je quasi overal kan genieten van een goeie streep muziek of straf verhaal. Inhoudelijk lijken podcasts dan weer op oases van rust. De interviews en praatprogramma’s van de klassieke media zijn gevangen in een keurslijf van advertenties, oneliners en strak getimede tijdsloten terwijl bij podcasts de kunst van het verhalen vertellen primeert.

Momenteel lijkt podcasting ook in Vlaanderen haar weg te vinden in het medialandschap want toen Studio Brussel-presentator Rik De Bruycker naar eigen zeggen in 2016 begon met zijn eerste podcast ‘kon hij andere makers nog bij naam noemen. Nu is de tel niet meer bij te houden’. Jammer genoeg is het gebruiksonderzoek naar podcasting in Vlaanderen pover. De Imec Digimeter en de CIM Establishment Survey namen podcasting pas vanaf 2018 op in hun statistieken en gebruikten daarvoor ook elk andere parameters. Desalniettemin blijven er nieuwe muziekpodcasts verschijnen op onze favoriete podcastapps waardoor we niet bij de pakken blijven zitten. Om niet alleen Rik, maar ook jou een huidige stand van zaken te geven, polsten we bij Andries Beckers naar zijn visie over podcasting an sich, klassieke media, zijn ondernemerschap en verdere projecten.

Samen met zijn partner in crime Alex Agnew kwam hij in het voorjaar van 2018 op de proppen met de wekelijkse podcast Welcome To The AA. Intussen staat de teller op 173 afleveringen. Net omwille van de jongste A zijn gastkeuze onderscheidt WTTAA zich van andere podcasts. Tot op heden is er namelijk geen podcast waarin zowel Bazart, componist Dirk ‘ridder’ Brosé, DVTCH NORRIS, Fleddy Melculy, Pat Krimson, Kristel van K3 als de schlagerkoningen van De Romeo’s gemoedelijk komen babbelen over hun huidige projecten, carrièrewendingen en toekomstplannen. Voor het stevigere werk is er dan nog de subrubriek Calling From The Underground waarin Alex en Andries zich maandelijks begeven in de woelige wateren van de Belgische metalscene.

Verder presenteerde hij het afgelopen radioseizoen iedere donderdag tussen 16u en 18u op Radio Willy het metalprogramma Staalhard. Voor de eerste Staalhard 100 in december maakte hij samen met collega-presentatrice Sofie Engelen de podcast Staalhard Stories. Dat Andries en Sofie met hun muziek- en mediacarrières blikken vol verhalen en leuke anekdotes kunnen openen over de groten der aarde ontdek je in deze gelegenheidspodcast. Volgens Sofie ruikt de Prince of Darkness alias Ozzy Osbourne bijvoorbeeld naar bommaparfum. Zij kan het weten want ze mocht de brave man backstage interviewen op Graspop 2012.

Tenslotte doceert hij voor iedereen die zich professioneel wil bezighouden met podcasts de cursus ‘Podcasts voor professionals‘ op Syntra Campus Antwerpen. De lesdata gaan dit jaar nog van start op 10 augustus en lopen door tot 23 mei 2022.

Wanneer we aan Andries vroegen wat podcasting voor hem betekent, was het antwoord kort en krachtig. ‘De basis van een podcast is altijd het verhaal, een podcast is escapisme. Mensen willen iets laagdrempelig horen waarin ze zich thuis voelen. Het moet een beetje zoals op café zijn. Je kan letterlijk met twee micro’s iets maken’. Omdat er in podcasts geen muziek mag gedraaid worden, doen Alex en Andries dan ook hun stinkende best om hun luisteraars iets visueels te laten inbeelden. Een grote troef van de podcast is bijvoorbeeld dat ze je integraal kan bekijken op YouTube. Daardoor valt ze gemakkelijk te streamen en bereikte ze mettertijd menig Vlaamse huiskamer. Wie regelmatig de Instaverhalen van WTTAA checkt, zal snel opmerken dat de show effectief bekeken wordt op een televisie of groot scherm. Los daarvan kunnen goede verhalen enkel uit de mond komen van interessante gasten. Het is dan ook Andries zijn bedoeling om met zijn luisteraars ’twee uur in iemands leven te zitten, wat eigenlijk fijn moet zijn’.

Naar eigen zeggen kan Andries tegenwoordig ‘quasi iedereen vragen. Na 173 afleveringen denk ik dat we ondertussen wel een garantie hebben. Het is zelden complete crap‘. Niettemin blijven hij en Alex trouw aan datgene wat zij zich vanaf het begin hadden voorgenomen: ‘bij ons moet het kunnen gaan van Ayco Duyster tot De Romeo’s en zonder dat we daar een waardeoordeel over hebben’. Andries vindt het immers ‘heel gemakkelijk om extreem te zijn of dingen te zeggen waarmee je in bepaalde middens mee scoort en vice versa. Deze podcast probeert altijd om daarboven te staan’. Als er dan toch één rode draad is bij alle gasten, is het wel dat iedereen zichzelf kan relativeren. ‘Op het einde van de dag zijn De Romeo’s drie gewone gasten die ook maar het avontuur van hun leven beleven, in een busje zitten en graag mensen entertainen. Wanneer we dan in gesprek met hen gingen, voelden we allemaal dat we veel meer overeenkomsten hadden dan voorheen gedacht. Wij koesteren dat. De Bazart-boys vonden het ook oprecht leuk om bij ons te zitten’. Dankzij deze genuanceerde aanpak belandde WTTAA in een vicieuze cirkel. ‘De mensen die hier komen zitten, weten dat er meer dan tien man gaat kijken. Die geven zichzelf en vertellen verhalen. Dat is regelmaat. Toch laten we onze gastkeuze en onderwerpen soms afhangen van het moment. Omdat we dit elke week doen, wil je ook niet opgebrand geraken door je te laten leiden door een vast schema of bepaalde regels van het booken. Het moet spontaan blijven’.

Als je het Vlaamse podcastlandschap dezer dagen een beetje volgt, zal je inmiddels gemerkt hebben dat ook de klassieke media zich volop bezighouden met podcasting. Bij de vraag of Andries geen schrik heeft om met WTTAA te vervallen in dat keurslijf van de klassieke media reageerde hij kalm. ‘De klassieke media gaan nooit doen wat wij doen. Die zitten met quota. Het primair doel van een bedrijf is zorgen dat iets op z’n minst break-even wordt. Er zit toffe content bij, maar op een bepaald moment zitten ze daar met een verwachtingspatroon. Onafhankelijke podcasts hebben altijd vrijheid en zolang we dat streepje voor hebben op corporate media, maak ik mij geen zorgen’. Dat het in WTTAA alle kanten kan en mag opgaan, komt omdat beide gastheren ‘het bewust relaxed houden. Soms lullen we gewoon met twee en dan zien we wel. Als er hier een vrouw of iemand van een andere kleur zit, wordt dat ook geen evenement. Daar geloven we niet in. Je zit hier omdat je een interessant verhaal hebt. In een normaal zendschema zitten geen dertien muzikanten na elkaar. We werken niet met seizoenen’.

Toen we halverwege het interview advocaat van de duivel speelden en aankaartten dat WTTAA qua zendtijd een bepaald stramien volgt, kregen we terstond een inkijk in Andries zijn werkmentaliteit. ‘Mijn leven is één deadline. Als ik dat niet elke maandag doe, wordt één week, twee weken en drie weken worden vier weken. Dat is zoals alle shit die je niet graag doet, na een tijd wordt dat moeilijk. Omdat dat elke week is, is dat nu ook iets geruststellends. It keeps us sane. Dat zeg ik ook altijd in mijn cursus. Er is niks zo erg als twaalf afleveringen op een jaar waarvan vier op één maand. Dan heb je geen voeling. Als we op vakantie gaan, is dat ook niet erg. We hebben eens een jaar gehad dat we er vijf na elkaar moesten opnemen. Dat was een titanenwerk, maar we planden dat in en deden dat gewoon. Je moet het ook kunnen relativeren, want anders hou je dat niet vol. Ik wist dat we zelfs voor een kleine advertentie van Humo geklaag zouden krijgen van: het is toch niet meer hetzelfde. Ik voel me daar niet schuldig over als je weet wat dit ons elke maand kost. Daarboven kan ik wel zeggen dat ik aan beide kanten van het spectrum stond. Ik heb dingen gedaan die commerciëler waren en ik heb heel juiste dingen gedaan. Ik wil absoluut geen medelijden want dit is de coolste job ooit. De rode draad in alles wat ik vertel is, own your shit‘.

Hoewel WTTAA elke nacht van zondag op maandag verschijnt op je podcastapp, wijkt het kleinere broertje ‘Calling From The Underground’ af van dat patroon. ‘CFTU doen we alleen als we er goesting in hebben. Ik blijf er wel bij dat dat voor metal het grootste is wat je in dit land kan doen qua bereik. Ik denk niet dat er hier zoveel gelijkaardige dingen zijn waar je 20 à 25.000 downloads mee hebt’. Zelfs voor de meest duivelse podcast waren Gods wegen ondoorgrondelijk. ‘Toen WTTAA goed ging, was het initiële plan om mijn eigen muziekpodcast te maken rond hardcore en metal, dat is mijn achtergrond. Op dat moment, inmiddels tweeënhalf jaar geleden, belde Jens De Vos (gitarist en songschrijver van Off The Cross) mij om te vragen of ze met de band in WTTAA mochten zitten. Indertijd was dat wat moeilijk omdat de reguliere podcast al zo breed was geworden en we makkelijk 40 à 50.000 luisteraars bereikten die niet allemaal in metal geïnteresseerd waren.

Daarom dat ik toen dacht om die afsplitsing te doen. Ik had dat gewoon nog niet zo snel gepland omdat ik het eigenlijk alleen wilde doen, maar omdat Jens ineens belde en ze met hun deadline van een plaat zaten was het makkelijker om het te doen zoals het nu geworden is. Daar heb ik nog altijd geen spijt van. We wilden het wel op dezelfde kanalen plaatsen omdat we toen wisten dat mensen het soms leuk vonden als we gewoon met twee aan het zeveren waren. Zeker als we iets voorbereid hadden. We kunnen vaak springen van onderwerp en met goeie gasten zorgt dat ook voor goeie afleveringen. Bij Jeroen Pede (zanger bij Alkerdeel) hadden we het bijvoorbeeld redelijk kort over de nieuwe Alkerdeel-plaat, maar verder vooral over de liefde voor muziekdocumentaires. Dat is vaak interessanter dan standaard bandinterviews’.

Naast CFTU kan Andries zijn muzikale ei kwijt bij zijn radioshow Staalhard. ‘Ik ben opgegroeid met Metalopolis en MTV Headbangers Ball. Dat is letterlijk wat ik nu doe. In HB draaiden ze tijdens het eerste uur meestal de commerciëlere metalbands en dan net na het ingaan van het tweede blok gingen ze geflipt hard met dingen als Napalm Death. Op die manier was het wel een show die alle metalheads bijeen bracht en dat ik wil ook met Staalhard doen. Elke aflevering van Staalhard is eigenlijk ik die rondloop op Hellfest en Graspop. Ik begin aan de twee mainstages, ga rustig naar de marquees en stop aan de Metaldome. Het laatste halfuur ga ik vaak ook alternatief en eindig ik met een epische song die niemand kent, maar wel iedereen samenbrengt. Net zoals alle 16u tot 18u-programma’s op Willy is ook Staalhard een duidingsprogramma. ‘Ik wil informeren. De krenten uit de pap halen van alles wat er in alle subgenres binnen metal nieuw is binnengekomen. Ik heb nu een duizendtal songs gedraaid. Als ik alleen maar hits of topsongs of classics zou draaien dan zou ik snel in herhaling vallen, want zo graaf is ons genre nu ook weer niet’.

Ook tijdens de promogesprekken voor de Staalhard 100 bleef Andries trouw aan podcasting. ‘Ik geef eerlijk toe toen ik de Staalhard 100 moest promoten en dat met trailers en teasers moest doen, dat dat niet mijn favoriet stukje is. Ik weet dat het erbij hoort en dat het dan wat ludiek mag zijn en ik doe dat uiteraard wel, maar veel liever maak ik iets dat dichter bij mij staat zoals een podcast. Zo kwam ook het idee van Staalhard Stories ter promotie van de Staalhard 100 samen met Sofie. We hadden dat gewoon gedaan zonder format. Sofie haar kracht is dat ze zoveel mensen interviewde, dat was heel tof’. Liefhebbers van de show kunnen dit najaar alvast uitkijken naar een nieuw compromisloos seizoen van Staalhard. ‘Het wordt verlengd, blijft in prime en soms wordt het loeihard, aldus Andries’. Of Staalhard Stories een vervolg krijgt, is nog afwachten. ‘Sofie en ik zijn erover bezig geweest om er een vervolg aan te brijen, maar in welke vorm weten we nog niet goed. Misschien doen we volgend jaar wel iets terug’. Tot nu toe is Andries zijn plaat van het jaar Unscrew My Head, het debuut van de NYC-hardcoreband Ekulu.

Deze zomer doen Alex en Andries met WTTAA drie livepodcasts. De eerste gaat door op 15 juli in Captain Comedy Club. De andere twee zijn gepland in augustus en zullen deel uitmaken van Lectrrland. Gedurende de periode van 3 juli t.e.m. 29 augustus cureert cartoonist Lectrr het Cartoonfestival Iedereen Kampioen in Knokke-Heist.

Welcome To The AA / Calling From The Underground / Staalhard Stories / Instagram / Twitter