Madeline Kenney heeft een erg vreemde achtergrond als artiest. Zo kan ze iets van bakken, neurowetenschappen en moderne dans. Wanneer je die vorige probeert te combineren, kan je jouw misschien wel iets voorstellen van de muziek die de dame maakt. Haar eerste EP komt eind van de week uit en nu laat ze daar de titeltrack van los. Voor de EP werkte ze samen met Toro Y Moi als producer en als band leden van Bells Atlas, Perhapsy, Astronauts, etc. Het nummer klinkt erg puur en zeer dromerig. De stem van Madeline samen met de sfeerscheppende geluiden maken een melancholisch geluid. Het nummer katapulteert jou naar een ruimtelijke sfeer die erg gezellig en mooi is. Wanneer de gitaren invallen, keer je terug naar de aarde om te turen naar de lucht. Denk bij Kenney aan Natalie Prass of Sharon Van Etten. Madeline Kenney’s singer-songwriter capaciteiten zijn erg uniek en tegelijk zeer ontroerend.
