LiveRecensies

Feeder @ De Kreun: Gevoed door liefde, gebracht met plezier

LiveRecensies

Feeder @ De Kreun: Gevoed door liefde, gebracht met plezier

Het was alweer acht jaar geleden dat Feeder op Belgisch grondgebied speelde. Toen was dat in Trix in Antwerpen, nu kwamen ze naar een bijna volgelopen Kreun in Kortrijk. De band is ondertussen drie albums rijker, met de greatest hits die ze vorig jaar uitbrachten meegerekend. We wisten dus wat we konden verwachten, een best of van Feeder. In de Kreun zorgde Feeder voor een uitgebreide set waarin stevige gitaren toch wel de kroon spanden. Grootse rock met een streepje subtiliteit, het is een raadsel waarom Feeder nooit is doorgebroken in België.

Openen mochten de rockers van The RG’s. In mei komt hun eerste album uit en daar kregen we nu al een voorsmaakje van. Het drietal bracht een soort van bluesy noise die op het eerste gehoor uniek klonk en zo ook een halfuur bleef boeien. De stem van de frontman is furieus en ze lieten de instrumenten genoeg ademen om zo een strakke set af te leveren die het potentieel van de band bevestigd. The RG’s spatte een halfuur aan een stuk uiteen als een splinterbom, en het was hemelse pijn.

Begin jaren 90 werd een band opgericht die onder de naam Feeder verder ging. Het duurde een tiental jaar voor de groep uit Wales echt succes verwierf. Dit deden ze met een gigantische hit onder de naam “Buck Rogers”. Het album waarop dat stond, Echo Park, werd in eigen land geprezen, maar bleef buiten Groot Brittannië vooral onbekend. Het grote succes bleef uit en de band kon nooit echt doorbreken. In Azië daarentegen zijn ze hotter dan hot, vreemd toch? In De Kreun bleek alvast dat ze veel meer verdienen dan dat ze nu krijgen. Ze hebben sterke songs en ook een strakke set.

Met elf albums op je conto, kan je al eens wat overvloed aan keuze hebben. Bij Feeder is dit zeker het geval. De band kreeg een curfew opgelegd van de zaal en mocht initieel maar een uur en een kwartier spelen. Toch bleek op het einde dat Feeder deze curfew gewoon aan hun laarzen ging lappen, en ze nog een halfuur langer verder speelden. Dat toonde meteen ook aan hoe graag de band op het podium staat. Als je na bijna dertig jaar samen spelen nog steeds een groot spelplezier ervaart, dan ben je als band goed bezig.

Dat spelplezier was er van bij het eerste moment in de set. Frontman Grant Nicholas kwam met een gigantische smile op het podium en deze smile ging gedurende het volledige optreden niet meer van zijn gezicht. Je zou denken dat de band best teleurgesteld zou zijn om in zo’n kleine zaal te spelen (ze zijn grotere gewoon), maar nee hoor. Ze leken het wel tof te vinden dat ze eens iedereen in de zaal konden aanraken. De muziek die de band bracht, is wel groots en gemaakt voor grotere plaatsen, maar om dit in zoiets kleins te horen, heeft ook zijn charmes.

Als we bij opener “Feeling A Moment” meteen ook de ‘ooh ooh ooh’s’ horen weerklinken, vrezen we even dat we weg zijn voor een avondje van simpele meezingers, maar niets blijkt minder waar. De stem van Grant Nicholas heeft iets ruw en is tegelijk toch heel afgelikt waardoor de muziek melodieus krachtig is, maar nooit over the top. Het blijft voor iedereen toegankelijk en de stem is net een fris zalfje op een vurige wonde. Dat vuur is meestal vooral te horen bij de gitaren. Daar kan het eens heel zompig en furieus uit de hoek komen, denk maar aan “Shatter” of “Lost & Found“.

Ieder nummer heeft iets in zich wat je na enkele luisterbeurten meteen kan meezingen. Dat kan er voor zorgen dat je het gevoel hebt alles al gehoord te hebben, maar bij Feeder is dit helemaal niet zo. Ze weten in hun nummers zelf ook de nodige tempowissels te stoppen waardoor het altijd boeiend blijft. Niet alles is trouwens stevige rechtdoor rock, er is altijd plaats voor wat zachtheid. Zo laat “High” een zucht van verlossing op het publiek los en brengt “Just The Way I’m Feeling” het publiek voor het eerst in extase. Als daarna “Buck Rogers” als klap op de vuurpijl komt, gaat het publiek helemaal los.

Dan verlaat de band het podium. Dat was niet voor het eerst deze avond. Na “Piece by Piece” had de band dit trucje al eens gedaan, maar werd er wel een muziekje via tape afgespeeld. De band wil gewoon even rust in zo’n strakke set waarin het ene nummer meteen op het andere volgt. Nu was het volledig stil, buiten het publiek gerekend dan. Op de setlist stonden drie bisnummers, want de band had geen tijd om er meer te doen. Feeder amuseerde zich wel heel hard deze avond. Zo hard, dat ze gewoon zes bisnummers speelden.

Dit tot groot jolijt bij het publiek, dat eigenlijk de volledige bisronde in het rondsprong. Niet volledig weliswaar, de eerste twee songs werden akoestisch gebracht en zetten de stem van Nicholas nog maar eens in de verf, een unieke stem zoveel is zeker. Daarna knalt de band gewoon het ene harde nummer na het andere door de speakers. Telkens wanneer je denkt dat het gedaan is, spelen ze gewoon nog ééntje. De apotheose volgt in “Just a Day”, een strakke no nonsense rocker die zelfs voor moshpits zorgt. Nadien wordt de band dan ook uitbundig toegejuicht, iedereen heeft duidelijk genoten van deze lange set.

Feeder speelde 21 nummers en nergens voelde het aan alsof de set te lang was, van ons mocht het zelf meer zijn, straf! Feeder is eigenlijk een grunge band die niet ruig genoeg klinkt om er één te zijn, maar ook niet te plat om als een tweede Nickelback te worden gezien. Een streepje pop punk, een streepje country rock, een streepje indie, het zit er allemaal in. Ze zijn in geen hokje te duwen en brengen hun muziek vol liefde en overtuiging. Met een avondje Feeder, kan je eigenlijk niet missen. De band heeft goede songs, speelt vol plezier en zelf krijg je er alleen ook maar een goed gevoel bij.

Alle foto’s vind je hier.

Setlist:

Feeling A Moment
Shatter
Renegades
Pushing The Senses
Lost And Found
High
Universe Of Life
Insomnia
Figure You Out
Piece By Piece
(tussenstuk Intro Eskimo)
Eskimo
Come Back Around
Borders
Just The Way I’m Feeling
Buck Rogers

Bis:

Silent Cry
Children Of The Sun
Yesterday Went Too Soon
Turn
Seven Days In The Sun
Just A Day

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Feeder - "Lost In The Wilderness"

De Welshe rockband Feeder hoeft eigenlijk niet meer voorgesteld te worden. Na meer dan tien langspeelplaten vol bombastische rock heeft Feeder zijn…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe singles Feeder - "The Knock" & "Soldiers of Love"

Een naam die in de hoogtijdagen van alternatieve rock rond de eeuwwisseling als een muzikale titaan door de ether galmde was Feeder….
LiveRecensies

Front 242 @ Wilde Westen (De Kreun): Ode aan de beat

Het geduld van de fans die tickets hebben voor Front 242 in De Kreun wordt al een tijdje op de proef gesteld….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.