Zes albums diep in haar carrière en toch voelt Little Simz nog altijd aan als een goed bewaard geheim van de Britse muziekwereld. Ze brak in 2019 door met GREY Area, een vurige mix van soul en rap. Sometimes I Might Be Introvert volgde twee jaar later waarop ze persoonlijke verhalen verwerkte in groots opgezette producties. Simz’ muziek is hiphop die altijd wordt beïnvloed door een andere genre en of het nu jazz, Braziliaanse funk of blues is, ze weet nooit haar flow te verliezen. Maar vraag over haar aan de gemiddelde muziekliefhebber en je krijgt nog vaak een vragende blik. Het is een vreemd contrast, zeker als je luistert naar Lotus, haar nieuwe album dat zo rijk, doordacht en krachtig klinkt dat het opnieuw bevestigt waarom Simz tot de top behoort en vooral waarom ze daar al jaren thuishoort.
Wie haar eerdere werk kent, weet dat Little Simz graag balanceert tussen grootse gebaren en kleine details. Lotus kiest niet voor één van de twee, maar schakelt moeiteloos tussen introspectieve momenten en brede muzikale gebaren. De opener “Thief” maakt meteen duidelijk dat deze plaat staat voor diepe baslijnen. Little Simz haar stem is direct en snijdend, maar tegelijk ook beheerst, alsof ze met weinig moeite boven de muziek zweeft. Het is een zinderend begin, maar heeft een broeierige en onderhuidse spanning. Dat zet zich verder in “Flood” wat we al eerder hebben kunnen horen. In deze nummers spreekt Simz kalm alsof ze elk woord met zorg heeft afgewogen.
Hierna verschuift de plaat naar een meer ritmische en uptempo sfeer. “Free” en “Lion” brengen een groove die het geheel even uit zijn introspectie halen. Hier horen we Little Simz op haar scherpst: ze is strak, inhoudelijk snijdend en wordt gedragen door zachte drums, funky gitaren, bas en af en toe een blazer die als oppepper werkt. Zonder de controle te verliezen, kiest ze voor een iets losser karakter met flows die aanvoelen als een opluchting. Dat maakt het geheel zo dynamisch omdat het vloeiend van de ene sfeer naar de andere kan schakelen.
Een ander luik en misschien wel het meest persoonlijke is “Hollow”. Hier laat Little Simz zich van haar meest kwetsbare kant zien. Het is geladen, bijna broos en haar tekst snijdt diep. Zonder namen te noemen verwijst ze duidelijk naar het conflict met producer Inflo, die bandleader is van SAULT en met wie ze jarenlang samenwerkte. ‘But I thought you was good at the core, person’ klinkt het en spreekt boekdelen. De instrumentatie blijft somber zodat haar stem alle ruimte krijgt om het verhaal te doen doorkomen. Meteen daarna vloeit er wat groove vooraleer titeltrack “Lotus” aan bod komt. Michael Kiwanuka’s warme stem opent het nummer voor er piano bijkomt en drums van Yussef Dayes. Het is een apotheose op meerdere niveaus: muzikaal, emotioneel en inhoudelijk. Simz reflecteert hier op haar leven en haar positie als artiest in de maatschappij. Het klinkt groots en tegelijk heel intiem, alsof je haar gedachten kan horen met een liveband op de achtergrond. Zo creëert ze twee rauwe en oprechte zwaartepunten op het album.
Stoppen doet Simz hier niet want ze weet haar intensiteit verder uit te bouwen op verschillende manieren. “Blood”, waarop ze de krachten bundelt met Wretch 32 en Cashh, is een samenspel tussen stemmen die als broer en zus in dialoog gaan over afkomst, strijd en familie. De sfeer is scherp maar ook respectvol want het voelt aan alsof ze een geschiedenis aan het vertellen zijn die groter is dan henzelf. “Peace” daarentegen brengt rust. De hemelse zang van Moses Sumney en Miraa May, tilt het nummer naar een dromerig universum. En dan is er nog “Blue”, de afsluiter die je zachtjes uit het album begeleidt. Na de piek van de titeltrack voelt deze single als een vredige neerdaling waarin Little Simz ingetogen en gevoelig de cirkel rondmaakt en een warme echo meegeeft.
Wat Lotus zo sterk maakt, is dat het nergens probeert te imponeren met volume of dapperheid. Alles is functioneel, alles staat in dienst van het grotere verhaal. Simz klinkt opener dan ooit, maar ook scherper. Ze weet wanneer ze moet snijden en wanneer ze moet helen en die balans maakt het album tot een rijk en gelaagd werk. Dat ze samenwerkte met artiesten als Kiwanuka, Sumney en Dayes, versterkt het geheel, maar doet niets af aan het feit dat zij de centrale kracht blijft. Dit is Haar visie, haar stem en haar verhaal en dat mag eindelijk eens wat luider klinken.
Je kan nog tickets kopen voor Little Simz die vrijdag 27 juni speelt op Couleur Café. Daarnaast speelt ze op 2 oktober in een uitverkochte AFAS Live.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Lotus”, ons favoriete nummer van Lotus in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.