AlbumsRecensies

Zwerm – Great Expectations (★★★★): Grote verwachtingen en onbestemde dromen

Een van de meest opwindende stemmen in de hedendaagse muziekwereld in onze contreien is het experimentele gitaarkwartet Zwerm. Een groep die eerder al verschillende muzikale projecten ondernam, waaronder samenwerkingen met de legendarische Fred Frith. Op Great Expectations nodigen ze drumster/improvisator Karen Willems (Inwolves,..) uit: een erg gesmaakte samenwerking die naar meer doet verlangen.

Het schept meteen ook de gelegenheid om er de Echo-ep nog eens bij te halen, muziek die de groep componeerde voor de gelijknamige muziektheaterproductie. Die liet net zoals het impressionante debuut Badminton In Teheran verstaan dat Zwerm vrijwel continu op zoek is naar muzikale progressie. Evenzeer naar de mogelijkheden in termen van geluid en expressie. Daarmee boort de groep een heel eigenzinnig geluid aan dat ver weg blijft van de mainstream.

Opener “Crow In The Dark” verbaast. Krijg je eerst nog een portie stemmenwerk voorgeschoteld, dan schakelt de band al snel over op energetisch, freaky gitaarwerk waarbij invloeden als Frith (uiteraard), sonische terrorist Thurston Moore (ex-Sonic Youth) of het hoekige, dwarse werk van Pere Ubu niet geloochend worden. Een tekstfragment: ’the dreams they were convicted for telling only lies / reality came after for claiming to be wise / what you don’t see is what you get just never light a spark / I’m a crow in the dark’. “Peel Off The Sentiment” flirt volop met invloeden uit de funkwereld. Wat later is er het grillige, in donkerte gehulde, mysterieuze “On My Way To Aguno”, dat gestoeld is op het akkoordenschema van een Iraans volksliedje. Elders overheerst dan weer het grillige experiment.

Zwerm speelt muziek die zich niet zomaar laat vastpinnen. Dat is ook de bedoeling niet. Nee, net het idee dat je alles de vrije loop kan laten, is bepalend. En dus duikt halfweg “Peel Off The Sentiment” plots een flard Beatlespop op, net zoals je her en der ook vage streepjes Bowie lijkt te horen. Het geeft aan hoe de groep, hier versterkt met drumster Karen Willems (die met haar inventieve, speelse percussie schittert op het exotische “It All Serves A Purpose”), zich ronduit amuseert door allerlei onconventionele ideeën en geluiden haasje over met elkaar te laten spelen. Met als uitgangspunt: “wat als…. ?”.

Het zorgt allemaal voor een album met een heel eigen, uiterst persoonlijk gezicht. Letterlijk, als je de hoes er even bijneemt. Die toont vijf gezichten die met hoopvolle blik vooruit kijken. Voorwaarts, door onder supervisie van producer Rudy Trouvé de hele muziekgeschiedenis danig door elkaar te klutsen.

Zwerm levert eigenzinnig muzikaal vertier. Soms legt de groep dromerige accenten, zoals tijdens titeltrack “Great Expectations”. Toch is het vooral het dwarse, eigenzinnige maniërisme dat deze nieuwe Zwermrelease kenmerkt. De groep laveert daarbij tussen verschillende uithoeken: van klassiek tot hedendaags gecomponeerde muziek, ergens zwervend tussen bakens van elektronica, freaky noiserock en atmosferische postrock. Of neem een wondermooie instrumental als “Melusine”, die opgevolgd wordt door de al te dolle, kwade gitaarpsychedelica van “Heavy Machinery”. En dan als uitsmijter het heerlijke “No Questions, No Lies”. Om vervolgens deze langspeler van grote verwachtingen en onbestemde dromen en verlangens nog eens van in het begin af te spelen.

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify!

Related posts
AlbumsRecensies

Zwerm - Badminton In Tehran (★★★½): Grillige gitaarverkenningen

Badminton In Tehran maakt duidelijk dat we hier te maken hebben met een niet erg conventioneel album. Geproduceerd door Rudy Trouvé, iemand…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.