© Katty Van Kerkhove
Tien dagen lang werden in HUIS, een gezellig Gents café, optredens georganiseerd onder de noemer van Gentse Feestjes. We zagen heel wat fijne, veelal akoestische acts, maar afsluiten gebeurde met iets helemaal anders. Jan Borré vulde het kleine podium met synths en keyboards. In het verleden maakte hij de soundtrack van de Brits-Belgische film Where the Skin Lies, maar vanavond stelde hij een muziekstuk voor dat hij omschreef als de soundtrack van een film rond Amanda Grayson. Klein detail: de film bestaat niet en er zal wellicht nooit een film komen rond de moeder van Spock.
De film was wellicht begonnen met een rustige scène, want het muziekstuk deed dat eveneens. Borres muziek bouwde langzaamaan op naar verschillende kleine hoogtepunten en telkens deze bereikt werden kwam er een rustiger (ambient) tussenstuk waaruit er een nieuw deel ontstond. De avond had gemakkelijk opgedeeld kunnen worden in verschillende liedjes waarna er applaus en een woordje van de muzikant te horen zou zijn, maar doordat Borré aan één stuk door speelde bleef het publiek in een soort van constante sci-fi trance. Door niet te stoppen bleef de muzikant geconcentreerd en ook voor het publiek werd de muzikale illusie hoog gehouden.
Tijdens het optreden werd er verschillende keren naar een kleine climax toe gewerkt door telkens laagjes toe te voegen. Ondanks dit alles kregen we geen echte verrassingen te horen. De ietwat spacy muziek deed zo nu en dan denken aan de soundtrack van Stranger Things en net zoals de tv-serie bevatte ook de muziek veel afwisseling. Het ene deel ging wat sneller dan het ander en ook in toonhoogte werd er gevarieerd. Hierdoor klonk het optreden nooit eentonig of langdradig. Zo nu en dan werd het bijna dansbaar, maar echt losbreken gebeurde pas helemaal op het einde. Borré wist zijn muziekstuk gedurende drie kwartier interessant te houden en dat is al een prestatie op zich.
Jan Borré zocht tijdens zijn soundtrack voor een niet bestaande film verschillende sferen op. Soms klonk het wat onheilspellend, dan weer eerder magisch. Amanda Grayson leidde wellicht een gevarieerd leven met verschillende hoogtepunten, maar sterven deed ze overduidelijk op een straffe manier. Verschillende sferen werden gecombineerd in de gelaagde synthmuziek waardoor het op bepaalde momenten wat indrukwekkend werd dat dit allemaal door één persoon werd geproduceerd. Een caféoptreden waar één man achter tafels met elektronische instrumenten ging zitten zagen we nog niet vaak, maar als het allemaal zo goed zou zijn als dat van Jan Borré zouden we vaker op café gaan.
Deze optredens zijn reeds gepasseerd:
17 juli: Alois x VLB
18 juli: April Maey
19 juli: Whisper Party
20 juli: Reena Riot
21 juli: Kiki Schippers
22 juli: Cesar Quinn
23 juli: HYPER!
24 juli: Aster
25 juli: Ventus
