Aan het begin van elk jaar maken wij van Dansende Beren een lijst van welke muzikale acts je het komende jaar in het oog moet houden. Een van die Grote Beren Van Morgen was dit jaar Cesar Quinn, een project van Frederik Daelemans. De frontman speelt zelf piano, gitaar en cello, en neemt daarnaast ook nog eens de zang voor zijn rekening. Live wordt hij versterkt door Neil Claes, Thibault Goudket en Iskander Moens (die hier op 23 juli met HYPER! opnieuw staat). Quinn wist op zijn eerste twee singles “Ruby” en “Turqoise” heel wat sfeer te scheppen en ons te doen wegdromen, maar kan hij ook met een akoestische set overtuigen?
Drie barkrukken staan klaar bij het binnenkomen. De eerste bevindt zich tussen een piano en een bas; naast de andere twee staat een gitaar. Geen drums of ander slagwerk vandaag. Cesar Quinn laat zich niet alleen begeleiden door zijn muzikanten, hij speelt met hen samen. Van in het begin hangt er een redelijk losse sfeer op het kleine podium waardoor de twee andere muzikanten de vrijheid nemen om te experimenteren en improviseren. Toch blijft het trio trouw aan de na twee singles toch al herkenbare sound.
Doorheen de hele set hangt er een dromerige sfeer hangt in de lucht. Zelfs tijdens de covers (van Radiohead en King Krule) blijft de relaxte sfeer hangen en deinen we mee op de golven van Quinns muzikale oceaan. Uiteraard schittert Cesar het meest tijdens het brengen van zijn eigen werk en net zoals zijn muziek lijkt er ook een gloed rond hem te hangen. Ook live voelt de muziek aan als een droom die je hebt terwijl je ligt te slapen in een zonnig lavendelveld in de Provence.
Op de twee singles die eerder werden uitgebracht toonde Cesar Quinn reeds aan dat hij graag varieert op vlak van snelheid en dergelijke en ook tijdens het optreden vindt er veel variatie plaats. De piano wordt slechts zo nu en dan gebruikt, maar er wordt ook met zacht en hard gespeeld. Om af te sluiten speelt de groep een redelijk stevig uptempo nummer (dat trouwens de volgende single wordt). Ook de stem van de zanger wordt op verschillende manieren gebruikt. Het ene moment wordt die ondersteund door de stem van Iskander Moens, terwijl hij wat later in contrast komt te staan met het felle gitaarwerk van Neil Claes. De band zoekt contrasten op waardoor ze soms tegen elkaar lijken te spelen, terwijl ze in werkelijkheid elkaar ondersteunen om samen een beter resultaat neer te zetten.
Cesar Quinn weet ook op het podium een specifieke sfeer te doen ontstaan. Het hele optreden voelt aan als een melancholische droom die bovendien zeer rustgevend werkt. De jongens spelen relaxed en laten elkaar de vrijheid om zo nu en dan iets te proberen. De muziek bevat leuke contrasten en toch lijkt elk instrument mee te surfen op dezelfde golf. De band speelde enkele nummers die ook te horen zullen zijn op een ep die later dit jaar komt en na vandaag kijken we er nog net iets meer naar uit.
Tot 26 juli kan je elke avond nog genieten van opkomend talent in café HUIS:
23 juli: HYPER!
24 juli: Aster
25 juli: Ventus
26 juli: Jan Borré
Deze optredens zijn reeds gepasseerd:
17 juli: Alois x VLB
18 juli: April Maey
19 juli: Whisper Party
20 juli: Reena Riot
21 juli: Kiki Schippers