Ondanks dat we door het coronavirus allemaal terecht een stuk voorzichtiger en misschien ook hygiënischer geworden zijn, maken we voor Filthy Vince graag een uitzondering. De drie heren uit Ekeren beschrijven zichzelf als alternative gar(b)age synthstonerrock en in feite had de review daarmee geschreven kunnen zijn.
Eind maart brachten Tim, Manu en Mose hun eerste single uit en eind juni waren ze al klaar voor de release van hun allereerste en gelijknamige ep. Filthy Vince heeft dus al duidelijk werk gemaakt van hun muzikale vuiligheid en na deze vier nummers hebben wij alvast goesting in meer. Hoe vettiger hoe prettiger blijkt nogmaals een leuze vol waarheid. Ontsmet je handen, steek een filter in je mondmasker en weg zijn we om te rollen in de fuzzy vunzigheden van Filthy Vince.
Opener “Favourite Way to Die” pakt het alvast ruig aan. Een onheilspellende spoken word intro kent zijn eerste ontknoping in stevige riffs. De song bouwt voort op een afwisseling van kalmte voor de storm, een fameus riffalert en het belanden in de fuzzhemel. “Let’s Unite” en “Rabbit Style” spelen meer met de beloofde synths, maar kennen (natuurlijk) dezelfde felheid. Stap voor stap bouwt Filthy Vince op en wij worden er enkel maar ongeduldiger op; de fuzzy uitbarsting kan niet nabij genoeg zijn. En wanneer we die dan ook op ons bord krijgen, gaat het volume nog meer richting onverantwoord en beginnen we al eens op te zoeken of we dit binnenkort ook live kunnen beleven. (nvdr: Voorlopig blijkbaar niet, maar hierbij willen we Filthy Vince aansporen om daar verandering in te brengen. Alvast bedankt.)
Afsluiter “Red Hole” is een ander paar mouwen en inderdaad vooral vallen in een eventueel roodkleurig, maar voornamelijk duister gat. De onrust valt niet weg te werken, zelfs niet met de rock ‘n’ roll riffs die zo nu en dan het gemoed kortstondig weten op te krikken. Het is duidelijk geen muziek om te luisteren terwijl je yoghurtjes kiest in de Delhaize of tijdens een zomers picknickje; Filthy Vince komt het beste tot zijn recht met goeie speakers, een luid volume en een bereidheid om mee te schreeuwen.
Filthy Vince is een goed begin voor de band. De Kempenaren durven hun eigen ding doen en aan fuzz heb je nu eenmaal nooit genoeg. Dit zou wel eens een succesformule kunnen zijn en wij kijken alvast uit naar het vervolgverhaal.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
