AlbumsRecensies

Feng Suave – Warping Youth (★★★★): Onheil in een jasje van vrolijkheid

Feng Suave brengt Warping Youth op een wel erg accuraat moment uit. De ep gaat namelijk over het zorgeloos opgroeien temidden van allerlei natuur- en wereldrampen. Ze klinken anders en klassieker dan voordien, maar hun fanbase zal er absoluut niet door krimpen. Wie Feng Suave trouwens nog niet kent, loopt iets mis. Zo’n drie jaar geleden brachten ze hun eerste single “Sink Into The Floor” uit, een meeslepend nummer dat intussen zo’n dertig miljoen weergaven heeft op YouTube. Niet mis voor een eerste single. Kort daarop volgde hun debuut-ep, dewelke drie jaar en talloze luistersessies later nog even schitterend klinkt. In afwachting van de release van Warping Youth kregen we tijdens de lockdown maandelijks een nieuwe single te horen. Helaas zijn de onuitgebrachte nummers iets minder overtuigend.

Warping Youth start met het zweverige en zachte nummer “Half-Moon Bag” en begint met relatief brave gitaarlijnen. Gelukkig bouwt het nummer op naar een bescheiden uitbarsting, waardoor het niet te braaf blijft. Feng Suave lijkt retrosoul te ademen en dat siert hen dan ook bijzonder goed. Dat blijkt ook uit onze favoriet “Maybe Another Time”, waarop Daniël de Jong’s soulvolle stem ons hart en zonder twijfel dat van vele anderen steelt. De zachte backing vocals vervolledigen het retroplaatje en zorgen voor een zomers en luchtig sfeertje. Toch verandert de toon op “Maybe Another Time” zo nu en dan naar een wat bedroefdere stemming en dat zorgt voor een aangename afwisseling.

Warping Youth wordt nooit te dromerig of zweverig dankzij (muzikaal) vrolijke nummers als “I’m Warping Here” en “Toking, Dozing”, waarop meer ruimte wordt gecreëerd voor funky gitaarlijnen. Ondanks de vrolijke uitschijning van “I’m Warping Here” gaat het nummer over het triestmakende besef dat de zorgeloze jaren officieel in het verleden lijken te liggen. De sfeerverandering die we ook op “Maybe Another Time” te horen kregen komt terug op “Toking, Dozing”, waarbij het zorgeloze gitaardeuntje kortstondig plaatsmaakt voor een dreigend, onheilspellend deuntje. Vervolgens wordt het vrolijke sfeertje gewoon verdergezet alsof er niets aan de hand was. En dat is ook waar het nummer over gaat: alle rampen ten spijt, kiezen mensen ervoor om gewoon hun eigen, vrolijke gangetje te gaan.

Die zorgeloosheid lijkt op “Day One”, een nummer dat heel ingetogen begint maar ongecontroleerd uitbarst, te verdwijnen als sneeuw voor de zon. Helaas valt het nummer ondanks de uitbarsting niet echt op en riskeert het in de vergetelheid te verdwijnen. Toch treedt “Day One” op als een correcte aflsuiter voor Warping Youth: onze zorgeloosheid zal eindigen wanneer de hel reeds is losgebarsten. Hopelijk leren we er iets uit.

De twee Daniëls hebben het weer voor elkaar gespeeld met Warping Youth. Of hun boodschap echt overkomt weten we niet, maar wij luisteren alleszins nog wat zorgeloos verder naar de toppers “Maybe Another Time”, “Toking, Dozing” en “I’m Warping Here” terwijl de (trieste) realiteit ons op de hielen zit.

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Norah Jones - Visions (★★★): Jazz in een souljasje

Met wereldwijd vijftig miljoen verkochte platen en negen Grammy Awards op haar schouw hoeft de Amerikaanse zangeres Norah Jones het al lang…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single JJ Grey & Mofro - “The Sea”

Fans van JJ Grey & Mofro hadden de hoop al bijna opgegeven, maar na acht lange jaren sinds het uitbrengen van Ol’…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Robert Finley - Black Bayou (★★★★): Soul zonder houdbaarheidsdatum

Op goede muzikanten staat geen houdbaarheidsdatum. Een van de beste voorbeelden is ongetwijfeld Robert Finley. De negenzestigjarige oorlogsveteraan en ex-timmerman uit Louisiana…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.