AlbumsRecensies

Lamb of God – Lamb of God (★★★★): Donker wereldbeeld

De achtste langspeler van Lamb of God, tiende als je hun albums onder Burn The Priest meetelt, is er eentje om duimen en vingers bij af te likken. Lamb of God klinkt frisser, vettiger en zwaarder dan ooit tevoren. De bonte mengelmoes aan genres neemt ons terug mee naar de hoogdagen van Ashes of the Wake en Sacrament. Het voelt vertrouwd aan zonder te gaan vervelen.

Omdat onder Burn The Priest het misverstand bestond dat het om een satanistische band zou gaan, werd de naam veranderd in Lamb of God. Onder die naam gaat het hen sinds 1999 voor de wind. Door velen bewierookt en meermaals genomineerd voor een Grammy, zonder een beeldje te winnen weliswaar. In de zomer van 2019 werd afscheid genomen van drummer Chris Adler, die van bij het prille begin bij de band zat. Art Cruz werd aangesteld als zijn vervanger.

Art Cruz, te kennen van Winds of Plague en Prong, stond voor een loodzware opdracht, maar lijkt geen last te hebben van druk. Hij mocht als tourdrummer al wat ervaring opdoen met Lamb of God alvorens volledig in dienst genomen te worden. Zijn bijdrage op dit album mag niet onderschat worden. Tempowissel na tempowissel gaan naadloos in elkaar over. Lamb of God wordt bestempeld als ‘groovemetal’ met invloeden uit de deathcore, metalcore en death metal. Als je op dit album daar nog sludgemetalinvloeden bovenop doet, verdient de nieuwe drummer behoorlijk wat applaus.

Lamb of God staat bol van politieke ontevredenheid. De Amerikanen uit Richmond hekelen meermaals, zowel impliciet als expliciet, het beleid van Trump. Hier en daar is zelfs een rechtstreekse aanval terug te vinden in de tekst. Thema’s als schietincidenten op scholen, het drugsbeleid, de economische hel waar de doorsnee Amerikaan door moet en het immigratiebeleid worden aangesneden. De teksten zijn vaak donker en dreigend.

Ook muzikaal wordt het donkere aspect enorm in de verf gezet. Naast het typische hoge tempo, is er op het album ook plaats voor heel wat trager beukwerk en onheilspellende riffs. Die momenten worden niet zelden onderstreept door een dreigende Randy Blythe die een verhaal lijkt te vertellen. Zo vertelt hij op “Reality Bath” over een meisje van acht dat niet naar school durft te gaan alvorens volledig los te barsten in een gecoördineerde driftbui.

Op Lamb of God zijn ook twee leuke samenwerkingen terug te vinden. Op “Poison Dream” horen we Jamey Jasta van Hatebreed en “Routes” is dan weer de speeltuin geworden van Chuck Billy, de zanger van Testament. Dat je zo’n namen tot je vrienden mag rekenen getuigt nog maar eens van de reputatie die Lamb of God doorheen de jaren al heeft opgebouwd.

Wie fan is van de band, had voor de achtste langspeler al lang een plaatsje voorzien in de platenkast. De releasedatum werd echter iets meer dan een maand verlaat, maar het was het wachten waard. Ook voor zij die minder grote fan zijn van het eerdere werk van Lamb of God is deze plaat een aanrader.

Lamb of God komt samen met Kreator naar de AB, voor dit optreden moet echter nog een nieuwe datum worden vastgelegd.

Website / Facebook / Twitter

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Bodysnatcher - "Murder8" (feat. Jamey Jasta)

Nog maar een klein maandje en Record Store Day staat weer voor de deur. De feestdag voor iedere liefhebber van vinylplaten. Over…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single While She Sleeps - "TO THE FLOWERS"

While She Sleeps blijft ons verrassen. De groep brengt op 15 maart zijn zesde album SELF HELL uit en tot nu toe weten…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single While She Sleeps - "DOWN"

Er gaat werkelijk niets boven Sheffield. Althans, als het om core gaat dan. De grijze stad van staal heeft in de schaduw…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.