InterviewsUitgelicht

Interview Flying Horseman: ‘We wilden onze gewoontes doorbreken’

© Alex Schuurbiers

Vrijdag 12 juni brengt Flying Horseman hun zesde studioalbum Mothership uit, tien jaar na hun debuut Wild Eyes. Met Mothership slaan ze enigzins een andere weg in. Na vier albums lang samen te werken met Koen Gisen als producer, namen ze deze keer Jasper Maekelberg (Faces On TV) aan boord. Wij spraken met Bert Dockx.

Hoe zijn jullie tot de samenwerking met Jasper Maekelberg gekomen?

Er zijn verschillende redenen waarom we bij Jasper zijn terecht gekomen. In augustus 2018 hadden we onze eerste repetities omdat we wat nieuwe dingen wilden uitproberen en begonnen na te denken over een nieuw album. Eén van de eerste dingen waarover we allemaal akkoord gingen, was dat we eens met een andere producer wilden werken, dus dat idee was er wel van in het begin. We hadden in veel opzichten het gevoel dat we onze gewoontes wilden doorbreken. We hebben toen een lijstje gemaakt van mensen waar we allemaal wel eens mee willen samenwerken en Jasper was er één van. Maar dan heeft het nog lang geduurd eer we bij hem terechtgekomen zijn. Loesje, Martha en Alfredo hadden met Blackie and the Oohoos lang geleden al eens één nummer met Jasper opgenomen en dat was wel een goede ervaring voor hen geweest. Niemand van ons kende Jasper echt goed persoonlijk, maar onze drummer, Alfredo, was wel veel bezig geweest met de producties van Jasper en kwam vaak op hem terug. Ik had ook bepaalde dingen gehoord van Jasper als producer waarvan ik dacht dat net die sound kon passen bij wat wij aan het doen waren. 

Op een bepaald moment, toen we er nog altijd niet uit waren wat we gingen doen, hoorde ik van ons label Unday dat Jasper had gezegd dat hij graag eens met Flying Horseman wou werken. Aangezien zijn naam al een paar keer was gepasseerd, heb ik eens afgesproken met Jasper. Het is in dat gesprek dat ik meteen voelde: “hier wil ik mee werken.” We hadden gewoon een wederzijdse klik. We waren eigenlijk direct vertrokken. Ik was aan het uitleggen waar ik naar op zoek was en zijn en zijn ideeën spraken mij ook meteen aan.

We wilden een korte plaat maken met een transparantere sound.

Hebben zijn ideeën jullie sound beïnvloed?

Als Jasper erbij kwam, was de muziek eigenlijk al bijna klaar. Wij gaan altijd heel voorbereid de studio in. De structuur van songs of de arrangementen, behalve hier en daar een detail, liggen bij ons al vast. Wij zorgen ervoor dat we die muziek zo goed als live kunnen spelen voordat we naar de studio gaan. Veel bands werken op een andere manier en voor Jasper was het de eerste keer dat hij het zo producete. In de studio ging het er vooral om de beste take van het nummer te spelen, om de beste versie die iets magisch heeft te spelen.

Hij heeft voor meerdere songs waar we aan aan het werken waren, bepaald welke richting het bleef evolueren. Hij heeft op een heel slimme manier bepaalde dingen benadrukt in de sound die we echt wilden en bracht veel songs op een hoger niveau met zijn mix. Hij was gewoon de juiste man voor de dingen die wij in gedachten hadden. We zaten simpelweg heel erg op dezelfde golflengte.
Ik had helemaal in het begin het idee in mijn hoofd dat ik een productie wilde die op een of andere manier blinkt of glanst. Ik wou iets dat naar buiten komt en wat fonkelt. Een wat meer ‘poppier’ geluid. En da’s geen commerciële keuze, de muziek vroeg er gewoon om.

Had je het gevoel dat je ervoor teveel in hetzelfde stramien zat door je gewoontes?

Ik had persoonlijk die indruk niet. Alfredo, de drummer, is wel degene die er het vaakst de nadruk op legt dat we moeten blijven evolueren. Er was gewoon een goesting die duidelijk in heel de groep leefde. De eerste ideetjes waar ik mee aankwam, waren meteen heel funky en heel extravert in vergelijking met sommige vroegere muziek. Ze waren wat minder doomy en bluesy.

Er was een heel goede sfeer in de groep toen we begonnen aan Mothership. En dat vertaalt zich ook in een bepaalde lichtheid en een bepaald spelplezier in de muziek. We waren het er dan ook allemaal meteen over eens dat we in veel opzichten zin hadden om met een nieuwe producer aan de slag te gaan. Er zijn verschillende dingen die we voor ogen hadden, die nogal eigen zijn aan dit album. Dat we een korte plaat wilden maken. Dat we een iets transparantere sound wilden met minder lagen. Dit maakte Jasper een logische keuze, die meer op bas, drum, groove en ritme gebaseerd is, dan op tekst, stem of gitaren.

Ik ben meer tevreden over mijn teksten dan dat ik ooit al ben geweest.

We willen toch graag wat dieper ingaan op de tekst. In opener “Citizen” zing je: “I’m a perfect image now.” Is Mothership dan voor jullie a perfect image van hoe jullie nu willen klinken? 

Nee, totaal niet. (lacht) De focus lag voor ons heel hard op het ritme en de groove, maar ik ben tegelijkertijd meer tevreden over mijn teksten dan ik ooit al ben geweest. Dat wilt niet zeggen dat de teksten daarom minder belangrijk zijn. Er is gewoon minder tekst en ik heb geprobeerd om mijn teksten korter te maken. En ook dat was moeilijk. Sowieso babbelen we over mijn teksten bijna nooit in de band, dat is mijn domein. Eender wat ik zing of zeg, is mijn standpunt. Maar het is niet omdat ik in de eerste persoon zing, dat het autobiografisch is.

Jullie hebben meer dan een jaar aan het album geschreven. Hoe zijn jullie eraan begonnen? 

Helemaal in het begin, meer dan tien jaar geleden, was ik alleen. Flying Horseman is dan overheen een paar jaar een band geworden. Maar in die eerste periode was ik wel degene die gewoon thuis songs schreef en die we met de band dan samen arrangeerden. Op vorige albums was dat al heel hard veranderd. En nu was het nog meer echt een collectief proces. We werken altijd in stukken en brokken. Er zijn periodes dat we intensief repeteren en periodes dat we een paar maanden niet werken, omdat we te veel met andere dingen bezig zijn. Ik kom gewoon met basisideeën. Soms is dat een heel summier idee en is dat gewoon een richtpunt. Dan jammen we er wat op en neem ik dat op om te beluisteren, dan triggert dat nieuwe ideeën, dan neem ik die nieuwe ideeën mee,.. Het is een soort van wisselwerking tussen de band en het idee. Iedereen is heel hard betrokken bij dat proces. Het is dus een heel traag proces, want iedereen heeft een mening.

Deze keer was het beslissingsproces wel makkelijker omdat er een stem minder is (Milan Wasmoerkerken verliet de band) en de muziek daarmee ook iets minder complex is; dus het is makkelijker om tot een transparant geheel te komen. Op een bepaalde manier voelde dat ook wel fris en creëerde het ruimte om voor de eerste keer muziek te maken in een iets andere bezetting. We missen Milan wel, want Milan was één van de creatiefste stemmen in de band, maar tegelijk is het ook wel leuk om voor verandering te gaan.

Het is ons kortste album tot nu toe, maar toch hebben we er veel langer aan gewerkt. We wilden alleen de beste dingen overhouden.

Jullie zijn voor een veel directere aanpak gegaan. Hoe vertaalt zich dat in de muziek?

We wilden muziek maken die wat minder vaag is en een directe vibe heeft. Het moest direct uit de boxen komen.
Het is ons kortste album tot nu toe, maar toch hebben we er veel langer aan gewerkt. Op een bepaald moment zaten we aan veertien of vijftien songs, maar we wilden alleen de beste dingen overhouden. Het was voor ons een oefening om te proberen de ideeën te condenseren en uit te puren tot de essentie, ook binnen één nummer. Terwijl ik er net over het algemeen van hou om dingen uit te spinnen en lang te laten duren. Dat gaat zeker terugkeren op volgende platen. Maar deze keer wilden we dingen kort en bondig houden, en dan moeten er meer beslissingen genomen worden. Je denkt dan meer na over welke partij er echt belangrijk is en op welk moment het essentieel is dat die partij er is. 

Jullie nummers zijn ook wel interessant om tegen het licht van de coronacrisis te houden. “Set/Reset” bijvoorbeeld. We hebben onszelf en ons leven even moeten resetten en moeten stilzetten.

Klopt. “Flare” heeft dat eigenlijk nog meer. Dat is toeval dat de actualiteit een spotlight zet op bepaalde aspecten, maar dat is ook omdat ik bezig ben met bepaalde dingen die sowieso wat in de lucht hangen en doordat er nog andere mensen mee bezig zijn. Door deze crisis zijn sommige van die dingen uitvergroot en zichtbaarder voor meer mensen. Het lijkt ineens alsof ik heel vroeg was om iets te zeggen. Maar die teksten gaan nog altijd over hetzelfde. Ze hebben ineens meer betekenis gekregen.

Ik vind het ook wel de kunst van een goede tekst schrijven: zorgen dat die niet te persoonlijk is. Het zijn mijn ideeën, mijn gevoelens en mijn angsten die ik omzet in teksten, maar die zijn ook open genoeg zodat ze verschillende interpretaties kunnen hebben en mensen er verschillende associaties mee kunnen maken en zichzelf in iets kunnen herkennen. Ik wil het niet gewoon over mezelf hebben. Ik vind mezelf niet interessant.

De afgelopen tien jaar waren toch interessant. Tien jaar geleden kwam jullie debuutalbum Wild Eyes uit. Hoe blikken jullie terug op de afgelopen tien jaar? En kijken jullie al naar de komende tien jaar?

Ik zeg niet snel zo’n dingen, maar ik ben wel trots op alle projecten en wat we allemaal hebben gedaan op die tien jaar. Ik ben mij er wel van bewust dat er tien jaar zijn verstreken. We waren er wel mee bezig de laatste maanden, het is toch een soort van verjaardag. Maar goed, het blijft maar een verjaardag. Da’s leuk voor het feest, maar dan gaat het verder. Met de komende tien jaar zijn we nog niet echt bezig. We kijken wel al naar de volgende plaat. We zijn al aan het babbelen over wanneer we gaan beginnen werken aan nieuwe dingen.

Zijn er al concrete ideeën?

Neen, nog niet, maar er zijn wel twee nummers die we hebben opgenomen met Jasper die uiteindelijk niet op het album staan; we vonden dat die er niet bij pasten. Ze zijn terug wat donkerder en met hardere gitaren. Ik denk dat de kans wel groot is dat die op een volgende plaat terechtkomen en dat het een indicatie is waar we met de volgende plaat naartoe gaan. Maar voor hetzelfde geld wordt dat iets anders en brengen we die nummers apart uit in het najaar.

Sowieso babbelen we nooit lang op voorhand over wat we willen. We beginnen er gewoon mee. Ik heb een hoop ideetjes op mijn computer staan die ik verzamel doorheen de jaren. Tegen dat we terug beginnen repeteren en werken aan nieuwe dingen, luister ik dat door en maak ik een selectie van de dingen die ik interessant vind en dan breng ik die voor de groep. En dan zien we wel waar we uitkomen.

Hoe is het nu voor jullie in de nasleep van de coronacrisis?

We mogen nu terug repeteren en hebben voor de eerste keer terug samen gespeeld. Al die maanden ervoor dacht ik: dat gaat een ongelooflijk speciaal en emotioneel moment zijn. Ik heb hen allemaal zo hard gemist. Maar eigenlijk ging dat gewoon zoals altijd. Na tien minuten waren we terug aan het spelen en aan het doen wat we gewoon waren. Al die tijd ertussen is precies een rare droom geweest. Je bent heel snel in dezelfde routine. Of we in het najaar live kunnen spelen is allemaal onzeker. Wij zijn echt een liveband, dus voor ons is dit wel heftig. Wij maken zo’n album in de eerste plaats om live te spelen. We hadden een heel mooi lijstje van optredens voor, tijdens en na de zomer. De eerste weken van de lockdown was het even moeilijk om te beseffen dat al dat werk voor de tour voor niets was. Ondertussen zijn we dat al wat vergeten; maar hebben er wel van afgezien.

Mogen we live iets anders verwachten?

We zijn met een man minder en we hebben een nieuwe plaat. De muziek is heel opzwepend en dansbaar bij momenten. Daar kijken we heel hard naar uit om dat voor een publiek te kunnen brengen. Het is aanstekelijke muziek met veel levensvreugde en veel positieve, extraverte energie. Maar goed, dat is gewoon de muziek die we hebben gemaakt. Er is geen ander concept dan vijf mensen op het podium. En nadat ik twintig jaar op dezelfde gitaar heb gespeeld, heb ik nu een roze gitaar.

Mothership komt op 12 juni uit via Unday Records. De band stelt het album in het najaar live voor (met roze gitaar van Bert Dockx): 10 oktober staan ze in de Botanique, 16 oktober in de Handelsbeurs en op 3 december in De Roma. Wie niet tot dan kan wachten, kan op 25 juni gratis een online liveconcert volgen op het livestreamplatform Handelsbeurs Live. Meer info vind je hier.

Related posts
2023FeaturesInstagramUitgelicht

Het elftal van 2023 volgens verschillende Belgische artiesten

We hebben jullie de afgelopen weken overrompeld met onze lijstjes. Hoog tijd dus om eens wat andere mensen aan het woord te…
2023FeaturesInstagramUitgelicht

De 30 beste Belgische singles van 2023

Nadat we enkele weken terug al de twintig beste Belgische albums aan je voorstelden, wordt het tijd om ook de dertig beste…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Bert Dockx Band - Ghosts (★★★★): Beklijvende geruststelling

Over de muzikale bijdrages van Bert Dockx kan je intussen een mooi spinnenweb leggen. De Belgische muzikant, schrijver en auteur heeft aandelen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.