The Ghost Inside had nog een rekening openstaan met het lot. Dat lot toont zich namelijk al eens van z’n lelijkste kant aan de leden van de band. Zo verloor frontman Jonathan Vigil z’n broer in 2010, de insteek waarmee Get What You Give (2012) als slagkrachtige naschok werd geproduceerd. Acht jaar na datum moeten de Amerikanen spijtig genoeg een nieuwe natrap op de wereld loslaten. Met hun zelfgetitelde vijfde langspeler rekent de metalcoreband dit keer af met de gevolgen van het dramatische busongeval in 2015, waarbij twee doden vielen en de band- en tourleden zwaar gehavend uit kwamen.
En wat hebben die vijf jaar vol frustratie, verdriet en woede de pennen van de bandleden gescherpt. Opener “1333” begint met een muur van gewichtig breakdowngeluid, die op het begin van een liveset meteen voor de nodige social distancing kan zorgen. Opvolger “Still Alive” is een schreeuw in het gezicht van het noodlot, qua opbouw en naar zanglijnen toe een nummer dat perfect z’n plek op Get What You Give zou vinden. Met de uitroep ‘From the ashes brought back to life. This is the new sound of sacrifice!’ krijgen we al een tweede breakdown van de smerigste soort door onze oorkanalen geduwd.
Nooit werkte The Ghost Inside zo nauw samen met derden om een album in te blikken als voor deze vijfde langspeler. Voor de gelegenheid schoven Jeremy McKinnon en Will Putney, leden van respectievelijk A Day To Remember en Fit For An Authopsy, mee aan tafel, om er aan de knoppen te draaien en mee te helpen schrijven aan enkele nummers. En die samenwerkingen laten zich horen. Waar het eerste deel van de plaat een beenharde terugblik naar een goed decennium geleden is, lijken de grootste klappen uitgedeeld wanneer de geluidsgolven van de gortdroge breakdown uit “Pressure Point” wegsterven.
Eens aangekomen bij “Overexposure” en “Make or Break” laat The Ghost Inside hun throwback naar ouder geluid wat varen, om iets melodischer uit de hoek te komen en Jeremy McKinnon zijn zeg te laten doen. Gelukkig voor het totaalpakket The Ghost Inside, laat de A Day To Remember-frontman voor deze samenwerking zijn liefde voor belachelijk platte EDM thuis. Zo is “One Choice” een parendans tussen het stompe beukgeluid dat de Amerikanen al jaar en dag typeert en McKinnons opgeblazen stadionrocksound, met een catchy refrein als gevolg.
Wat ons betreft trekt die tweede het laken net iets te veel naar zich toe, waardoor “One Choice” een ietwat geforceerde blend werd, en bijgevolg iets te weinig een The Ghost Inside-nummer geworden is. Hetzelfde kan gezegd worden over “Phoenix Rise”, een stevig nummer dat plots een dramatisch en iets te gefabriceerd intermezzo aangemeten krijgt. Jonathan Vigil gaf in een interview al aan dat dit album aanliep naar het summum en sluitstuk ervan, “Aftermath”. Iets voorbij halfweg hopen we dat die aanloop naar de meest toegankelijke song van de plaat niet te vroeg werd ingezet.
Gelukkig zijn er ook nummers die het verloop van het album wat breken, zonder de consistentie ervan veel kwaad te doen. Tijdens “Unseen” zet The Ghost Inside zijn ruime geluid met sing-a-longs even in de koelkast om een rake en gewichtige song op ons los te laten. Het nummer omvat alvast alles wat we van de Amerikanen willen horen: een dreigende aanloop, een melodische, wanhopige riff, een stevige breakdown en zanglijnen die je een notie van het gewicht van de wereld doen voelen. ‘Am I lucky to be alive, when it took everything to find a shred of hope in only shadows of me?’
The Ghost Inside is een album vol levensvragen en -wijsheden geworden, en het doet verdomd deugd om de Amerikanen de zwartste pagina uit hun geschiedenis te horen omdraaien. Deze vijfde langspeler staat bol van alles wat The Ghost Inside doorheen de jaren op de kaart heeft gezet. Zo is “Begin Again” ook een terugblik naar de Returners-periode, zij het geproducet met heel wat meer kunde dan toen voor handen was. Het is dan ook in die nummers dat The Ghost Inside ons zijn identiteit kenbaar maakt. Dat we bij momenten een beetje te veel de hand van andere artiesten horen, belet ons echter om een nóg meer glimmende loftrompet af te steken…
Volg ons op Spotify voor meer nieuwe muziek.
