© Tobi Jonson
Op z’n minst een decennium geleden mondde een geslaagde improsessie uit in de totstandkoming van Nordmann. Het Belgische viertal (Mattias De Craene, Edmund Lauret, Elias Devoldere, Dries Geusens en in feite ook Thijs Troch) is intussen al twee succesvolle langspelers verder en zal na deze zomer een nieuwe plaat lossen onder Unday Records. Het was weer even geleden dat we nog nieuw materiaal te verorberen kregen van dit eigenzinnige collectief, dus we waren maar al te blij met de release van single “Cascade(s)”.
“Cascade(s)” is vooral een geestdriftige sessie wegdromen, inclusief bijhorende verhoogde hartslag; de song heeft er de ideale dynamiek voor. Het blijft steeds net genoeg op eenzelfde niveau kabbelen om ons er volledig in onder te dompelen, om vervolgens pas te spelen met de lagen van het nummer of een nieuw element in de mix te gooien. De tegenstelling tussen de langgerekte blazerklanken, verderop ook de zweverige synths en de onophoudelijk vooruit drijvende drum werkt magisch en zorgt weer duidelijk voor die typische Nordmanninsteek. De gemoederen zijn niet meer te bedaren wanneer je de band voelt opbouwen naar een strategisch hoogtepunt dat niet te hard breekt met het geheel en simpelweg niet te hard hoeft te zijn om in te slaan. Kortom, “Cascade(s)” maakt ons week op de beste manier mogelijk.
Nordmann kan je live aan de slag zien vanuit je luie zetel, want ook zij zijn te zien op het livestreamfestival Bel Jazz Fest vanuit Flagey op 29 en 30 mei.
