De mannen van Domoor hebben nog maar één single uitgebracht, maar die zat er meteen boenk op. Met “Dans Vogelverschrikker, Dans” hebben ze duidelijk de toon gezet over waar ze naartoe willen: mensen laten wegdromen door middel van zweverige synths, maar toch de aandacht vasthouden door interessante, poëtische teksten.
In de tweede single is dit niet anders. “Tandenborstel” staat evenwijdig met de vorige single. Een instrumental die ons op een dromerig wolkje zet, maar een tekst dat als anker dient en ons niet te ver laat afdwalen. Met een zin als: ‘Hoe ouder we worden, hoe steviger de knuffel als we afscheid nemen, want elke ontmoeting is potentieel de laatste keer’ doet het ons zelf reflecteren en nadenken. Buiten dat doet het ons ook watertanden naar meer.
Momenteel zijn de twee bezig aan een eerste ep.
https://soundcloud.com/domoor/domoor-tandenborstel-mast/s-oAeac09Bl7z?fbclid=IwAR1nZmZW0Hu2vxKQxDoNa0V8MPXG3WCpsitBMbQFx3GALddYIVs5MR_OIRU
