De Amerikaanse Moses Sumney durft al eens zijn bijbelse naamgenoot te benaderen door de beeldende kracht die uitgaat van zijn songs en een etherisch stemgeluid dat de voeten onmogelijk op de grond kan houden. Al in 2019 kwam het eerste deel van zijn dubbelalbum græ uit en vandaag ziet het tweede gedeelte het levenslicht. Een zegen, of voelt het aan als veertig dagen met je vingers draaien in de woestijn?
Het blijkt een verhaal van nuances, want græ is een hele boterham met z’n twintig nummers. Een dubbele snede brood die je zeker verorberd wil hebben omwille van het uitstekende beleg, maar anderzijds is de kans klein dat je na een integrale luisterbeurt nogmaals terugkeert voor de volledige maaltijd. Voor Moses is het geen kwestie van kill your darlings, maar eerder van kill your interludes. Met het nu wel erg toepasselijke “Insula” worden we binnengeleid in Sumneys album dat overloopt van de intense sfeer. Deze korte sessie spoken word zal een van vele blijken en hoewel het een logische keuze is om een dergelijk lang album hier en daar te willen breken, hebben we er niet altijd behoefte aan. De ‘volwaardige songs’ zijn muzikaal en tekstueel namelijk absoluut sterk genoeg op zich om een coherent verhaal te vertellen.
Zo is wat er op die opener volgt wat ons betreft veel boeiender. “Cut Me” is een zoveelste bewijs van de evenwichtsoefening die de Amerikaan weet te presenteren. Het nummer heeft iets bluesy, overgoten met zijn speciale stem. Een blazer komt zorgen voor de lieflijke en klassieke toets, en krijgt het even verderop zelfs een gospelneiging? Doorheen dat alles blijft de bezetting toch eerder beperkt en zal het nooit te bombastisch of overgeproducet overkomen. Zijn schone harmonieën spreken voor zich en ook op “Gagarin” zit de balans zowaar perfect. Het nummer cirkelt rond zwoelheid en mysterie, zonder iets te laten overheersen of de rustgevende magie te doorbreken.
Zo nu en dan kan Sumney zijn enthousiasme echter niet bedwingen en laat hij zijn nummers zorgvuldig openbloeien. Stijlen worden nauwkeurig met elkaar gemengd alsof het niets is, zoals op “Bless Me”, het prachtige “Me in 20 Years” en het zelfs enigszins opgewekte en dansbare “Neither/Nor”. Of neem de evolutie van “Colouour”, dat een lange blazerpassage, ingetogen overpeinzingen en een grootse slotfase kent, om uiteindelijk neer te vallen met een diepe zucht. Doe het hem maar eens na op een geloofwaardige manier. Het lijdt weinig twijfel dat Moses hier op zijn best klinkt. Alle aspecten van zijn kunnen culmineren in deze kleine meesterwerkjes.
Net dat is dan ook ons probleem met de drie opeenvolgende nummers “Virile”, “Conveyor” en “boxes”. De breuk is groot en de roze bubbel werd genadeloos doorprikt. De songs voelen hier en daar te rommelig aan en zijn kenmerkende high-pitched uitroepen lijken het geheel iets te theatraal te maken zonder goede grond. Hebben we Sumney betrapt op iets forceren? De meester in smoothness heeft hier enkele steken laten vallen.
Uiteraard vinden we echter ook minimale songs die fungeren als ode aan de sentimentaliteit om het weer goed te maken; nummers die zijn hit “Plastic” benaderen zo je wil. Die spaarde Sumney voor het tweede deel van græ om ons nog even ferm van onze melk te brengen vooraleer af te sluiten. Met opvallend weinig instrumenten of technische snufjes laat hij hier ganse gevoelswerelden verschijnen. “Polly”, “Two Dogs”, “Bystanders”, “Keeps Me Alive” en “Lucky Me” zijn stuk voor stuk softiesongs die wel eens een bittere nasmaak zouden kunnen opleveren op mindere dagen. Daarin ligt natuurlijk Moses’ sterkte: hij kan op je inpraten als een heuse profeet.
græ is een bijzondere plaat en dat is wel het minste dat we erover kunnen zeggen. Conclusies zullen verschillen, favorietjes zullen variëren, maar wat wel als een paal boven water staat, is dat Moses Sumney geen doordeweekse artiest is. De Amerikaan klinkt enorm sterk in al zijn breekbaarheid en beschikt over een waar talent om ons mee te sleuren in zijn ontroerende en suggestieve verhaal. græ is niet perfect, maar we hebben de kritische lat dan ook even hoog gelegd als Moses zijn emotielat.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
