Brits-Nigeriaanse rapper Simbi Ajikawo kunnen we nu stillaan toch wel een van dé revelaties van 2019 noemen. Ajikawo, Little Simz voor de muzikale vrienden, solliciteerde met haar album Grey Area stevig naar beste album van vorig jaar. Grey Area was een album van contrasten. Je kon er zowel overweldigend vertrouwen als verpletterende onzekerheid vinden. Nummers als “Boss” en “Offence” zaten vol met funky attitude, terwijl “Sherbet Sunset” en “Pressure” eerder lowkey en introspectief waren. Grey Area was met andere woorden de perfecte titel voor het bipolair meesterwerk dat Simz vorig jaar afleverde.
Toch is deze nieuwe ep van Little Simz, Drop 6, verre van een victory lap. De onzekerheid is ondanks de lofzang voor Grey Area nooit weggegaan, in de Instagrampost die deze ep aankondigde, legde Simz haar ziel bloot: ‘I started working on an EP early April. Around mid-April I got disheartened and started getting in my own way. That self-doubt shit again. “This isn’t good enough, people won’t like this, its shit, the mix is trash,” everything negative under the sun.’. Ook voor Simz zijn het dus creatieve hoogdagen, na die Instagrampost van een week of twee terug, krijgen we nu dus Drop 6 in de schoot geworpen. Singles heeft ze niet gedropt, deze ep heeft echt een ‘living in the moment’-gevoel.
Wat meteen opvalt is hoe lowkey Drop 6 is, de vijf nummers zijn redelijk kort en to the point (Drop 6 is trouwens niet vernoemd naar het aantal nummers, Little Simz is ondertussen toe aan haar zesde ep). Simz is merkelijk niet in de mood om terug op de proppen te komen met explosieve nummers als “101 FM” of “Venom”. Meestal horen we gewoon een simpele beat en hoogstens een paar pianonoten of wat percussie op de achtergrond. Deze ep begint met een hyperactieve bouncy beat op opener “might bang, might not”, die vrij repetitief wordt naar het einde toe. Met die alarmen op de achtergrond klinkt het eerder als iets dat je op een rave zou horen. “damn right” is dan veeleer een trapnummer, een genre dat we niet vaak horen op een Little Simz-project, maar Simz heeft zin om absoluut bangermateriaal te maken. En daar is die piano weer. Verder benadrukt “one life, might live” de minimalistisch mood nog maar eens. Alles dat we te horen krijgen, is een simpele baslijn en naar het einde toe wat voorzichtige percussie. Door het gebruik van haar eigen stem als background vocals, iets uit de trukkendoos van Grey Area, horen we gelukkig wel haar karakteristieke attitude terug. En met plezier.
Op “you should call mum” voelen we dat Simz dezer dagen stevig met haar eigen gedachten worstelt: “Tryna maintain my sanity/It’s a blind fight, hmm/Is anybody in their right mind?”. Daarnaast is het een nummer dat ingezet wordt met warme synths, waarna een dronerige beat en voorzichtige percussie de boel stillaan overnemen. “you should call mum” is onmiskenbaar bedoeld als het emotioneel centrum van deze ep, en het is dan ook de beste van de vijf nummers. Lijnen als ‘Somehow I’m finally livin’ what I dreamed/Somehow I managed to reap what I sowed/Somehow I managed to see what I’m owed’ tonen nogmaals dat die twijfel toch niet helemaal weg is. Simz heeft evenzeer nood aan het ventileren van wat 2020-frustaties: ‘Times we livin’ in don’t seem real/ But it was never a fairytale to begin with’. Bekendheid is duidelijk niet alles.
Simz is verstandig genoeg om met Drop 6 niet in herhaling te vallen, maar deze ep mist wat de focus en impact die Grey Area wel had. Maar niet gevreesd, Simz’s flow is nog steeds even speels, hard en precies als altijd. Wat de beats missen, vinden we wel terug in de lyrics. Ze blijft nog steeds haar heerlijk vertellende zelf en toont op de catchy hooks van “you should call mum” en “damn right” dat haar talent in isolement nog steeds enorm is. De grootsheid van vorige albums ontbreekt hier, maar Little Simz maakt duidelijk dat het daar ook niet echt het moment voor is. Het zijn moeilijke tijden voor haar, maar creatieve geesten zitten daarbij nog niet stil. Deze ep blijft een sterke proclamatie van wie Little Simz echt is als rapper: eclectisch, persoonlijk, gedurfd en verstandig. De ‘Queen of Grime’ zet nog maar eens een klein juweeltje op haar kroon.
Instagram / Twitter / Facebook
