Het project MaPuches bestaat al zeven jaar, maar de zeskoppige band is nieuw. Renaud Ghilbert, die vroeger de viool bespeelde voor Absynthe Minded en Les Cerveaux Lents, had zin om nieuwe muzikale wateren te gaan verkennen. Hij sloeg aan het schrijven en producen in zijn studio thuis en op die manier ontstond MaPuches. Na een ep in 2015 met Paulien Matheus (Arsenal) ging Renaud op zoek naar muzikanten om van een MaPuches een volwaardige band te maken. Een band die nu een eerste single uitbrengt ter voorbereiding op het aankomende album dat ook I Am Somewhere zal heten. Door de coronacrisis is het helaas nog niet duidelijk wanneer dit er precies komt.
“I Am Somewhere” is een meeslepend stukje muziek dat een heel aangename afwisseling biedt tussen sober en minder sober. De betoverende vocals van Helena Casella slepen je mee in een rivier van geluk. Drijvend op de hemelse synths en gepolijste gitaarklanken van Jérôme Pringiers en Eduardo Vega zweef je zo door dit nummer heen. De drums van Bernd Coene en bas van Hanne Vandekerckhove houden het tempo gaande en de vingerknipjes vlak voor het refrein halen het er weer uit. Een song die is opgebouwd uit heel wat contrasterende elementen die precies in elkaar passen.
Het lied geeft je een dosis jeugdige onbezonnenheid, vier minuten lang lijkt er geen vuiltje aan de lucht. Wat is nostalgie toch een prachtige vorm van perceptie. Na het luisteren voel je je als een van de kinderen die met Peter Pan meeging, je hebt gevlogen en staat nu aan de grond, niet wetende hoe je precies moet vatten wat je net beleefd hebt. Meeslepend en magisch!