Laat dit duidelijk zijn: R.A. “the Rugged Man” Thorburn kan rappen als geen ander. De flow van deze Amerikaan is ongeëvenaard, wat hem sinds 1992 al een hoop fans heeft opgeleverd. Toch wordt R.A. nog steeds tot de underground gerekend omdat hij nog nooit mainstream succes heeft kunnen boeken. Met zijn nieuwste album All My Heroes Are Dead zal R.A. ook niet snel airplay kunnen verzilveren, maar misschien is dat al lang zijn doel niet meer. Misschien amuseert the Rugged Man zich te hard als ‘King of the Underground‘. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat hij geen hogere doelen zou moeten nastreven. Doelen zoals ‘degelijke teksten schrijven’.
R.A. wordt veelal geprezen omwille van zijn rapskills. Zonder moeite kan hij razendsnelle tempo’s aanhouden terwijl hij zijn bars onderverdeelt in enorm gecompliceerde rijmschema’s. Zo klinkt het ook op zijn derde studioalbum All My Heroes Are Dead, maar wat opvalt is dat R.A. met zijn indrukwekkende bars verbazingwekkend weinig te vertellen heeft. Op onvoorstelbare ritmische patronen rammelt the Rugged Man eigenlijk het ene cliché na het andere bijeen, wat resulteert in een album waar niets van blijft hangen. Het enige dat je allicht zal onthouden na een paar keer naar All My Heroes Are Dead te luisteren, is ‘wow, R.A. kan snel rappen’ en ‘wow, ik wou dat ik nooit naar het nummer “Angelic Boy” had geluisterd.’
Laten we positief starten en R.A.’s raptalent verder de hemel in prijzen. Al van bij het eerste nummer “All My Heroes Are Dead (The Introduction)” bewijst R.A. zijn kunnen en wijst het album niet in de richting van onzin. Op een beat die, net als hiphop zelf, evolueert van old school tot trap doet R.A. zijn eigen evolutie als artiest uit de doeken. Een ander hoogtepunt is de track “Golden Oldies” (hoewel feature Atmosphere vooral verantwoordelijk is voor de aanstekelijke vibe) maar zeker op “All Systems Go” presenteert R.A. het summum van zijn taalvaardigheid. Met bars als ‘AK, Ak Miller / Hot Rod, hot with it / I’m a Milk D top biller / Ice T cop killer / King Kong, Godzilla, not filler, not thriller‘ laat R.A. duidelijk merken wie de GOAT is. Zeker wanneer hij de track afsluit met een spit van tien seconden waarin 27 van de 49 (!) woorden rijmen, kunnen we het R.A. bijna vergeven dat hij niet veel zinnigs vertelt. Bijna.
Goed kunnen rappen is één ding, maar dat maakt je nog geen goede rapper. Hoewel R.A. the Rugged Man omwille van tracks als “Dragon Fire” en “All Systems Go” echt wel een plek tussen de groten der aarde verdient, barst All My Heroes Are Dead van de onbenullige en ronduit schofferende uitspraken. Natuurlijk is hij een rapper – volgens hemzelf zelfs ‘hip-hop’s most shocking provocateur‘ – en is schofferen en choqueren deel van de kunst. Die kunst gaat echter snel verloren wanneer choqueren het doel wordt in plaats van louter een middel. Zo geloven we oprecht dat R.A. met “Angelic Boy” een maatschappelijk standpunt wil innemen tegen gun violence, maar door een volledige verse te wijden aan de bloederige details van een schietpartij verdwijnt dat idee en blijven we enkel achter met walging. Wanneer R.A. dan ook wat later in “Hate Speech” beweert dat hij de ‘the R.A. in NRA‘ plaatst, als woordspeling op de Amerikaanse National Rifle Association, is het zelfs niet meer duidelijk of hij het gedrag uit “Angelic Boy” überhaupt veroordeelt.
R.A. the Rugged Man gaat nog op een paar andere momenten heel tegenstrijdig te werk. Zo bekritiseert hij – opnieuw oppervlakkig, maar toch sterk qua rijm – verkrachting en drugsmisbruik in “Wondering (How To Believe)”. Die boodschap gaat echter compleet verloren aangezien R.A. twee tracks eerder, in “Legendary Loser”, nog toegaf dat ‘all I cared about was tryna get inside vagina lips and biting tits‘ en dat hij geen probleem maakt van ‘pounding pussy by the pound.’ Dit maakt van R.A. natuurlijk geen verkrachter, maar door in verschillende tracks zo’n tegenstrijdige houdingen te uiten, is the Rugged Man gedoemd om aan overtuigingskracht in te boeten.
Het kan natuurlijk nog steeds zijn dat R.A. ons nergens van wil overtuigen, maar dan is het niet duidelijk wat hij met All My Heroes Are Dead wél wil bereiken. Incoherent zwetsen? Wel, missie geslaagd, dan. R.A. the Rugged Man verkoopt met zijn nieuwste album lucht, maar weet die wel te verpakken in de mooiste rijmschema’s.
Facebook / Twitter / YouTube / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
Gij hebt het niet begrepen denk ik.
Waarom wordt er nergens geschreven over de producties? Die maken net zoveel deel uit van het album als de raps.
‘all I cared about was tryna get inside vagina lips and biting tits‘ Heeft helemaal NIETS te maken met het verkrachtingen.. En alhoewel je dat zelf ook aangeeft vind ik het toch vrij opvallend dat je het tegenstrijdig noemt. Jij bent degene die hier dus tegenstrijdig is. Want hoe kan iets nou tegenstrijdig zijn als het geen ene reet met elkaar te maken heeft? Misschien is hiphop wat te moeilijk voor je en heb je liever hapklare teksten zonder zelf te hoeven nadenken.
Geen idee wat je dan wel goed vind…
Dit album is zéér welgekomen tussen de huidige rotzooi.
Ik denk dank je het allemaal te ver zoekt.
Humor, punchlines, rhyme schemes, delivery, production, messages,…
imo heeft dit album alles wat een goed album nodig heeft.
Ra heeft succes gehad en kunnen behouden(als hij wou) en verschillende platenmaatschappijen hebben in een opbod strijd gezeten om hem te kunnen strikken maar hij heeft dat allemaal overboord gegooid om zijn muzikale vrijheid te behouden. Een groot en belangrijk detail dat je niet verteld omdat je het niet weet? Moest je al zijn muziek en verhalen kennen zou je dat normaal niet in je review schrijven, of is het bewust eruit gelaten. Het feit is dat hij meer streetcred heeft dan gemiddelde gangster rapper die wel radiotijd krijgt.