Eindelijk is het zover: de Mystery Jets laten hun nieuwe plaat op de wereld los. De groep, afkomstig van een pittoresk eiland omringd door de Londense drukte, had een lastige taak voor de boeg: het opvolgen van Curve of the Earth, hun meesterwerk uit 2016. De aanloop naar die opvolger liep echter niet van een leien dakje. In oktober belandde zanger Blaine Harrison in het ziekenhuis voor een dringende operatie, waardoor alles meteen zes maanden werd opgeschoven: de tournee, die hen doorheen het Verenigd Koninkrijk zou brengen, maar ook deze plaat, die op het punt stond om het levenslicht te zien.
We hadden het er al over in onze recensie van de titelsong, die in februari als single werd uitgebracht: de promotiecyclus van deze plaat heeft irritant lang aangesleept. Ons begrip voor dit soort acties wordt steeds kleiner nu ook acts als Haim en Sam Smith hun afgewerkte albums uitstellen door de coronapandemie. Overmacht is één ding, maar moet bij een uitgestelde tour ook echt een uitgestelde plaat horen? Hoe dan ook heeft die keuze een nefast effect op A Billion Heartbeats; het enthousiasme dat we initieel overhielden aan “Hospital Radio” is doorheen de negen maanden die erop volgden langzaam weggeëbd, tot er maar een schaduw meer van overbleef.
Opener “Screwdriver” komt gelukkig nog steeds goed binnen. Het nummer is ruwer dan we van Mystery Jets gewend zijn, met de nodige hardrockriffs en stevige drums die het energieniveau de hoogte in jagen. “Petty Drone” fuseert Temples-esque psychedelia met de americana van Radlands, en weet ook te scoren. Het openingstrio wordt compleet gemaakt door “History Has Its Eyes on You”, een ontspannen indiepopmeezinger die lijkt te mikken op zowel de radio als de festivalweide.
Helaas is na deze drie nummers al duidelijk wat het opzet van A Billion Heartbeats is: doorheen zijn 48 minuten vasthouden aan eenzelfde klankpalet. Het resultaat is een album dat uitblinkt in cohesie, maar niet bepaald in opwindendheid; echte verrassingen blijven uit, en sommige nummers gaan klinken als de saaiere tegenpool van iets dat we eerder al hoorden. Voor elke “Hospital Radio” is er een in vergelijking catharsisloos “A Billion Heartbeats”, voor elke “History Has its Eyes on You” een minder catchy “Campfire Song”.
De dubieuze eer van dieptepunt is weggelegd voor “Endless City”, dat de rol van dromerige adempauze op zich moet nemen. Het nummer komt over als een onderontwikkelde demo, zowel sonisch als inhoudelijk, en maakt bitter weinig in ons los. Een tigste beluistering van “Hospital Radio” kan dit gelukkig wegspoelen, maar is meteen ook het laatste hoogtepunt. De vier overgebleven nummers zijn charmant, maar nooit echt geweldig, en we kunnen alleen maar concluderen dat ze het lange wachten niet helemaal waard zijn geweest.
A Billion Heartbeats is geen slechte plaat, maar wanneer zelfs het bonusmateriaal van Curve of the Earth de meeste van deze nummers met gemak overtreft, zijn we genoodzaakt dit te zien voor wat het helaas is: een stap achteruit. Degelijke songs zijn er genoeg, maar niets komt echt in de buurt van “Hospital Radio”, dat vorige zomer als enige een echt blijvende indruk op ons maakte. We zijn magie gewend van Mystery Jets; die is hier eerder schaars. Na de aaneenrijging van anticlimaxen die de voorbije maand tekende zijn we wat verdoofd geraakt voor het concept, maar dat neemt niet weg dat dit een betere plaat had kunnen zijn.
