InstagramLiveRecensies

Tones and I @ Het Depot: Meer dan een one hit wonder

© CPU – Toon Miermans

Twee jaar geleden speelde ze nog als straatmuzikant in Byron Bay, maar nu is Tones and I een van de populairste nieuwkomers van het afgelopen jaar. De twinigjarige Australische zangeres scoorde het afgelopen jaar een monsterhit met “Dance Monkey”. Het nummer stond een ongelooflijke zeventien weken bovenaan de Ultratop, een record! Het onverwachte wereldwijde succes zorgt voor een overvolle agenda voor de jonge zangeres, maar haar Europese tour stond al langer gepland. Het was dan ook geen toeval dat haar eerste concert op Belgische bodem in het Leuvense Depot maanden voordien uitverkocht was. De hype rond het optreden was groot en Tones and I leek wat vermoeid, maar ze wist alsnog een nette popshow neer te zetten.

De zaal stond al mooi gevuld voor voorprogramma Billy Davis. De Australiër is voor het eerst in Europa en het lijkt hem aan deze kant van de wereld duidelijk te bevallen. Op zijn sociale media kondigde de sympathieke muzikant aan alles te geven op het podium en hij hield woord. De nummers waren verrassend groovy en van een aanzienlijke kwaliteit. In het verleden werkte de Australiër al samen met grootheden GoldLink en Brockhampton. Billy David concentreerde zich vooral op zijn toetsen en liet het zingen over aan Flyboy Jack en Rahel Philips, die elkaar met hun stemmen perfect konden aanvullen. Het was alvast een aangename kennismaking met Billy Davis en zijn band!

© CPU – Toon Miermans

Het leven van Toni Watson bestond de afgelopen maanden vooral uit reizen en promo voeren, waardoor er weinig rust overblijft. Net die rust heeft de Australische nodig om aan nieuwe nummers te kunnen werken, want dat ze bakken talent heeft ondermijnde ze gisteren in Het Depot. Met het nog onuitgebrachte “Can’t Be Happy All the Time” opende ze haar optreden op een eerder atypische manier. Ze bracht het nummer sober en hielt het bij de essentie. Haar herkenbare stem raakte de juiste snaar van het publiek, want het beloonde het fraaie begin met luid applaus. Dat publiek bestond gisteren uit heel wat kleinere kinderen, die samen met de mama of papa vooral zaten te wachten op de grote hit. Zij die echter al wat meer vertrouwd waren met de muziek van Tones and I, herkenden in “Never Seen the Rain” al gauw een eerste meezinger van de avond. Spijtig dat het nummer iets te voorspelbaar is en live aan catchiness ontbreekt. Die catchiness vonden we daarentegen wel terug in het herwerkte “Colourblind”. Haar loopkunsten kon ze hier alvast bovenhalen en dat kreeg Het Depot iets losser.

Het repertorium van Tones and I beperkt zich voorlopig tot een redelijk korte ep. Dat betekende gisteren naast een paar nieuwe nummers ook dat Tones and I moest teruggrijpen naar covers. “Drop the Game” van Flume en Nick Murphy (toen nog Chet Faker) was het nummer waarmee ze leerde loopen, maar kende live enkele kleine timingproblemen. De andere cover, “Forever Young” van Alphaville, was dan weer wel een schot in de roos. Iedereen zong mee en verloor zichzelf in het moment, terwijl Tones and I het nummer van een fijne dynamiek verzorgde. De verhalen die ze tussen de nummers door als bindteksten gebruikte waren vaak grappig en gaven haar nummers mee context. “Johnny Run Away” droeg ze op aan haar gelijknamige beste vriend, die ze na het nummer zelfs op het podium riep. Daarmee scoorde Toni Watson heel wat sympathiepunten!

© CPU – Toon Miermans

Tones and I beschikt over een stem die je uit de duizend herkent, maar die leek naar het einde toe wel een beetje uitgeput te geraken. Het vele reizen en spelen lijkt ervoor gezorgd te hebben dat haar stem niet voldoende rust heeft gekregen. Daardoor kwam ze iets minder krachtig voor de dag, en bereikte ze haar normale volume niet. De tonen kon Tones and I desondanks met gemak treffen. We kregen gisteren trouwens ook een voorsmaakje van haar volgende release en misschien wel toekomstige hit. Ondanks een ingekorte versie kon “You’re So Fucking Cool” overtuigen en sloeg de vonk over naar het publiek. Het beste nieuwe nummer van de avond schreef ze echter een paar weken geleden en heeft zelfs nog geen officiële naam. De stripped versie was weergaloos en kreeg de haren op onze armen recht. Een one hit wonder is ze klaarblijkelijk niet.

De zaal was ruimschoots op voorhand uitverkocht en dat had volstrekt te maken met het megasucces genaamd “Dance Monkey”. In dertig landen stond het nummer helemaal bovenaan de hitlijsten, maar nergens langer dan in België. De dankbaarheid hiervoor van Toni Watson hoorde je overduidelijk in haar bindtekst. Je voelde ook dat iedereen op dat ene moment aan het wachten was en net dat creëerde een prettig momentum. Er werd meegezongen, gedanst door jong en oud en natuurlijk gefilmd voor iedereen die er niet bij kon zijn. Voor velen een onbetwist hoogtepunt van de avond, en wie zijn wij om dat tegen te spreken? Ten slotte werd “The Kids Are Coming” ten beste gegeven en ook hier deed iedereen goed mee. Vocaal zat Tones and I er bijna helemaal doorheen, maar een laatste inspanning zorgde toch nog voor een mooie afsluiter!

© CPU – Toon Miermans

Na minder dan een uur zat het gebeuren er alweer op. Dat Tones and I een drukke agenda heeft was duidelijk in haar show, waarin ze op veilig speelde, en haar stem, die vermoeid klonk. De plotse roem en eer gaf haar weinig de tijd om aan haar liveshow te werken, maar het zat grotendeels al redelijk goed in elkaar. Laten we hopen dat Tones and I binnenkort in alle rust even kan bekomen van al het succes en daarna werk kan maken van een debuutalbum. Het potentieel en het vermogen om het tot de grotere zalen te schoppen heeft ze in ieder geval!

Op zaterdag 4 juli speelt Tones and I in de Klub C van Rock Werchter. Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Can’t Be Happy All the Time
Never Seen the Rain
Colourblind
Jimmy
Drop the Game (Flume & Chet Faker cover)
You’re So Fucking Cool
Johnny Run Away
(Onbekend nieuw nummer)
Forever Young (Alphaville cover)
Dance Monkey
The Kids Are Coming

2016 posts

About author
Schrijft wel eens iets...
Articles
Related posts
LiveRecensies

Het Zesde Metaal @ Het Depot: Knuffel van gitaren

Begin dit jaar bracht Het Zesde Metaal een zesde album uit; een album dat ze liever niet hoefden te maken. Het Langste…
LiveRecensies

Béla Fleck's Bluegrass Heart @ Het Depot: Epische bluegrass gebracht door rasmuzikanten

Wie afgelopen zondag naar de Grammy’s keek, zag daar As We Speak van Béla Fleck samen met Zakir Hussain, Edgar Meyer en Rakesh…
InstagramLiveRecensies

Sound Track 2023: Finale Vlaams-Brabant @ Het Depot (Leuven)

Het is nu al het derde keer dat VI.BE en de livesector in Vlaanderen Sound Track organiseren, een kansenparcours waarbij in alle…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.