Eigenhandig een genre uit de grond stampen is niet zomaar iets. De voortrekkers van de blackgaze daalden gisteren af naar Brussel. Alcest begon al in het jaar 2000 als blackmetalband, maar na een demo veranderde het al snel terug in een eenmansproject van Neige. Pas in 2005 kwam er nieuwe muziek van de man. Daarbij hoorde een nieuw concept dat in de jaren daarna verder verfijnd werd. In 2009 werd de band een tweemansproject, toen drummer Jean “Winterhalter” Deflandre de band vervoegde.
In het vakmanschap van deze Fransmannen moet men zich laten onderdompelen, net als in een heerlijk warm bad met een paar lekkere geurkaarsen. Alcest kwam naar de Botanique met een geweldig verscheiden set die ze foutloos brachten. In zake van performance brachten ze een sobere set, maar sommige bands hebben niet meer nodig dan hun overtuigende muziek en een minieme lichtshow. Beginnen deden ze met twee toppers uit hun laatste succesvolle plaat Spiritual Instinct. “Les jardins de minuit” werd dan ook zeer lovend onthaald door de uitverkochte zaal. Het publiek kreeg het warm en de sfeer zat van minuut een tot aan het einde volledig snor.
https://www.instagram.com/p/B9TfD1LpE6j/
Hoewel dit muzikale project ontstond als soloproject van frontman Stéphane “Neige” Paut, klonk het op geen enkel moment als een eenmansshow. De band speelt al een kleine tien jaar samen en is dan ook perfect op elkaar ingesteld. Van de dubbele vocals tot de geweldige blastbeat van de drummer; stuk voor stuk zijn de heren meester van hun instrument. Elke gitaarsolo en drumfill past perfect binnen hun concept.
Alcest kwam zijn laatste album voorstellen, en wisselde dat af met enkele pareltjes van eerder. Zo kregen we “Écailles de lune, Pt. 2” van hun succesvolle tweede plaat. Nummers zoals deze brachten de zaal tot een geweldige stilte. Het publiek danste en headbangde in trance mee.
Nummers van Alcest schommelen meestal tussen de vijf en de tien minuten, waardoor er weinig tijd is om even een babbeltje met het publiek te slaan. Een paar bedankjes en aankondigingen van volgende nummers was alles wat Neige te vertellen had. Meer hoefde ook niet, want hun muziek sprak boekdelen.
Het geluid in de Orangerie zat ook dik in orde. De keuze om de rechtergitarist enkel door de rechterkant van de front of house te sturen, zorgde voor een hele mooi veredeling van het geluid. Weinig bands kunnen zware, dubbele basdrums omzetten tot iets dat zo zweeft als Alcest. Veel groepen streven ernaar om tijdens een live-optreden hun studiowerk te evenaren, maar Alcest overtreft zichzelf keer op keer. Een liveset van deze mannen brengt hun werk pas volledig tot leven. Het is één ding om in een studio een gebalanceerde mix te maken tussen harde drums, melancholische gitaren en zwevende vocals, maar het is nog iets compleet anders om dit ook live vlekkeloos te doen. Het overbrengen van de fantasierijke dromen van elfenlandschappen lukte hen ook hier in Brussel moeiteloos.
Setlist:
Les jardins de minuit
Protection
Oiseaux de proie
Écailles de lune, Pt. 2
Autre temps
Sapphire
Le miroir
Kodama
Là où naissent les couleurs nouvelles
Délivrance
