AlbumsRecensies

Wasted Shirt – Fungus II (★★★½): Complete chaos in een doolhof melodieën

Hoe is het toch mogelijk dat bepaalde individuen zoveel creativiteit kunnen blijven produceren? Is het zo dat sommigen echt geen writers block kennen en continue creatief kunnen bezig zijn zonder verlies aan kwaliteit? Het lijkt ons een zeer moeilijke, bijna onmogelijke opdracht. Maar dan zien we twee namen verschijnen die opereren onder de naam Wasted Shirt en dan weten we wel waar de verklaring ergens te zoeken is. En dat het bijna onmogelijke dan toch mogelijk is geworden.

Wasted Shirt is de ontsproten fantasie van Black Pus en Ty Segall. Black Pus kennen we als drummer/zanger Brian Chippendale van Lightning Bolt. Ty Segall is ondertussen geen onbekende meer en kennen we vooral van zijn solo-carrière en zijn gastoptredens en samenwerkingen met vele bands. Zo staat hij deze zomer met Fuzz op Dour en speelt hij later solo in OLT Rivierenhof. Brian Chippendale is wat minder bekend, maar vooral gekend van Lightning Bolt en het is ook een begenadigd tekenaar/kunstenaar. Een mooie samenwerking is dus niet eens zo veraf.

Wasted Shirt moet dus alleszins geschift zijn, en dat is het ook. Luister nog maar eens naar het openingsnummer en single “All is Lost” en dan weet je wat te verwachten. Een drummer die mept alsof het een lieve lust is en dan krijg je daarbij Ty Segall zijn onvermoeibare fuzzgitaar die tegelijk onheilspellend als fantastisch prachtig klinkt. Het is niet alleen maar rammen wat deze heren doen, maar je krijgt ook een leuke combinatie van chaos en melodie. Je bent misschien snel afgeleid door de chaotische combinatie van gitaar en drum, maar de baslijnen in deze nummers bewaren vaak de goede balans.

Zingen wordt vaak op een aparte manier gedaan. Het zijn natuurlijke vocale stukken, maar soms is het ook zo dat de stem als instrument wordt gebruikt. Ook al worden er niet altijd woorden gebruikt, het klinkt hier zo organisch en natuurlijk dat het eigenlijk niet anders zou kunnen. Tijdens “Fist is my Ward” wordt het volledig arsenaal aan vocale impressies gehanteerd en dat arsenaal is behoorlijk gevuld. Van dreigend fluisterend naar volledig open gaan, het zou zo maar Mike Patton met Mr. Bungle kunnen zijn. De verhaallijn in de nummers zit vaak zo mooi in elkaar dat je vergeet dat het volgende nummer al bezig is. Ook single “Double the Dream” is zo’n staaltje waar je als muzikant jaloers op wordt.

Er staan ook helaas minder memorabele nummers op. Een nummer als “Harsho” is duidelijk een overgangsnummer op de plaat en het lage tempo gedurende deze vijf minuten haalt het tempo er in eerste instantie toch wat uit. Ook “Eagle Slaughter Graduation” is een vreemde eend op deze plaat en lijkt ons in hetzelfde bedje ziek als “Harsho”. Toch blijkt na enkele luisterbeurten dat deze nummers voor een goed evenwicht zorgen. Een andere vreemd eend is “The Purple One”, dat akoestisch begint maar eindigt in totale chaos en dat wordt na enkele luisterbeurten zelfs een van onze favorieten. Anders dan de rest, maar dan vooral in tijd, is het laatste nummer, waar toch meer tijd en ruimte wordt gezocht voor een opbouwend nummer. “Four Strangers Enter the Cement at Dusk” is een bizar nummer dat rustig begint, maar halverwege uitmondt in totale chaos.

Op deze plaat laat Wasted Shirt zien dat chaos en melodie kan samenwerken, maar ook dat de lijn ooit zeer dun is. Deze lijn wordt door deze heren fantastisch bewandeld en net doordat deze lijn zo dun is, is het een meesterwerkje geworden. Zelfs de overgangsnummers horen thuis op deze plaat, maar luisteren anders de zogenoemde singles. Als je Fungus II wat tijd geeft, dan ontdek je steeds nieuwe elementen. Tijd voor rust is er bijna niet maar de liefde tussen deze muzikanten is bijna voelbaar. Wat kan het leven toch mooi zijn. Fungus II kwam op 28 februari ui op Famous Class Records. Touren is gezien de drukke agenda’s een huzarenstukje, maar zeg nooit nooit.

Bandcamp

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Ty Segall - Three Bells (★★★½): Zorgvuldige mijmeringen, te midden van chaos

Werp je een blik op zijn recente solo-discografie, dan valt op dat Ty Segall (garagegod, fuzzfijnproever en hondenliefhebber) in de laatste jaren…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Ty Segall – “My Best Friend”

Een mens en zijn hond, het zijn soms twee handen op één buik. Wie Ty Segall volgt, weet dat zijn honden een…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Ty Segall - "Eggman"

Waar hij vroeger niet schroomde om jaarlijks drie studioalbums uit te brengen, leek muzikale duizendpoot Ty Segall het de laatste tijd iets…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.