Rufus Wainwright is het type man dat je moeiteloos om z’n vinger gewonden krijgt met mooi verpakte woorden, gegoten in charmant gezongen melodieën, en met mooie songstructuren die inspelen op het gevoel. De zoon van Loudon Wainwright oefent nu al twee decennia lang een aanzienlijke invloed uit op ons gemoed en dus waren we maar al te opgetogen over de release van “Trouble in Paradise” eind oktober na een viertal jaar stilte. Op 24 april komt ’s mans volgende plaat Unfollow the Rules uit en afgaand op het feit dat er nu al een uitgebreide Wikipediapagina over dat vooralsnog onuitgebrachte album bestaat, zijn we blijkbaar niet de enigen die ernaar aftellen.
Met “Damsel in Distress” krijgen we een tweede voorsmaakje van Unfollow the Rules, waarop Rufus zijn eigen regels alsnog in acht blijft nemen. Er is dus nog werk aan de winkel om die albumtitel waar te maken, maar ons hoor je niet klagen. De song is weinig subtiel en al snel arriveren we bij zijn eigensoortige hoogtepunten waarin backings welig tieren en schone akkoordprogressies ons niet onberoerd laten. Wainwright laat er geen gras over groeien; meteen worden we betrokken in de herkenbare en gemoedelijke setting die hij hier tot stand brengt. Misschien net daardoor dat we snel verzadigd zijn en alles wel gehoord hebben. De bridge komt dan ook op het uitgelezen moment om even op de rem te gaan staan, al had het nummer daar evengoed mogen afbreken. We leggen de lat niet laag, maar op “Damsel in Distress” heeft Wainwright zijn troeven iets te snel uitgespeeld. Hoe dan ook, doe het hem maar eens na. Mooi is het sowieso.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
