Forward Motion Godyssey was het eerste album dit jaar dat we vijf sterren opspeldden, en die beslissing hebben we nog geen seconde in twijfel getrokken. Het psychrockgeluid van Post Animals eerste puike (volwaardige) langspeler When I Think Of You In A Castle (2018), tevens ook een album dat onze top 50 van dat jaar haalde, werd aangevuld met heel wat verrassender geluid. Een drumlijn die Tool parodieert, een liedje over een adelaar in een maatpak en discogitaartjes, zijn maar drie elementen die ons overstag deden gaan voor de veelzijdigheid van Forward Motion Godyssey. Hoe dat bonte allegaartje live klonk, was een vraag die we maar al te graag beantwoord zagen.
Een band die zelf z’n instrumenten stemt, twee minuten naar de achtergrond verdwijnt en hetzelfde podium weer op klautert: de charme van zaaltjes als Trix Bar en de artiesten die er spelen hoeft geen betoog. Post Animal besloot wat later hun opwarming nog even te verlengen door, net als op hun laatste plaat, aan te vatten met “Your Life Away”. Die dromerige intro kon moeilijk voet aan grond krijgen door de rommelige akoestiek die Trix Bar typeert en de onwennigheid van het vijftal dat het podium was opgekomen. De ietwat wankele prestatie van de eerste minuten kon gelukkig al snel met de mantel der liefde bedekt worden.
Post Animal besloot namelijk het nummer dat hun bandnaam draagt meteen door de zaal te jagen, voor deze beer met voorsprong dé klepper van het nieuwe album. “Post Animal” klinkt als een perfect huwelijk tussen de beste King Gizzard en de hardste Foals. Het stemgeluid en de houding van gitarist Javi Reyes die wat aan die van Yannis Philippakis doet denken – broek en gitaar net iets te hoog – zetten dat goede gevoel nog wat kracht bij. Reyes toverde vanaf dat tweede nummer muzikale magie uit zijn vingertoppen en sneed splijtende riffs aan met sprekend gemak. Ook aan zijn stemgeluid kon hij een aanstekelijke gretigheid meegeven die het nummer de nodige slagkracht verschafte.
Ook de welgezinde riff in “Gelatin Mode” werd iets strakker gespeeld dan op plaat, waardoor het evenwicht tussen strakke en dromerige passages op een vakkundige manier in de verf werd gezet. Zanger/bassist Dalton Allison was ijverig in de weer met basgitaar, sampler en ander materieel, maar heeft wellicht nog een stabiele toonladder op z’n verlanglijstje staan. Met een beetje verbeelding en het nodige tegenlicht zag je op zijn plaats een jonge Kevin Parker op het podium staan, die tijdens “Ralphie” – met de nodige stemvervorming – ook nog eens best wist te klinken. De nonchalance waarmee de jongeman echter z’n stemgeluid uit z’n strot laat rollen, is wellicht wel het voornaamste punt van kritiek dat je Post Animal kan geven.
Aan de andere kant van het spectrum der kritiek vind je wellicht de variëteit waarmee de Amerikanen voor de dag komen. “How Do You Feel” klinkt als een geflirt tussen de oude Tame Impala en The Weeknd, “Safe or Not” als een geweldig dansbare trip door tijd en ruimte en “Schedule” als een modern Tame Impalanummer waar we wél naar willen luisteren… Keer op keer werd het muzikale vernuft van het vijftal door zichzelf in de bloemetjes gezet, door feilloos hun instrumenten in dialoog met elkaar te laten treden. Bij afsluiter “Dirtpicker” kon het publiek zichzelf niet langer intomen: Reyes’ riff werd meegekeeld en het publiek begon te springen alsof ze zich in de anonimiteit van een grote zaal als Alexandra Palace bevonden.
Als King Gizzard and the Lizard Wizard erin slaagt twee keer de AB uit te verkopen, hoort een band als Post Animal gewoon niet thuis in de bar van een respectabele concertzaal. Op vocaal vlak laten de heren best hun nonchalance nog vallen tot ze wat gerodeerd zijn, maar verder is er enorm weinig aan te merken op wat de Amerikanen kunnen op een podium. Gitaarvirtuoos Javi Reyes en het kinderlijk enthousiasme waarmee hij op een podium verschijnt, is op z’n minst even boeiend als een aflevering van Stranger Things, om maar even een voorbeeld van de pot te rukken. Post Animal heeft Joe Keery dan ook écht niet nodig om op een dag in een uitverkochte AB te staan.
Setlist:
Your Life Away
Post Animal
Gelatin Mode
Ralphie
How Do You Feel
In a Paradise
Safe Or Not
Schedule
When I Get Home
Dirtpicker
Goggles
