Het is intussen al bijna zes jaar geleden dat $uicideboy$ $crim en Ruby da Cherry hun pact sloten. Hierin beloofden ze elkaar, na in hun handen te hebben gesneden, dat ze zelfmoord zouden plegen als ze tegen hun dertigste verjaardag niet doorgebroken zouden zijn. Intussen zijn ze al 35(!) ep’s, acht mixtapes en twee albums verder, waarvan het nieuwste vandaag is uitgekomen. Vanwege hun ruige stijl is STOP STARING AT THE SHADOWS geen ideaal valentijnscadeau, maar voor fans van $uicideboy$ is het een geschenk uit de hemel. Of de hel, natuurlijk.
Doorheen de jaren heeft $uicideboy$ aan een succesformule gewerkt, die na al die tijd nog steeds aanslaat. Een ietwat rustige melodie van enkele maten die het hele nummer door herhaald wordt, vergezeld door harde kicks, scherpe hihats en scheurende bassen. Daarover glijden dan de gekke flows van $crim en Ruby, zoals een scheermes over een met zeep ingesopte kin, en er is alweer een nummer klaar. Op hun ep van vorig jaar weken ze wat af van deze methode – ongetwijfeld door de invloed van Travis Barker – maar met STOP STARING AT THE SHADOWS heeft het rappersduo uit New Orleans het zichzelf gemakkelijk gemaakt. Uit de eerder gereleasete singles bleek al dat ze niet veel van hun standaardrecept zouden afwijken, maar daardoor valt het des te meer op wanneer ze wel een nieuwe weg inslaan.
Zo springen de nummers “I Wanna Be Romanticized” en “Bizarro” er meteen uit. Niet omdat er muzikaal gekke dingen gebeuren, maar omdat er gezongen wordt. Ruby houdt het al langer melodieus, maar het is een aangename verrassing om ook $crim plots te horen zingen – met de obligatoire autotune natuurlijk. Ook “…And to Those I Love, Thanks for Sticking Around” past in dit rijtje. Dit nummer ligt zo gemakkelijk in het oor dat we het op de radio zouden kunnen horen, ware het niet om de kenmerkende controversiële lyrics over drugs, geweld en zelfdoding. Gelukkig liggen $crim en Ruby daar niet van wakker.
Minder toegankelijk zijn dan weer “Mega Zeph” en “What the Fuck Is Happening”. “Mega Zeph” is veruit het donkerste nummer van het album, met teksten als ‘I wanna see blood stains on the grill of the Mustang, couple pills just to numb the pain’ en de afsluiter ‘I’m late for judgement day’, maar dat is moeilijk te begrijpen doorheen al het geschreeuw. In “What the Fuck Is Happening” wordt niet geschreeuwd – eigenlijk nergens anders doorheen het hele album – maar hier zijn het dan weer de alomtegenwoordige bassen die het nummer overheersen. Een snijdende hoofdpijn is verzekerd, maar dat deert niet.
Wat wel deert, is dat de zeven resterende tracks op het album niet echt uitblinken. Ze brengen niets nieuws met zich mee en belanden op de massieve hoop van gelijkaardige nummers die $uicideboy$ doorheen de jaren heeft opgestapeld. Voor een eventuele 36ste ep zou dat geen probleem zijn, maar van een album hadden we toch wat meer verwacht. Zo telt STOP STARING AT THE SHADOWS geen features, wat ongetwijfeld bijdraagt aan het vergeetbare karakter van dit album.
STOP STARING AT THE SHADOWS blijft dus eigenlijk een typische $uicideboy$plaat. Na hun eenmalige uitstapje met Travis Barker hebben $crim en Ruby teruggegrepen naar hun oude stijl en laten zo enige innovatie aan zich voorbijgaan. Daardoor lijkt het geheel, op een paar nummers na, enorm op veel van hun vorige muziek. Als je echter op zoek bent naar ‘nog meer $uicideboy$’ is het album wel ideaal.
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
Geweldig om te zien dat er ook in Nederlandstalige fans zijn van $uicideboy$ 🙂
bedankt voor deze mooie review!!