LiveRecensies

Ottla @ Handelsbeurs: Contrasten in de verf

©️ CPU – Joost Van Hoey

Bert Dockx is al lang geen obscure naam meer in het Belgische jazzmilieu. De gitarist ken je dan ook vast van Dans Dans of Flying Horseman, maar ook solo spelen en covers van klassiekers brengen staan op ’s mans bezigheidslijstje. Kwestie van nog wat meer heen en weer te vliegen van het ene naar het andere, kwam daar deze zomervakantie nog een extra project bij. En wat zijn we er blij om, want Ottla is de jazzband waarvan je niet wist dat je hem nodig had. Dockx is een kastaar; alles waar hij zich in komt mengen met z’n gitaar verandert in een hoogstandje. Het is dus zeker niet voor niets dat hij genomineerd is in de categorie van beste muzikant voor de MIA’s dit jaar. Half juli verscheen Ottla’s debuutsingle “Stofwolk” om eind oktober al een debuutplaat op ons af te vuren. Geen klachten, integendeel, wat een snelle service. Gisterenavond kwamen ze dat album dan ook voorstellen aan een goed gevulde Handelsbeurs, waar het nog maar eens duidelijk werd dat we met een getalenteerd zestal te maken hebben.

Zonder al te veel poespas kwamen de zes muzikanten op, er werd afgeteld en ze waren vertrokken voor een heuse brok van een set met ingetogen, maar duidelijk aanwezig enthousiasme. Al de muzikanten op dat podium bleken geen onervaren doetjes; ze weten maar al te goed waar ze mee bezig zijn en kunnen hun instrument wellicht beter doorgronden dan hun eigen lief. Zodoende had Ottla meer dan genoeg aan de inhoud om te kunnen overtuigen en kon spektakel achterwege blijven – wat enkel maar een troef is. Ook de publieksinteractie bleef uiterst beperkt, al betekende dat niet dat we niet betrokken werden in Ottla’s verhaal. De muziek op zich volstond om ons helemaal op te slorpen in hun gevarieerde jazzset die al onze aandacht vroeg en verdiende.

©️ CPU – Joost Van Hoey

Het codewoord bij Ottla is ‘balans’. Ze zweren erbij, wat zich vertaalde in het nooit overstemmen van elkaar, het geleidelijk aan in gang zetten van een delicate opbouw, maar ons op tijd en stond ook eens van onze stoel blazen met een onverwachte wending. Hoe hectisch het soms ook kon klinken en hoe talrijk de twists ook bleken, Ottla hield de touwtjes stevig in handen. Wanneer ze dan ook na lange omzwervingen de cirkel van hun composities rond maakten door het begin en einde overeen te laten komen, waren we de extase nabij.

Er werd ook onophoudelijk gejongleerd met invloeden. Wie was gekomen voor een avondje doordeweekse standaardjazz, zal meermaals met serieus gefronste wenkbrauwen toegekeken hebben. Maar ook bij ons kon er al eens een gezichtsvertrekking op al de juiste manieren ontstaan, want Ottla zou Ottla niet zijn zonder voldoende hoeken af. Wanneer hun jazzcomposities zachte, beeldende elementen in zich hadden, kenden ze tegelijkertijd een strak tempo, waardoor je een constante wisselwerking van rust en gejaagdheid te verwerken kreeg. Vervolgens gingen ze zelfs eens over naar een klassieke rockformatie en kreeg de compositie een stevig staartje. Alle energie werd eruit geperst en we waanden ons heel even op een Oh Sees concert, tot het zestal plotsklaps afsloot met de meest experimentele jazz zoals we die van Ottla krijgen.

©️ CPU – Joost Van Hoey

Geen probleem als je even het spoor bijster was op dat moment, want even verderop zou dat dan toch voor één keertje omgezet worden in iets standaard jazzy dat neigt naar extra z’s in het woord jazz om de klemtoon te leggen op hoe ongevaarlijk en hartverwarmend het voelde. Heel gezellig, heel easy-listening, maar in het geval van Ottla ook een waarschuwing voor het verdere verloop van de compositie, die vroeg of laat gegarandeerd tot explosie zou komen. Warme passages kregen dissonante conclusies en lieflijke factoren kregen slechts een korte bloeitijd door het gauw af te breken met gecontroleerde jazzfurie.

Jawadde, voor je het wist gaf de band telkens weer een hint van iets nieuws en zo bleef de set op elk moment boeiend en zelfs spannend. Contrasten werden in de verf gezet en Ottla bleek niet spaarzaam met het openen van verfpotten. Veel invloeden werden verwerkt in hun bijzondere jazzwereld, waarin het sextet duidelijk thuis is. Het was een set zonder enige pretentie en zelfs zonder de albumrelease te vermelden of vervelende reclame te maken. Ottla stond niet op het podium om te komen uitpakken met hun expertise, ze leken het simpelweg graag te doen. Als het muzikaal dan nog eens zo vingeraflikkend goedgekeurd werd, kunnen we niets anders dan concluderen dat het sympathieke Ottla absoluut de moeite waard is.

©️ CPU – Joost Van Hoey

Facebook

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Ottla - "Jardin"

Ottla heeft in 2019 al een knappe plaat op band gezet die ook werd gedoopt met de naam Ottla. Hier zijn dit jaar…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe singles Ottla - "Droomvogel" & "Espejo"

Ottla is het jazzkwartet van Bert Dockx, Thomas Jillings, Louis Evrard en Gerben Brys. Laten we eerlijk zijn, het is geen eenvoudige…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Bert Dockx Band - Ghosts (★★★★): Beklijvende geruststelling

Over de muzikale bijdrages van Bert Dockx kan je intussen een mooi spinnenweb leggen. De Belgische muzikant, schrijver en auteur heeft aandelen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.