AlbumsRecensies

Andy Shauf – The Neon Skyline (★★★½): Ongearrangeerde toogpraat

Er zijn situaties in het leven die de meeste mensen liever vermijden, en dan is er Andy Shauf die er in The Neon Skyline elf nummers aan wijdt. Een avondje casual barhangen met een vriend in je stamcafé waar de barvrouw je vertrouwde bestelling al klaarzet, is een meer dan aanvaardbare situatie. Tot je ex die je al jaren niet meer zag achteloos binnenwandelt. Shauf beschrijft het met humor en laat zijn folkpop in alle menselijkheid en empathie nadenken over de verloren liefde.

Nadat Shauf in 2016 The Party uitbracht, waarin een feestje de scène vormde van het verhaal doorheen het hele album, nam hij in 2018 de draad op met zijn jeugdvrienden en bracht hij als Foxwarren het gelijknamige Foxwarren uit. Nu komt opnieuw de storyteller in hem naar boven. Bewijs daarvan zijn de nummers die een voor een hoofstukken in het muzikale boek zijn, waarvan Shauf de plot vooraf al in zijn hoofd had neergeschreven. Op anderhalf jaar tijd schreef hij vijftig nummers over die ene avond in de bar, wat hij terugbracht naar een selectie van elf op het album. Elf songs waarbij hij startte met zijn gitaar en stem, om ze in alle eenvoud op te bouwen en de ingewikkelde arrangementen onder de toog te laten liggen. Voorbeeld daarvan is de eenvoud op het folky “The Moon” en het gezapige “Clove Cigarette”.

Shauf heeft een evenwicht gezocht – en gevonden – tussen kalme nummers en energieke oppeppers zoals “Try Again”, waarbij het verhaal ook een visueel jasje krijgt en allerlei vormen en figuren voor illustratie zorgen bij de komische zijsprongetjes. Het pijnlijke proces na een afgelopen relatie is een rode draad, en in het enigzins jazzy “Things I Do” sluipt daar een knap staaltje zelfreflectie in: ‘Why do I do the things I do / When I know I am losing you?’ is denkkleppenopenend.  

De avond in de bar is velours warm in zijn eenvoud, en de beschrijving ervan gezellig. Toch blinkt het album niet uit in warmte of een andere energiebron. Het heeft van alles wat en dat maakt het tot een lekker wegzakalbum, maar na een tijdje zakt het album ook weg uit onze gedachten. Het verhaal had nog wat meer om het lijf mogen hebben om een wauwgevoel los te weken. Zijn lange haarlokken mogen dan wel onverbiddelijk door de kappersschaar zijn weggeknipt, Andy Shaufs ontwapenende stem en zijn retorisch schrijftalent zijn gebleven. Hij schrijft over het breken van een hart, vriendschap en alle momenten van het leven die ertoe doen. En dat leven gaat gewoon verder, besluit Shauf. Tijd genoeg om The Neon Skyline nog eens af te spelen.

Op 25 maart komt Andy Shauf naar de Botanique. Tickets zijn hier te koop.

Facebook / Twitter / Instagram / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
AlbumsRecensies

Andy Shauf - Norm (★★★): Kabbelende mijmeringen van een stalker

Wie zijn inspiratie voor een nieuwe plaat bij Mulholland Drive van David Lynch haalt, heeft meteen onze aandacht. Jammer genoeg levert Andy…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe singles Andy Shauf – “Satan” & “Jacob Rose”

De Canadees Andy Shauf bracht reeds afgelopen herfst zijn nieuwste album Wilds uit en nu is hij terug met een charmante dubbelsingle…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Andy Shauf - Wilds (★★★): Een meeslepend verhaal

In 2020 bracht Andy Shauf het album The Neon Skyline uit, waarvan zelfs ex-president Obama de titeltrack opnam in zijn zomerafspeellijst. De…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.