De Canadese Brigitte Naggar, beter bekend onder haar podiumnaam Common Holly, is bezig aan haar eerste headlinetour. Na de Verenigde staten eind december is het in januari de beurt aan Europa. ‘This is our first date on tour outside of the UK,’ liet ze weten. Hierna volgen er nog negen, waarvan nog eentje in de Trix in Antwerpen op 25 januari. Maar eerst, Common Holly in de Witloofbar van de Botanique.
Wanneer Brigitte en co het podium betraden, haastten de tientallen verzamelde nieuwsgierigen zich naar het podium. Het was duidelijk dat dit geen drukke avond zou worden, maar dat maakte hem daarom niet minder goed. Openen deden ze met “You Dance”, een nummer van het nieuwe album When I Say to You Black Lightning. Het was een voorbode van wat nog komen zou. Een dromerig popnummer, waarin Brigitte haar krachtige stem liet weerklinken en er moeiteloos een fraai gitaarmelodietje bijtoverde. Het klonk allemaal heel lekker, maar de zaal moest duidelijk nog wat op gang komen. Wanneer ze na het nummer haar gitaar bijstemde, kon je ondanks het hartelijke applaus bijna een speld horen vallen.
“Joshua Snakes” was wat meer van hetzelfde, alleen met een extra gitaarsolo, waarbij gitarist Devon Bate even het distortion pedaal mocht induwen; klonk leuk. Op “Central Booking” liet ze opnieuw haar gevoel voor melodie weerklinken, waarop ze dan ook nog eens een catchy refrein zingt: ‘But now you’re lost in / Cana-nana-nana-na-da’. De Canadese heeft een prachtige stem waarmee ze de kleine zaal helemaal wist in te palmen. Ze durfde met die stem aardig de hoogte ingaan en dat deed ze met succes. Aan de intermezzo’s tussen de nummers was te merken dat de zangeres niet helemaal op haar gemak was. Een verlegen ‘Merci’ en ‘Je me sens un peu gênée en français’, waarna de Canadese aan het publiek vroeg of ze ook Engels praten – uiteraard. Toch straalde ze tegelijkertijd ook een zeker zelfvertrouwen uit en kwam ze heel sympathiek over.
Hoog tijd voor wat bekend materiaal dan met “If After All”, een van haar bekendste nummers en weer wat anders. Het is meer uptempo en er komt wat meer vaart in. Hier kwam bovendien het talent van drummer Thomas Sauvé- Lafrance wat meer bovendrijven. Op “Little Down” kregen we vervolgens een inventief nieuwigheidje te zien wanneer de gitarist zijn snaren bespeelde met een strijkstok. Het zorgde voor een heel speciaal effect dat heel wat hoofden in de zaal deed opkijken. Na “I Try” liet ze ons weten dat er ons nog twee nummers resten, ‘maybe three’, terwijl het publiek duidelijk applaudisseerde; dat zouden er dus zeker drie worden. “Uuu” was wat meer van wat we al te horen kregen en bij “Crazy Ok” kreeg ze het publiek een laatste keer flink aan het lachen met haar sarcastische toon tijdens ‘Don’t leave me, I’m crazy, ok’. Als toegift koos ze voor “It’s Not Real”, een nummer waarbij ze het publiek toch een keer kon laten meezingen met het eeuwig terugkerende ‘It’s not real if I forget it’. Eindigen deden we met die woorden a capella.
‘Real’ was het zeker en vast wel. Hier en daar kan Common Holly werken aan wat meer podiumprésence en een uitgebreidere discografie, maar op deze donkere, winterse woensdagavond konden we haar dromerige verhaal gerust volgen en waanden we ons even op een plek hier ver vandaan.
Wie er gisteren niet kon bijzijn, maar haar toch nog aan het werk wil zien, kan dus 25 januari nog terecht in de Trix in Antwerpen. Daarna zet de Canadese koers richting Denemarken, Nederland en Duitsland.
Setlist:
You Dance
Joshua Snakes
Central Booking
If After All
Little Down
I Try
Uuu
Crazy Ok
It’s Not Real
