© CPU – Nathan Dobbelaere
Het metal mayhem concept van de Anciene Belgique start dit jaar met niemand minder dan Vein, Every Time I Die en While She Sleeps. In een mum van tijd slaagde deze mix van Amerikaanse en Britse hard/metal-core erin om de zaal te upgraden van de ballroom naar de grote zaal. Tot op het laatste nippertje raakte de zaal net niet uitverkocht, maar daar merkten we niets van.
Omstreeks 19u05 trapte Vein uit Boston de boel in gang. De zaal zat voor een openingsact al tamelijk vol en werd getrakteerd op een explosief begin. De vijf jonge gasten gaven alles wat ze in hun mars hadden. Al snel brak de pit open in een ware hardcore karate pit waardoor de sfeer even iets ruwer werd. Maar dat weerhield de jonge gasten niet om nog extra gas te geven. Tijdens de eerste twee nummers verloor zanger Anthony zelfs tot tweemaal toe zijn microfoon. De individuele instrumenten gingen ook verloren in de immense geluidsmuur die ze produceerden. Hierdoor leken de meeste nummers iets te veel op elkaar en raakten we snel onze interesse kwijt. Het was alvast niet omdat ze niet geprobeerd hadden.
De volgende band die de revue passeerde, waren de mannen van Every Time I Die. De band bestaat al meer dan twintig jaar, toch bijna een dikke tien jaar langer dan headliner While She Sleeps. Dit werden we meteen gewaar in contrast met Vein, de ervaring en expertise van deze Amerikanen kwamen meteen naar boven. De zaal zat ondertussen al mooi vol en ETID gaf ons dan ook een mooi gebalanceerde set tussen hun eerdere classic metalcore nummers en hun nieuwere muziek die meer aanleunt bij hardrock à la Queens of the Stone Age. Het publiek wist hiervan te smullen en was perfect opgewarmd voor de hoofdact van de avond.
Even een pintje halen en op adem komen, want tegen negen uur stond de hele AB net niet stampvol. De mannen uit Sheffield begonnen hun grootste clubshow met het ondertussen alombekende “Anti-Social”. De boel brak meteen los. De moshpit was vertrokken en zou niet meer stoppen tot de laatste noot gespeeld was.
Voor deze tour koos de band ervoor om vooral muziek uit hun laatste album So What? aanbod te laten komen. Zo werden we getrakteerd op drie plaatjes uit hun laatste album, die elkaar naadloos opvolgden. Daarna werd het kot even te klein tijdens “Civil Isolation”. De pit barstte uiteen en de sfeer kende een piek.
Ook hun nieuwste nummer “FAKERS PLAGUE” kwam hier aan bod. Inmiddels in het midden van hun set beland, was de energie in de zaal fenomenaal. Moshpits, wall of deaths, circle pits, crowdsurfers en vooral veel blije meezingende gezichten waren het logische gevolg. De mannen haalden voor de gelegenheid ook nog eens een oud konijn uit hun hoed in de vorm van “Death Toll” uit hun ouder werk This Is The Six. Hoewel het meteen duidelijk was dat vele aanwezigen geen fans van het eerste uur waren, werd er toch luidkeels meegezongen. En door de hardheid van het nummer breidde de mosh nog verder uit.
Klassieker “Four Walls” zorgde dan weer voor een intiem moment van sfeer met zijn melancholische intro waar iedereen in meezong. De band sloot hun set af met de titeltrack van hun vorig album You Are We waarna iedereen voldaan afdroop naar de bar. Het is niet min, wat hier gisterenavond gebeurde. Een dikke tien jaar geleden speelde band hier in België hun eerste show buiten het Verenigd Koninkrijk en in een mum van tijd zetten ze hier de grootste club van ons land in vuur en vlam.
Het succes van hun laatste album en de extra toegankelijkheid ervan, samen met een setlist om u tegen te zegen en dat bijna foutloos gebracht, zorgen voor een van de beste metaloptredens die we al in een tijdje gezien hebben.
Setlist
- Anti-Social
- I’VE SEEN IT ALL
- Inspire
- Civil Isolation
- Trophies of Violence
- Brainwashed
- Set You Free
- FAKERS PLAGUE
- Empire of Silence
- Death Toll
- Four Walls
- The Guilty Party
- Hurricane
Encore:
- Haunt Me
- Silence Speaks
- You Are We
