LiveRecensies

Eurosonic 2020 (Dag 3): Ontdekken, ontdekken en nog eens ontdekken

© Ben Houdijk

De laatste dag Eurosonic is naar goede gewoonte ook meteen de zwaarste omdat de organisatie ons geen moment rust gunt. Ook vandaag staan er tientallen bands te popelen om het beste van zichzelf te tonen aan een geïnteresseerd publiek. In de namiddag zagen we Zwangere Guy zich in twintig minuten bewijzen in een – wat een mirakel – kerk. Uit respect voor ‘meneer pastoor’ verzocht hij om het tijdens “R.A.F.” rustig te houden. ’s Avonds konden we enkele grote beloftes aan het werk zien, werden we verrast door enkele nieuwe ontdekkingen en knalden we op het einde met een Belgische trots. Eurosonic zit erop voor 2020; het is nu aan de bands om zichzelf te bewijzen, de vruchten te plukken van de shows hier en hun Europees parcours verder uit te werken.

Arlo Parks (Groot-Brittannië) @ Kokomo

Er zijn van die artiesten die meerdere dagen blijven hangen op Eurosonic Noorderslag en Arlo Parks is er daar eentje van. Waar ze op woensdag nog een show speelde tijdens het officiële programma van Eurosonic, gaf ze er op vrijdag eentje voor PIAS Nites. Ook daar bewees ze ons van haar talent door middel van een fluwelen stem en een groovy sound die ons gezapig omarmt. Waar er heel wat potentieel zit in de nummers van Parks op de manier waarop ze zijn opgebouwd, wordt er wat tenietgedaan door een eerder slappe performance. De band probeert het wel plezant te maken door er wat gitaarsolo’s tussen te gooien, maar de sfeer blijft enorm laidback. Mits wat meer oefenwerk zien we het wel helemaal goed komen. De jongedame is dan ook nog maar zeventien, hé.

Sofia Portanet (Duitsland) @ Huis De Beurs

Het officiële programma begon voor ons met Duitse alternatieve popartiest Sofia Portanet. Ze maakt een vreemde mix tussen psychedelische rock, Franse pop en Neue Deutsche Welle. Haar opera-achtige zang, in het Duits gezongen, werd begeleid door een goede band. De zang deed wat denken aan Rammstein, door de taal maar ook door het dramatische ervan. Unieke muziek vol onverwachte wendingen en toch kon het ons niet echt overtuigen.

EABS (Polen) @ Der AA-Theater

© Bart Heemskerk

Ze zijn op Eurosonic niet talrijk, maar af en toe staat er een jazzband geprogrammeerd. Het Poolse EABS leverde een spannende reeks grooves af vol percussie, blazers en synths. Door hun gebruik van samples en elektronische dreunen vormde het een dynamisch geheel, waardoor je soms de tijd uit het oog verloor. Gelukkig hadden de ervaren muzikanten een klok meegebracht. In het midden van de show stopten de muzikanten (trompettist, saxofonist, bassist, toetsenist en gitarist) te spelen op hun eigen instrumenten en namen ze er kleine percussie, zoals koebel en tamboerijn, bij en jamden ze enkel hiermee. Een fantastisch moment dat de sterkte van deze band typeert.

Winnie Raeder (Groot-Brittannië) @ Lutherse Kerk

Heel wat locaties van Eurosonic bevinden zich in een kerk, zo ook het concert van Winnie Raeder. En daar leek die muziek ook het best tot zijn recht te komen. Met enkel haar stem, een gitaar en de hulp van een toetsenist kon ze die kerk ook helemaal stil krijgen. Haar prachtige stem is dan ook een heerlijke troef, en als er dan nog eens interactie ontstaat met haar gitarist, wordt er magie gecreëerd. Het gevolg is een intense set met de nodige emotie. Na enkele nummers heb je het weliswaar gehoord, en dus gingen heel wat mensen weg na de helft van haar show.

WARMLAND (IJsland) @ Grand Theatre

Van WARMLAND zagen we slechts de twee laatste nummers. Het eerste nummer was desoriënterend op de goede manier. Het was heel spacey en dat werd bevestigd door de visuals vol in de ruimte ronddwalende objecten. Het nummer kreeg een explosief staartje waardoor we echt mee in het verhaal getrokken werden. Maar toen kwam het tweede en dus afsluitende nummer. Dit was een dertien-in-een-dozijn poprocknummer dat weinig inspireerde. Helaas.

Yasmyn (Estland) @ Huize Maas

© Jorn Baars

Op Eurosonic is ook heel wat rapmuziek te vinden. Bij ons bleef die nogal onderbelicht omdat er heel wat keuzes gemaakt moeten worden en er knopen moeten worden doorgehakt. Toch botsten we toevallig op een show van Yasmyn. De zangeres komt uit Estland en brengt vol overtuiging een erg strakke show. Het doet ons wat denken aan Cardi B, vooral de flow waarmee ze haar woordenregen naar voor brengt. Mede dankzij een liveband kon ze ook blijven boeien, en dus zou Yasmyn op die manier Estland wel eens muzikaal op de kaart kunnen zetten.

Perfect Son (Polen) @ Vera

Wat een pechvogel! Door een aaneenschakeling van technische problemen heeft Tobiasz Bilinski, vroeger beter bekend als Coldair en nu als Perfect Son, niet veel kunnen spelen. Maar wanneer hij dat wel deed, kwamen er bizarre klanken uit de boxen. Perfect Son deed ons soms denken aan Richard Dawson en zelfs heel eventjes aan Radiohead. Maar toch heeft hij zeker en vast een eigen sound. Jammer dat nummers in het midden stopten wegens het niet werken van apparatuur. We geven ze graag nog eens een herkansing.

Resolve (Frankrijk) @ Mutua Fides 

De programmatie in de betonnen bunker die Mutua Fides is, kreeg gedurende heel Eurosonic de sticker ‘Loud’ opgeplakt. Er stonden verschillende bands die een grote waaier aan subgenres van metal op het publiek afstuurden. Britse stonerband Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs brak er donderdag het kot nog af. Nu was het de beurt aan het Franse Resolve om hetzelfde te doen. Dit lukte hen dan ook met gemak. Ze maken melodische metalcore die doet denken aan Architects, waarvoor ze ook al de support hebben verzorgd. De band speelde retestrakke riffs, de frontman had enorm veel energie en het publiek headbangde erop los. Resolve had een bepaald machogehalte en maakte het groots door gebruik te maken van samples en een lichtshow. Dit maakt hen klaar voor stadions of voor de Main Stage van Graspop.

Joy Crookes (Groot-Brittannië) @ Huize Maas

© Jorn Baars

Meteen na Yasmyn kon je in de zaal tegenover haar de stem van de toekomst horen. Joy Crookes palmde er namelijk met haar soulvolle songs een gans podium in op een erg zelfzekere manier. Crookes weet duidelijk waar ze mee bezig is, en net die zelfzekerheid toont aan dat de zangeres heel wat potentieel in zich heeft. Haar stem is toonvast, de songs zijn net catchy genoeg en er kruipen genoeg funky vibes in de muziek om helemaal aan het bewegen te gaan. We zien haar zo al breder gaan met een grotere band en een bredere sectie instrumenten om zo echt iedereen rond haar vinger te winden. Nu deed ze dat al in Groningen, want we hebben niet veel zo’n shows gezien waarvan we de performer zien uitgroeien tot iets heel groots.

The Snuts (Groot-Brittannië) @ Hooghoudt Barn

© Bart Heemskerk

Er bestaan al heel wat britpop rockbandjes en met The Snuts is er nog eentje bijgekomen. Het enige waarin de groep zich een beetje weet te onderscheiden, is door het onverstaanbare Schotse accent. Toch zitten de nummers slim in elkaar en horen we, nu al, een soort van stadionsound dat een heel breed publiek kan aanspreken. De stem doet live wat denken aan Sam Fender en muzikaal zit het dichter bij een band zoals Arctic Monkeys. Het kan dus snel gaan voor de Schotten, en als ze hun liveperformance kunnen vertalen op plaat, dan moet dat wel lukken. Want ze wisten een heel strakke set af te leveren met heel wat meezingbare songs.

Delilah Montagu (Groot-Brittannië) @ Forum

Een vrouw met een piano, we zagen er dit weekend heel wat, maar niemand die ons zo omver blies als Delilah Montagu. De Britse zangeres heeft namelijk een dijk van een stem dat ons van begin tot eind meeneemt op een reis. Je hangt als het ware aan haar lippen en zweeft mee op de fragiele, emotionele en sterke stem van Montagu. Haar nummers focussen dan ook op dit zachte aspect, en dat lijkt haar perfect af te gaan. Ze vuurt de ene zachte folksong na de andere op ons af, en we blijven geboeid en betoverd luisteren. Straffe dame, zoveel is zeker.

Westerman (Groot-Brittannië) @ Der AA-Kerk

Westerman is een erg sterke singer-songwriter die zijn songs slim en doordacht in elkaar steekt. Waar hij in het begin van zijn optreden solo op het podium staat, toont hij ons nog maar eens het potentieel van die stem, maar als de rest van zijn band hem vervoegt, krijgen we een veel dynamischere sound te horen. Dat is ook nodig, want de zachte instrumentatie zorgt net voor de heerlijk zweverige sfeer dat zo sterk in zijn nummers naar voor komt. Hij wil je namelijk ontroeren met een knipoog, en dat deed hij dan ook.

Squid (Groot-Brittannië) @ Vera

© Ben Houdijk

Over Squid is al heel veel geschreven. Ze stonden al op menig festival en ep Town Centre kreeg langs alle kanten veel lof. Toch is het geen gemakkelijke opdracht om te beginnen aan een omschrijving van de spannendsten der postpunkers. De absurditeit was groot tijdens hun optreden in een overvolle Vera (die dat al was zo’n veertig(!) minuten voordat het begon). Squid stelde niet teleur, integendeel, ze zorgden zelfs voor hét hoogtepunt van Eurosonic. Vijf zeer begaafde bandleden die samen gestructureerde chaos creëeren, wat wil je nog meer? Soms werd het heel dansbaar, soms catchy, dan sloeg het plots weer om in nerveuze jazz gedomineerd door trompet en percussie. De vervelende zang van drummer Ollie zorgt voor een constant snijdende spanning. Squid was de allergrootste hype en we begrijpen voor honderd procent waarom.

Tús Nua (Kroatië) @ Lola

In Lola, een van de kleinste, maar ook een van de mooiste zalen van het hele festival, werd er gedagdroomd op de psychedelische mix tussen postrock en shoegaze van Tús Nua, de enige Kroatische band op het festival. De muziek en de plaats waren een perfecte combinatie, want op de hypnotiserende riffs kon je vol verwondering rondkijken naar het beschilderde plafond en de kristallen lusters. De noisy shoegaze die de drie vrouwen uit hun gitaren toverden klonk goed, maar echt spannend was het niet. Desalniettemin was het een fijne groep die we graag nog eens willen zien als ze alles iets beter hebben uitgewerkt.

Los Bitchos (Groot-Brittannië) @ Huis De Beurs

De vijf jongedames van Los Bitchos konden op heel wat belangstelling rekenen in Huis De Beurs. Hun muziek is er dan ook eentje waarvan er niet veel bands zijn hier op Eurosonic. Ze brengen namelijk een surfy sound van gitaren op een erg zonnige manier. Hun muzikaliteit is ontegensprekelijk erg sterk, en dat vertaalt zich dan ook in uitermate strakke nummers. Natuurlijk wordt er heel wat gejamd, maar binnen die jams ontstaan ook dansbare en aanstekelijke songstukken die ze dan verder uitwerken tot een heel aanstekelijk geheel. De band is heel goed op elkaar ingespeeld en laat de sound nooit te ver uitweiden waardoor het nooit saai zou kunnen worden, en zo is hun set dan ook voorbij voor je het weet.

Kriget (Zweden) @ Der AA-Theater

Soms loop je tijdens Eurosonic gewoon wat rond en bots je plots op een ontdekking. De muziek van onze ontdekking, het Zweedse Kriget, kan je niet in een hokje plaatsen, en maar goed ook. De drummer speelt met dubbele basdrum, de bassist met snelle riffs. Maar centraal staat, wat heel uniek is, een saxofoon met een pedalboard. Wanneer de frontman zingt, komt het niet echt over, maar wanneer hij op zijn toeter blaast, komen er fantastische klanken uit. Maar let op, dit is geen jazz, maar wel muziek met een stevige punkattitude. Het spelplezier is enorm en het geheel heeft een industrieel kantje. We zijn heel blij dat we Kriget ontdekten.

Maruja Limón (Spanje) @ Der AA-Kerk

© Bart Heemskerk

Flamenco is een genre dat niet evident is op een popfestival. Maar de Spaanse groep Maruja Limón bewees het tegendeel in een van de vele kerken waarin een podium stond. Het volledig vrouwelijke zestal uit Barcelona zong én klapte harmonieus samen. Het geheel gaf aangename vibes waarvan het publiek spontaan begon te dansen. Het was fijn om eens iets anders te horen, maar ondanks de sterke muzikaliteit was het iets te luchtig om lang te blijven.

The Gluts (Italië) @ All Round Poolcentrum

Het moet een van de donkerste bands geweest zijn die we vandaag aan het werk zagen, maar The Gluts pakte ons wel helemaal bij de lurven. Met een fuzzpedaal dat gigantisch mishandeld wordt en een frontman die de rest van de mishandelingen voor zijn rekening neemt, heeft de band qua voorkomen alvast een dikke tien op tien. Aan inleving en kracht geen gebrek, maar ook muzikaal moet het plaatje kloppen en dat deed het ook. Er werden strakke nummers op ons afgevuurd met noise-invloeden alsook iets meer trippy songs die dan toch weer konden ontsporen. Het was heftig, maar The Gluts is wel een band die live het kot in brand steekt.

The Homesick (Nederland) @ Werkman Stadslyceum / Buč Kesidi (Servië) @ Praedinius Gymnasium / Erika de Casier (Denemarken) @ Simplon

Op Eurosonic lijkt het of je op oneindig veel plaatsen even kan binnenstappen om te kijken wat er bezig is. Ook aan de rand van het centrum zijn er verschillende zalen waartussen we ons verplaatsen met het plaatselijke vervoermiddel: de fiets. Zowel in het Werkman Stadslyceum als in het Praedinius Gymnasium zijn de schoolrefters omgetoverd tot concertzaal. In de eerstgenoemde bracht de Friese band The Homesick een noisey rockshow die ons verraste, in de tweede hoorden we hoe disco zou klinken moest het in Servië uitgevonden zijn. In Simplon, een nachtclub, stond de Deense r&b-zangeres Erika de Casier, begeleid door een drummer die de beats maakte op een drumpad, het beste van zichzelf te geven. Leuke ontdekkingen, maar niets heel bijzonders.

Genuine Jacks (Slowakije) @ Lola

Je zou het niet meteen verwachten, maar ook in Slowakije wordt er garagerock gemaakt. Genuine Jacks is daar alvast een levend voorbeeld van en in Lola konden we eens aanschouwen waarom dat zo was. De groep brengt een clevere mix van stevige rockliedjes en iets meer jangly rocksongs. Het zijn vooral die eerste die het meest overtuigen, want bij de zachtere nummers valt te veel op dat de stem van de zanger niet al te toonvast is. Gelukkig is dit voor dit genre geen must, en knalt de muziek af en toe eens alles omver. Al hadden die tragere songs echt niet gehoeven, want het tempo verdwijnt zo uit de set en de overtuiging van de show ook. Dubbeltje op zijn kant dus, die show van Genuine Jacks.

5K HD (Oostenrijk) @ Stadsschouwburg

© Siese Veenstra

Toen we naar 5K HD trokken, wisten we niet goed wat te verwachten. Dat is ook de reden waarom hun show ons zo omverblies. De groep maakt de muziek van de toekomst. Een combinatie van allerlei invloeden die samen een avant-gardepopervaring teweegbrengen. Elementen uit dubstep, prog rock, jazz en pop maken het een boeiend geheel, dat soms deed denken aan FKA Twigs. Dit in combinatie met trompet, een prachtige lichtshow en de loges van de prachtige stadsschouwburg op de achtergrond betoverde ons. Het was een prachtige ervaring die we graag eens willen zien in de bossen van Best Kept Secret.

STAKE (België) @ Mutua Fides

Wat is er geschikter om drie drukke festivaldagen af te sluiten dan een pareltje uit eigen land? STAKE midden in de nacht maakt je levendiger dan na vijf shotjes espresso, twee Rodeo’s en een reep Dextro gecombineerd. De Wevelgemse metalband is een mokerslag recht in je gezicht. Dat ze strakker dan ooit staan, helpt hier natuurlijk bij. Van de melodische refreinen van “Catatonic Dreams” tot de beukende breakdowns van “Doped Up Salvations”: STAKE is drie kwartier lang een vernietigende wervelwind. Ook zonder dat de pit geopend wordt, straalt frontman Brennt Vanneste tonnen energie uit. Wat een band! STAKE heeft op Eurosonic bewezen een sterk Belgisch exportproduct en het perfecte einde van een boeiend festival te zijn.

Na drie dagen het beste van Europa ontdekken op Eurosonic volgt er nog één dag: Noorderslag. Hier staan alleen maar Nederlandse artiesten. Morgen lees je welke noorderburen het gaan maken.

Related posts
LiveRecensies

Noorderslag 2024: Het ei in de bal

Nadat al het Europese talent het drie dagen voor het zeggen had, staat Noorderslag volgeboekt met zowel talentvolle als klinkende Nederlandse acts….
LiveRecensies

Eurosonic 2024 (Dag 3): Alles op alles

Nog één dag lang hield Eurosonic Groningen in zijn greep. Zelfs tijdens de laatste uren bleef de eierballenmuur overuren draaien en de…
LiveRecensies

Eurosonic 2024 (Dag 2): Groots in klein zijn

Na een levendige start op de eerste dag, beloofde de tweede dag van Eurosonic een nog intensere en meer grensverleggende ervaring te…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.