LiveRecensies

Yung Mavu @ Het Depot: Helemaal klaar voor 2020!

© CPU – Nathan Dobbelaere

De hiphop shooting star van België dit jaar was zonder enige twijfel Yung Mavu. In 2017 ging hij nog viraal met zijn Harry Potter-nummer “Black Magic”, maar die dagen horen al lang tot de verleden tijd. Met zijn eerste ep Hi, I’m Pierre kon hij al een eerste uitroepteken zetten en daar volgde in september nog geslaagde opvolger Matter of Time op. De nummers “Madonna” en “Chameleon Flow” haalden beiden onlangs de kaap van de miljoen op Spotify en bewezen dat Yung Mavu klaar is voor heel de wereld te veroveren. Vorige week moest een hopeloos uitverkochte Charlatan er al aan geloven en gisteren volgde Het Depot in Leuven.

Heel veel ervaring op het podium heeft Geeeko nog niet en daarom kreeg hij de kans om daar verandering in te brengen. De Brusselaar heeft amper drie nummers uitgebracht, maar nu al behoort hij tot een van de in de gaten te houden artiesten van 2020. Veel risico’s werden er niet genomen en het viel op dat Geeeko veel op zijn backtrack vertrouwde. Zijn enthousiasme en energie kon hij daardoor wel helemaal bovenhalen en dat loonde. Binnen de kortste keren stond de zaal in vuur en vlam. Met “Traphouse” dook er ook een veelbelovende single in de set, die het beste voor de nieuwkomer belooft. Hier en daar moet misschien nog wat bijgeschaafd worden, maar het talent is aanwezig om binnenkort voor overvolle weides te staan. Hopelijk dan wel iets meer dan twintig minuten, al moet daar snel wel verandering in komen.

Kwart na negen kwam Yunobi de jonge menigte een kleine tien minuten klaarstomen vooraleer er naar het echte werk werd overgegaan. Om klokslag half tien luidde een dreunende intro de show in, vooraleer met “Killer Flow” het feest al gauw werd afgetrapt. Met veel goesting en energie kwam Mavu het podium op, maar het duurde tot “Hold On” door de luidsprekers knalde voor we een eerste pit kregen. Het refrein van het nummer bleek trouwens al zeer gekend, want het overvolle middenplein zong woord voor woord mee. Een stijgende lijn die met “32WORLDWIDE” niet helemaal kon verder gezet worden. Dan maar overschakelen naar “Declined”, een van de nummers van de eerste ep, en we waren weer vertrokken.

De nummers passeerden in sneltempo voorbij, maar “Family” en “Motion” zorgden al vroeg voor de nodige ademruimte. De iets rustigere momenten gaven Mavu echter de kans om even ook met het publiek te connecten en dat deed hij dan ook uitgebreid. Na een korte toespraak deelde hij een aantal Kasteel Bier Rouges uit aan de eerste rij, wat helaas wel wat vaart uit het optreden nam. Sympatiepunten kon hij hiermee alvast scoren, evenals het moment waarbij hij het publiek vroeg om wat plaats te maken voor iemand die onwel werd. Maar goed, laten we het terug over de muziek hebben. Er passeerde zo een verrassende Tones and I-cover van “Dance Monkey”, die wij toch in de categorie ‘gedurfd’ plaatsen. “Ride the Wave” golfde voorts goed binnen, maar het was dan toch “Nobody Like You” die uitblonk.

Een uur vullen is geen gemakkelijke opdracht voor hiphoppers, en dus moest Yung Mavu teruggrijpen op een drietal onuitgebrachte nummers. Op “Waiting For You” werden even emoties verwerkt, terwijl het in het nog naamloze vervolg The Cure’s “A Forest” vibes de zaal overmanden. De sfeer steeg en dan moest het slotoffensief nog komen. Tijdens “This Life” kwam Alioth zijn goede maat ondersteunen en deed dat meer dan behoorlijk. Van Alioth mogen we volgend jaar trouwens veel verwachten, want dan komt hij met heel wat eigen materiaal op de proppen. Vervolgens kwam Pretty Boy Dro de bühne op voor wat een van de meezingers van de avond was: “OEF“. De beats knalden stevig door het geluidssysteem, al kon het publiek de muziek bijna helemaal overstemmen.

Yung Mavu nam gisteren niet al te veel risico’s en vertrouwde bij het groot deel van de nummers op zijn backtrack. Een storende factor was dit echter niet, want hierdoor kon Mavu het publiek nog meer opzwepen. “Watchamean” was de olie die het publiek nog meer vuur gaf en het middenplein in een gekkenhuis deed veranderen. De encore werd pittig geopend met de hits “Chameleon Flow” en “Madonna”. Tijdens eerstgenoemde focuste Yung Mavu zich vooral op zijn dansmoves en het opjutten van het publiek, waardoor het meerappen bijna een bijzaak werd. Bij “Madonna” kreeg Mavu dan weer het gezelschap van zijn hele team op het podium inclusief zijn producer Chuki Beats. Iedereen ging nog eens voor een laatste keer ‘hard’ zoals Madonna en dat mag gerust letterlijk genomen worden. Er werd gestagedived, de pogo werd alsmaar wilder en de zweetklieren draaiden alsmaar meer overuren. Er werd op een passende manier afgesloten met het onuitgebrachte “JLO”, een toekomstige hit in wording.

Volgens Yung Mavu was dit zijn beste en favoriete show ooit en wij kunnen hem daar wel in volgen. De sfeer zat een uur lang helemaal goed, nummers werden met veel energie gebracht en de Gentenaar liet zich herhaaldelijks van zijn beste kant zien. Hier en daar had hij wat meer afstand kunnen nemen van zijn backtrack, maar dat gaf hem aan de andere kant net de mogelijkheid om zijn beste dansmoves boven te halen en het publiek op te jutten. Zijn doorbraakjaar 2019 heeft hij hiermee gisteren alvast met veel onderscheiding kunnen afsluiten en wat zijn we al benieuwd naar volgend jaar. Met dit soort optredens hoort hij alvast thuis op de festivals en podia en dat niet alleen in ons land.

Setlist:

Killer Flow
Hold Up
32WORLDWIDE
Declined
Poseidon (Stamina)
Motion
Dance Monkey (Tones and I)
Ride The Wave
Nobody Like You
Waiting For You (nieuw)
onbekend (nieuw)
This Life (met Alioth)
OEF (met Pretty Boy Dro)
Walk Off

Encore:
Chameleon Flow
Madonna
JLO (nieuw)

2016 posts

About author
Schrijft wel eens iets...
Articles
Related posts
LiveRecensies

Het Zesde Metaal @ Het Depot: Knuffel van gitaren

Begin dit jaar bracht Het Zesde Metaal een zesde album uit; een album dat ze liever niet hoefden te maken. Het Langste…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe singles J. Bernardt - "Taxi" & "Matter of Time"

Een korte stand van zaken: Balthazar verdwijnt na enkele jaren hard labeur voor onbepaalde tijd in de diepvriezer, Maarten Devoldere lijkt na…
LiveRecensies

Béla Fleck's Bluegrass Heart @ Het Depot: Epische bluegrass gebracht door rasmuzikanten

Wie afgelopen zondag naar de Grammy’s keek, zag daar As We Speak van Béla Fleck samen met Zakir Hussain, Edgar Meyer en Rakesh…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.