Wanneer je aan mensen vraagt wat zij gerealiseerd hebben voor hun eenentwintigste, zal je vooral antwoorden krijgen als: een diploma behaald, topscorer geworden bij de lokale voetbalploeg of mogen schrijven voor de beste muziekblog van het land. Wanneer je dit aan Steve Lacy vraagt, zal hij zeggen: ‘Samenwerken met artiesten als Denzel Curry, Kendrick Lamar, Mac Miller en Vampire Weekend.’ Hiernaast ook nog genomineerd worden voor een Grammy met het album Ego Death van The Internet, waarbij hij gitaar speelt. Dat is nog niet alles, want op zijn eenentwintigste verjaardag bracht hij zijn debuutalbum Apollo XXI uit, dat lovende kritieken kreeg en waarop hij zelfs vergeleken werd met mannen als Prince, Pharrell Williams en Thundercat. Met dit album deed hij dan ook meteen de grootste zaal van de Botanique vollopen. Na een aarzelend begin en een kledingwissel liet Steve Lacy de showman in zich los en kregen we een mix van soul, funk, hiphop en r&b voorgeschoteld, waarop we niet konden blijven stilstaan.
https://www.instagram.com/p/B5A9lryANaw/
Wanneer we binnenkwamen in de Botanique, kregen we van de security meteen op het hart gedrukt dat we geen foto’s of filmpjes mochten maken, maar moesten genieten van het concert en natuurlijk… dansen. Steve bracht naast een gitaar enkel dj Alima Lee mee, die ook al wat plaatjes draaide om het publiek op te warmen. “Only If” werd ingezet, hierbij liet hij zijn gitaar nog aan de kant liggen en kwam hij amper boven de muziek en backing track uit. We vreesden al dat hij te veel de hemel in geprezen werd, maar het live niet waar kon maken.
Dat gevoel verdween als sneeuw voor de zon toen hij bij de outro van “Like Me” de eerste keer naar zijn basgitaar greep. Na “Playground”, waar de funk vanaf spatte en we de vergelijking met Prince zeker begrepen, kwam Steve ook met een uitleg dat hij zeker niet high was, maar dat het dutje voor zijn optreden iets langer duurde dan anders, waardoor hij nog niet goed wakker was. Nadat hij de energie van het publiek geabsorbeerd had, was hij eindelijk helemaal klaar om erin te vliegen. Dat deed hij dan ook door zijn elektrische gitaar boven te halen op “Guide”, en erna zijn dj weg te sturen en zelf knallende beats te producen op zijn Moog Minimoog synthesizer.
Net als alle popartiesten verdween Steve tijdens “Amandla’s Interlude” even in de coulissen voor een kledingwissel. Dat was dan ook meteen de eerste keer dat we tijdens een optreden een interlude te horen kregen. Toen hij terugkwam, had hij in plaats van een roze pak enkel nog een marcelleke aan. In het tweede deel liet Steve zijn gitaar meer achterwege en haalde hij zijn beste danspassen en rapskills boven. Dat deed hij zowel op “Outro Freestyle/4Ever” als op een nieuw nummer dat hij aankondigde. Hierop kregen we niet de klassieke Steve Lacy te horen, maar rapte hij over elektronicabeats. Eindigen deed de jonge Amerikaan met “Dark Red”, de single die hij schreef toen hij nog maar zestien jaar was, die hij even opnieuw liet beginnen, omdat hij vergat het publiek te bedanken.
Steve Lacy maakte van zijn eerste soloshow in ons land een heerlijk groovy en funky r&b feestje. De vergelijkingen met de groten der aarde zijn zeker niet verzonnen en als hij in het vervolg een iets korter dutje doet, zal zijn naam er ook snel naast verschijnen.
Setlist:
Only If
Like Me
Playground
Basement Jack
Guide
Lay Me Down
Hate CD
In Love We Trust
Love 2 Fast
Amandla’s Interlude
N Side
Outro Freestyle/4Ever
CU Girl
Nieuw nummer (Pretty?)
Ryd
Some
Dark Red
