LiveRecensies

PUP @ Trix Club: Volwassen honden

© CPU – Nathan Dobbelaere

Voor de derde keer in minder dan een jaar tijd kwam PUP ons Belgenlandje verblijden met hun strakke punkrock. De groep speelde eerder dit jaar al in de AB Club en op Pukkelpop, maar kon zeker ook Antwerpen niet vergeten. Voor de vierde keer speelden ze namelijk in deze stad, en voor de derde keer in Trix. Dat de band hierdoor vol energie zat, sprak voor zich. Ook de zaal was mooi volgelopen, en dus konden we ons aan een heel energieke set verwachten.

Maar zoals een echt punkrockshow het betaamt, moeten er enkele voorprogramma’s zijn. Beginnen deden we met de locals van The Crackups. De groep begon onlangs aan een reünie, maar echt bekend waren ze niet toen ze stopten, dus laten we zeggen een tweede carrière. De groep met leden van X!NK bracht in Trix vooral furieuze hardcorepunk dat aan een razendsnel tempo voorbijvloog. Nummers hoeven ook helemaal niet lang te duren, en daarin sluipt de sterkte van deze groep. Kort, krachtig en furieus: we werden helemaal door elkaar geschud en moesten even bekomen.

Tweede voorprogramma van de avond waren de Noren van Sløtface. In tegenstelling tot hun voorgangers begon de groep, met frontvrouw Haley Shea, eerder rustig aan hun set. Ze waren er weliswaar op gebrand om het publiek helemaal op te warmen en deden, ietwat geforceerd, hun best om dat publiek zo goed mogelijk bij de show te betrekken. Met aanstekelijke nummers en hier en daar iets stevigere gitaarsolo’s kregen we het iets warm, maar toch voelde de gemaakte sfeer (zangeres Shea vroeg constant om een pit, en crowdsurfte op een bepaald moment nogal onbesuisd) niet zoals het moest. De muziek is misschien ook iets te braaf om een publiek dat voor PUP komt helemaal warm te krijgen. Het einde van de set knalde wel goed door, en daar had de groep dan ook de hele nadruk van hun set moeten leggen, op doorknallen en niet op voorspelbare poprock à la Paramore dezer dagen.

Dan had PUP er minder moeite mee om het publiek warm te houden. Zonder het te vragen, werd er bij de eerste noten van “See You At Your Funeral” al meteen krachtig in het rond gesprongen. De band maakt dan ook van die nummers die zowel makkelijk mee te zingen als springen zijn, en dat zal Trix geweten hebben. Hoewel de klank zich even moest aanpassen, voelde je wel dat de band en het publiek er zin in hadden.

De groep bracht begin dit jaar het fantastische Morbid Stuff uit, en het leed dan ook geen twijfel dat het merendeel van de set uit nummers van deze plaat bestond. PUP klinkt hierop nog toegankelijker, maar zonder hun eigenheid te verliezen. Nu de plaat ook al even uit is, kent ook iedereen in de zaal de lyrics van voor naar achter (wat bij momenten niet moeilijk is met de ettelijke ooh ooh ooh’s). Ideaal om een krachtige set neer te kunnen zetten.

Maar ook de dynamiek die de groep in zijn setlist stak, droeg hieraan bij. De band hield het tempo hoog en dan kan je niet anders dan op een bepaald moment meebewegen. Frontman Stefan Babcock was zijn energieke zelve en verdween zo nu en dan eens in het publiek of sprong een gat in de lucht. Bij afsluiter “Sleep in the Heat” ging hij zelfs even aan het plafond hangen. Dat hij in form was, moeten we dus niet meer zeggen. Maar ook het publiek was voor een zondagavond redelijk uitgelaten. Constant bewegen, een gigantische pit vooraan en natuurlijk de nodige crowdsurfers.

Na heel wat plezier, sfeer en een heel intense en strakke set, was de show na een uurtje al voorbij. Het enige rustpunt was er bij de intro van “Scorpion Hill” en een speech over vluchtelingen. Heel weinig momenten van kalmte dus, maar net daardoor was het alweer een goeie set van PUP. De band stelt live nooit teleur, en dat was nu niet anders. Er bestaat geen twijfel over dat de band binnenkort nog wel eens in België zal spelen, en ook dan zal er weer meer publiek staan. De Canadezen blijven groeien, en als ze zich zo blijven profileren, zullen ze wel eens uitgroeien tot een echt grote punkband.

Setlist:

See You At Your Funeral
My Life Is Over and I Couldn’t Be Happier
Guilt Trip
Free At Last
Scorpion Hill
Full Blown Meltdown
Kids
Dark Days
The Coast
Reservoir
Familiar Patterns
DVP
If This Tour Doesn’t Kill You, I Will
Sleep In the Heat

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Bill Ryder-Jones @ Trix (Club): Meeslepende nonchalance

Met Iechyd Da kwam Bill Ryder-Jones dit jaar terug op het toneel met een hoopvolle plaat waarin hij melancholie verpakte in een…
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (Dag 2): Alternatief muziekfeest

De tweede dag van het Ways Around Festival ging door in RESET. In een vorig leven was dit gebouw het hoofdkantoor van…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Desertfest maakt eerste namen bekend met o.a. Fu Manchu en Russian Circles

Naast de regen die vandaag met bakken uit de lucht komt, vallen ook de festivalaankondigingen in grote getalen. Zo ook in Antwerpen,…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.