Greta Van Fleet @ Lotto Arena: Iets te veel van het goede

Greta Van Fleet, voor sommigen de hergeboorte van de hardrock en voor anderen een verheerlijkte Led Zeppelin-tributeband. Het enige waar geen discussie over mogelijk is, is hun talent en kunde op hun instrumenten. De grootste kritiek op de liveshows van Greta Van Fleet gaat vaak over het showoffgehalte. Het was af en toe ’trop’, dat is waar. Maar wat de band doet, daar is ze steengoed in. De drie broers Kizska en goeie vriend/drummer Daniel hadden normaal in februari moeten spelen. Die tour is niet doorgegaan door stemproblemen van zanger Joshua. Ondertussen is Greta Van Fleet langsgekomen op Werchter, maar nu is de show waar al een jaar op werd gewacht toch doorgegaan.

De band liet bijna twintig minuten op zich wachten voor het opkomen. Bij het opkomen werd er een lange spanning op gebouwd die tot “The Cold Wind” leidde. Na het tweede nummer “Safari Song” was het al tijd voor een grote drumsolo. Drummer Daniel Wagner, het ene lid dat niet tot de familie behoort, gaf een krachtige uptempo solo die iedereen al in de sfeer bracht voor de improvisatie die zou komen. Daarna kwam “Black Smoke Rising” al aan bod. Door met een paar hits te beginnen brengt Greta Van Fleet de Lotto Arena goed in de sfeer. Met het hippieanthem “Flower Power” wilde zanger Joshua de liefde en warmte in de zaal wat aanwakkeren, al pakte het niet geweldig. Hij deed veel pogingen naar meezingers voor het publiek, maar dat publiek zweeg voor het grootste deel. Om je aan de zangpartijen van Greta Van Fleet-nummers te wagen is er ook al wat moed nodig.

De band maakte in het midden van de show ruimte om improvisatie de vrije loop te laten . Bassist Samuel kroop voor een heel poosje achter zijn orgelpiano. Een zet die we ook gewoon zijn van de experimentele livejams van Led Zeppelin, maar laten we daar maar niet verder op ingaan. Afwijken van de originele structuur is niet iets waar veel artiesten zich comfortabel bij voelen. Greta Van Fleet probeert er een handelsmerk van te maken. “Age of Man”, de opener van het laatste album, was episch en groots. Al de solo’s en uitgerekte passages die het middenstuk van het concert omvatten zijn echter nogal zware kost. Je kan nog zo goed zijn in bluessolo’s spelen op gitaar, het was soms te veel van het goeie. De cover van “The Music Is You” van John Denver en “You’re the One” waren na een tijd wat kleurloos.

Dit voorjaar moest Greta Van Fleet het grootste deel zijn Europese tour cancellen. Joshua was zwaar ziek en kon door keelproblemen zijn stem niet voor honderd procent gebruiken. Een hele tour uitstellen klonk voor de fans toen wat overdreven, maar voor de zangpartijen die Joshua voor zijn rekening neemt is dat niet onredelijk. Zijn stem was helemaal on point deze avond. Hij maakte zoals altijd monumentale schreeuwen en gillen. Het bereik dat hij uit zijn stembanden weet te wringen is enkel indrukwekkend te noemen.

Na “When the Curtain Falls” liet de band het doek figuurlijk even vallen en waren ze weg. Ze lieten een goed poosje op zich wachten maar kwamen uiteindelijk terug voor een encoretje. “Lover, Leaver” en hun grootste hit “Highway Tune” konden toch niet uitblijven. Het knallende einde van die laatste had zeker het einde van de show kunnen zijn, maar er werd dan toch nog maar een kwartiertje vrij gemaakt voor wat extra improvisatie en solo’s. De laatste ‘bottleneck’-gitaarsolo van de slotjam was zeer smakelijk gespeeld en een mooi einde van het lang uitgestelde concert. Veel indrukwekkende zang, veel gejam en natuurlijk heel veel gitaarsolo’s. Bij Greta Van Fleet is soms het allemaal een beetje veel.

Setlist:

The Cold Wind
Safari Song
Black Smoke Rising
Flower Power
Anthem
Age of Man
The Music Is You (John Denver cover)
You’re the One
Black Flag Exposition
Watching Over
When the Curtain Falls

Lover, Leaver
Highway Tune