Er wordt van veel artiesten wel eens gezegd dat ze uniek zijn, maar er zijn er niet zo veel die echt uniek zijn. Björk is één van de tweede categorie. De IJslandse toont op elk album een andere kant van zichzelf en heeft zich al vele malen heruitgevonden. De zangeres scoorde al vele hits zoals “It’s Oh So Quiet”, “Venus As A Boy” en “Jóga”. Björk stelde veel mensen teleur toen ze vorig jaar amper hits speelde op het Gentse Sint-Pieters Plein en de focus vooral legde op haar meest recente album Utopia. Momenteel trekt Björk opnieuw door Europa met diezelfde langspeler, maar maakte een volledig andere show die de naam Cornucopia kreeg. Eén ding is zeker: of ze nu met veel hits komt of niet, de verwachtingen liggen hoog bij iemand met een reputatie als die van Björk. Voor het optreden begon werd er verschillende keren gevraagd om geen foto’s te nemen of video’s te maken. We moeten leven in het hier en nu.

Hier en nu, maar waar en wanneer is dat? 13 november in Vorst Nationaal? Neen, al snel werd het duidelijk dat we ergens anders zijn. We zitten op Planeet Björk en hier leven we in het verleden en de toekomst.  Doorheen het hele optreden kregen we futuristische beelden te zien. Doordat alles zo verweven is met de natuur voelde dit toch eerder historisch aan. We zagen de wereld van toen er nog geen mensen waren, alleen een IJslandse fee en haar volgelingen. Die volgelingen stonden op gigantische zwammen waarvoor er met hoogtes werd gespeeld doorheen de show. Er werd ook met diepte gespeeld en niet alleen doordat de zangeres de ene keer achteraan en de andere keer op een kleine catwalk voor het podium stond. Achteraan hing er een doek waarop er projecties te zien waren, maar vaak verscheen er ook vooraan een doek waar we door konden kijken. De zangeres bevond zich letterlijk tussen haar visuals. Vanaf het eerste nummer dat Björk bracht, was het duidelijk dat dit een visuele voorstelling zou worden. Het optreden werd dan ook als theatervoorstelling aangekondigd en niet als concert.

Nog voor Björk zelf het podium betrad, kregen we een IJslands koor te zien en te horen. Toen de zangeres zestien jaar was, maakte ze zelf deel uit van dat koor en nu mochten zij voor en tijdens de show onze harten verwarmen. De voornamelijk IJslandse teksten werden niet vergezeld door instrumenten, waardoor dit voor sommigen misschien als saai overkwam. Wij vonden het in ieder geval fantastisch. Het koor was nog niet goed en wel van het podium of we hoorden Björk al zingen. De IJslandse haar stem werd doorheen de voorstelling vergezeld door wat synths en percussie, maar vooral door allerlei soorten fluiten. Om het icoon te quoten: ‘flutes rock!’. Een van de bekendste nummers van de avond “Venus As A Boy” werd zelfs gebracht door Björk en slechts één dwarsfluit als begeleiding. Magisch. Onder andere tijdens “Show Me Forgiveness” ging Björk in een klein huisje staan met een unieke akoestiek en via de raampjes zagen we de zangeres met haar armen zwaaien terwijl ze zong zoals alleen zij dat kan. 

De hele voorstelling was wat vreemd en gek, maar die woorden gaan soms zeer nauw samen met geniaal. Met kostuums die deden denken aan die uit het Capitol van The Hunger Games, vreemde blaasinstrumenten en melodieuze bewegingen vergaten we soms dat we naar mensen aan het kijken waren. De fluitgoden leken met momenten op wieren. Toen Björk haar microstatief verzette, werden we eraan herinnerd dat ook zij maar een mens is. Tijdens de nummers waarbij het koor terug op het podium verscheen, kregen we wel wat menselijke gedaantes te zien. Samen met het koor bracht Björk onder andere een sterke a capella versie van “Hidden Place”. Het koor zorgde ook voor die extra dimensie tijdens bijvoorbeeld “Pagan Poetry” en afsluiter “Tabula Rasa”. Hoewel Utopia bijna volledig werd gespeeld, waren er volgens ons ook genoeg bekende nummers te horen. Buiten hoorden we dan weer mensen klagen dat ze bijna geen enkel nummer kenden, maar Björk kan het ook niet helpen dat zij de moeite niet hadden gedaan om eens te luisteren.

Op Planeet Björk zijn de fluitspelers goden. Op Planeet Björk zijn de mens en natuur één. Op Planeet Björk is het verleden hetzelfde als de toekomst. Planeet Björk is helemaal anders dan onze aarde, maar toch is alles herkenbaar en dat maakte deze ruimtereis zo magnifiek. Utopia is een geweldig goed album en de nieuwe nummers werden goed afgewisseld met oudere, bekende nummers. Doordat deze in een nieuw jasje werden gestoken, voelden ze vertrouwd aan en toch ook nieuw. Een beetje zoals Björk zelf dus. We weten waarvoor de zangeres staat, maar toch wist ze ons van onze sokken te blazen met deze visuele voorstelling, waarbij de muziek ook van zeer hoog niveau was. Cornucopia is een bovenmenselijke voorstelling die zomaar eens de beste van het jaar zou kunnen zijn.

Facebook / Instagram / Website

Setlist:

The Gate
Utopia
Arisen My Senses
Show Me Forgiveness
Venus As A Boy
Claimstaker
Isobel
Blissing Me
Body Memory
Hidden Place
Mouth’s Cradle
Features Creatures
Courtship
Pagan Poetry
Loss
Sue Me
Tabula Rasa

Future Forever
Notget