De Ancienne Belgique durft avontuurlijk te programmeren. Niet alleen in de grote zaal, de club en tijdens een van de vele concepten en festivals, maar ook in het AB Salon. Het hele seizoen lang kan je regelmatig gratis optredens zien in de meest muzikale huiskamer van Brussel, meestal met artiesten uit de meer experimentele regionen van de muziek. Gisteren was er Mary Lattimore te gast, een Amerikaanse harpiste die niet alleen al met veel grote namen heeft samengewerkt (waaronder Thurston Moore, Sharon Van Etten, Jarvis Cocker, Arcade Fire, Kurt Vile…), maar ook solo haar strepen verdiende. Dat liet ze in de AB horen met voornamelijk materiaal uit haar prachtige album Hundreds of Days uit 2018.
Het AB Salon lijkt bijna op een geheime kamer binnen het complex van de Ancienne Belgique, maar opvallend veel mensen vonden hun weg naar de locatie. Een dik kwartier voor aanvang zat de ruimte al aardig vol en nestelden enkele concertgangers zich zelfs in kleermakerszit voor de prachtige harp die vooraan stond te pronken. Veel meer dan de harp stond er niet en was niet nodig. Met haar gracieus instrument en haar Line 6 DL4 pedaal kwam haar muziek tot leven.
Hoewel de harp de hoofdrol speelt in Mary Lattimore’s muziek, is haar gear errond ook heel belangrijk. De muzikante zoekt namelijk een hybride vorm tussen harpmuziek en elektronica op. Ze onderscheidt zich door haar poëtische melodieën te manipuleren, op te stapelen en om te buigen met haar DL4. Het iconische groene toestel staat bekend om ontzettend veel mogelijkheden te bieden van het maken van loops tot galm, delay en tal van andere effecten. Daar werd gretig gebruik van gemaakt en zorgde ervoor dat haar muziek anders en vernieuwd klonk.
Zo opende ze met een ingekorte versie “It Feels Like Floating”, een opbouwend nummer dat traag maar gestaag openbloeit. Op de plaat gebeurt dit op de galmende texturen van een synth, maar live stond ze er alleen voor. Dat loste ze mooi op door enkele ontsnappende tonen uit haar harp om te buigen, wat tot steeds verrassende resultaten leidde. Het klonk misschien niet zo rijk als op het album, maar bracht een onvoorspelbare factor in het spel teweeg. Lattimore leek te improviseren met het effect.
Naarmate de set vorderde, werd het alsmaar gemakkelijker om weg te dromen op de muziek van Mary Lattimore, en dat bedoelen we in de meest positieve zin. Nadat het publiek vol verwondering keek hoe ze haar harp opnieuw stemde, kregen we “On The Day You Saw The Dead Whale” te horen, een nummer dat ze schreef toen ze onder de indruk was na het aanschouwen van het reusachtige wezen dat aangespoeld was. Hierbij viel op wat een uitgediept en complex geluid Mary Lattimore weet te creëren. De composities zijn als kleine wereldjes die ze schept. Vaak startend in een sierlijke melodie, om vervolgens verrijkt te worden door tal van harmonieën, loops en effecten die uiteindelijk wegdreven in de verte.
Op ouder werk experimenteerde ze nog meer met het DL4-pedaal. Doorheen het elegant harpspel op “Otis Walks Into The Woods” (een nummer uit het oudere At The Dam) kwamen er ideeën voor die niet op de opgenomen versie te horen waren. Zo tikte ze haar ring tegen het hout van het instrument. Deze percussie werd gelaagd en vermenigvuldigd en in een mum van tijd klonk het alsof honderd knikkers van een trap stuiterden. Het getik was prachtig verweven met de harpmelodieën en zorgde voor een fascinerend hoogtepunt alvorens ze de avond afsloot met een vredige korte compositie.
Eenmaal we volledig opgingen in de set van Mary Lattimore, was het in een zucht voorbij. Na vijftig minuten klonken de allerlaatste harptonen, maar om eerlijk te zijn was dat precies genoeg om een mooi concert te geven. Niet te weinig om te kunnen intrigeren met haar vele ideeën en ook niet te veel om zich te verliezen in overdaad. In ruim drie kwartier liet Mary Lattimore ons kennismaken met haar wondermooie harpmuziek, waar ze een persoonlijke en vernieuwende dimensie aan geeft. Het publiek was muisstil en genoot vol verwondering.
In het AB Salon kan je de komende weken kijken naar onder andere Sarah Louise, Haco, Ahmed ag Kaedy, LEYA en Dana Gavansky. Meer info op de site.
