Tin Fingers kwam in 2017 plots piepen met hun debuut-ep No Hero, dat geproduceerd werd door duizendpoot Jasper Maeckelberg (Faces On TV, Warhaus, Balthazar, Bazart). Die werd enorm gesmaakt door zowel publiek als critici en katapulteerde de band dan ook tot een van de grote beloftes van onze Belgische muziekwereld. De succesvolle ep-release werd beloond met een aantal leuke shows, waaronder het voorprogramma van J.Bernardt in De Roma. Maar de afgelopen maanden werd het stil rond de band, tot ze begin deze maand begonnen met enkele teasers op social media. Vandaag was het dan eindelijk zover en kregen we niet één maar twee singles.
De leadsingle “Glow” bouwt verder op de oude sound van de band. Toch krijg je vanaf minuut één het gevoel dat de band een pak volwassener klinkt. Het nummer bouwt aan de hand van een heleboel synths rustig op naar een enorm catchy refrein. Dat refrein geeft je een nostalgisch gevoel naar je ex die je nooit had. Hoe verder het nummer evolueert, hoe meer puzzelstukjes de band aanreikt om “Glow” volledig te maken. Al snel hoor je hoe gedetailleerd de band aan het werk is gegaan bij het producen van deze track: kleine laagjes synthesizers komen steeds opnieuw aangerold om het geheel te vervolledigen terwijl een eenvoudige beat hier en daar wordt aangevuld door subtiele percussie. Wat een topsingle.
“I love the Countryside” voelt dan weer aan als een echte b-side. Het nummer zit vol toffe elementen, zoals de nonchalante vocals die perfect aansluiten bij het deken aan synthesizers dat over je heen gewikkeld wordt. Toch voelt het nummer soms wat onafgewerkt aan, het heeft bijvoorbeeld geen echt refrein. Gelukkig kunnen we de experimentele kant van deze popband best appreciëren. De instrumentals klinken zacht en futuristisch en nestelen zich al snel in je gehoorschelp.
Beide nummers tonen het talent van dit vijftal aan. Het is een comeback die kan tellen en de band bevestigt zichzelf door een volwassen versie van hun sound te brengen. Dit is popmuziek met een duidelijk gezicht.
