InstagramLiveRecensies

King Gizzard & the Lizard Wizard @ Ancienne Belgique (AB): Een eigen universum

© CPU – Cédric Depraetere

Een band als King Gizzard & The Lizard Wizard zorgt voor verrassingen, en dat was in de Ancienne Belgique niet anders. Alleen dit jaar al bracht de band twee albums uit die alle richtingen uit gingen. Eentje in de richting van de boogie en eentje in de richting van de thrashmetal. Allemaal met een klein tintje gizzpoeder. Op deze nieuwe Europese tournee speelt The Gizz hun grootste shows ooit. Ook in België, waar ze zelfs de Ancienne Belgique twee keer vullen. Op hun eerste uitverkochte show vloog het alle richtingen uit en dat is hoe we hen het liefst horen.

Om 18u30 moesten we al in de Ancienne Belgique zijn om de eerste opener van de avond aan het werk te zien. ORB komt ook uit Australië en mocht de fans voor een eerste keer opwarmen. Dat deden ze met een frisse mix doom, stoner en psychedelische rock. De reverb vloog in het rond, maar ook het fuzzpedaal wisten ze niet te schuwen. Stevig, krachtig en vol geniale solo’s wist het viertal ons 45 minuten lang in de ban te houden. Het ging soms heel sloom, maar evengoed kon de band eens verrassend furieus uithalen. Voor ieder wat wils dus. Ondanks dat de zaal nog niet volledig gevuld was, was iedereen op het eind heel hard aan het headbangen.

Eén opener is niet genoeg, en dus kwam ook Stonefield als tweede op het podium. Ook zij zijn te vinden op het geniale Flightless label dat opgericht werd door King Gizzard, en ook deze band wist een potige set neer te zetten. In tegenstelling tot hun voorgangers van ORB was dat met meer synths en meer stonerinvloeden, en natuurlijk zachte vrouwelijke stemmen. Hier klonk de sound wel iets voller, en voelde je ook dat de vrouwen iets creatiever uit de hoek wisten te komen. Naarmate de zaal voller liep, deed meer en meer volk mee. Stonefield won duidelijk wat zieltjes, en het publiek was volledig opgewarmd.

© CPU – Cédric Depraetere

Iedereen was natuurlijk gespannen voor de hoofdact van de avond. De band heeft al zo’n rijke discografie dat ze iedere avond wel iets anders kunnen spelen, en dat doen ze ook. Het was dus nagelbijten om te weten te komen of ze deze avond jouw favoriet zouden spelen. Door de dreigende drums die het begin van “Venusian 2” inleidden, was de kracht meteen een feit, al aarzelde het publiek nog een beetje om te weten wat gedaan. Dit was natuurlijk meteen een slag in het gezicht, en van slagen moet je even bekomen.

Gelukkig weet King Gizzard dat ook en met “Superbug” werden er gigantische breaks op het publiek afgevuurd in combinatie met een meer psychedelische sound. Het publiek begon langzaam maar zeker los te komen en eens dan de intro van “The Lord Of Lightning” weerklonk, zat de vlam in de pan. De voorste regionen begonnen met bewegen en de herkenbare Nonagon Infinity-riff liet iedereen in de moshpit belanden.

© CPU – Cédric Depraetere

Maar King Gizzard is meer dan enkel keihard moshen en je volledig smijten, de band denkt ook na over wat ze doen op het podium. Een hard begin werd gevolgd door een iets meer groovy middenstuk om daar even iedereen te laten bekomen, om dan via een trippy tussenweg naar een zinderende apotheose te gaan. En hoewel Stu Mackenzie niet volledig bij stem is, viel dat enkel op bij tragere nummers zoals “Sense”, en wist niemand er echt een moer om te geven.

Ambrose nam de zang voor zich bij “Billabong Valley” en op het eind van “Open Water” lieten ze een drumsolo passeren om daarna het nummer nog twintig seconden te laten verder gaan, en Joey zong de longen uit het lijf bij “This Thing”. Maar er is meer; als de band eens uitzinnig aan het jammen ging, zoals bij “The River”, konden ze het van elkaar ruiken wanneer wie moest invallen. Zo ging de band eerst wat op het gemakje, naar heel stil om uiteindelijk erg dansbaar te eindigen. King Gizzard is geen band die zomaar doet waar ze zin in hebben; over alles is uitvoerig nagedacht.

© CPU – Cédric Depraetere

Dat is ook net de sterkte van de band, en ook de reden waarom het publiek hen op handen draagt. De groep is sympathiek, weet heel wat emoties aan te spreken en zet vooral energieke shows neer. De band steekt de draak met alles, maar net daardoor klinken ze heel volwassen. Ze weten waar ze mee bezig zijn, en afsluiter “Am I In Heaven” was daar het orgelpunt van. Daarin bracht de band een twintig minuten durende jam waarin verschillende herkenbare riffs van andere nummers passeerden, zonder ze ook echt te spelen. Teasen, dat is iets wat King Gizzard goed kan, wat ook komt doordat al hun nummers aan elkaar gelinkt zijn.

Met de snedige riffexplosie die tijdens het refrein van “Am I In Heaven?” passeerde, werd de AB naar een kookpunt gebracht. Iedereen ging aan het dansen en bewoog zich te pletter. Op het eind hoorden we dan ook iedereen verbaasd tegen elkaar zeggen: ‘Amai, dat laatste nummer!’ En zo wist de band in hun laatste nummer hun set samen te vatten: het startte furieus, ging via heel wat zijweggetjes verder om uiteindelijk terug furieus te eindigen. Zweet overal, een waas van damp en vooral een gevoel van gelukzaligheid.

© CPU – Cédric Depraetere

King Gizzard speelde de Ancienne Belgique plat, en zal dat vanavond nog eens overdoen. De groep blijft alleen maar sterker worden en binnen de kortste keren zal niemand nog om hen heen kunnen, als dat al niet zo is. De band brengt energieke en heel dynamische shows die iedereen meezuigen en zo weet je dat een show van King Gizzard altijd goed is. Eén uur en 45 minuten duurde de set, maar hij was voorbij voor je het wist. Een degelijke show neerzetten boordevol muzikaal talent, dat is wat King Gizzard kan en ook in de AB deed.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram zijn er nog meer beelden te vinden. Volgen is de boodschap!

Setlist:

Venusian 2
Superbug
The Lord Of Lightning
Alter Me
Altered Beast IV
People-Vultures
This Thing
Sense
The River
Billabong Valley
Doom City
Open Water
Perihelion
Am I In Heaven?

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
InstagramLiveRecensies

Barry Can't Swim @ Ancienne Belgique (AB Club): Al kan hij wel vliegen

Vorig jaar bracht muzikant Barry Can’t Swim zijn debuutalbum When Will We Land uit. Hij zocht er de randjes van het housespectrum…
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…

2 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.