De jaarlijkse afspraak van Tiny Moving Parts met België bracht de band dit jaar voor het eerst naar de hoofdstad. In de Ancienne Belgique had de band heel wat nieuwe muziek mee om voor te stellen, want album Breathe verscheen nog geen twee weken geleden. Redenen genoeg dus om er een strakke show van te maken, en in een goed gevulde club van de AB lukte dat uitstekend. De band gaf alle energie die ze in zich hadden, en kreeg dat dubbel terug van het aanwezige publiek.
Maar zoals een echte punkrockshow het betaamt, waren er ook hier heel wat voorprogramma’s. Openen mocht Lizzy Farrall, maar dat optreden waren we nadien ook het snelst vergeten. De groep brengt een soort van zwak afkooksel van wat Paramore dezer dagen brengt, en dus is het allesbehalve makkelijk om echt mee te geraken in wat de groep serveert. Er zitten wel sterke gitaardelen in, maar alles voelt te flets aan om te overtuigen.
Gelukkig was er een voorprogramma dat wel kon overtuigen. Microwave uit Atlanta neemt in tegenstelling tot hun voorganger geen gas terug en dat resulteert in een furieuze set vol stevige breaks en krachtige vocale uitspattingen. Het neigt bij momenten zelfs naar metal, maar toch is het aanstekelijk genoeg om iedereen mee te krijgen. De band bracht op dezelfde dag als Tiny Moving Parts een nieuw album uit, en dus hebben ook zij heel wat nieuwe muziek mee. Die nieuwe muziek klinkt harder dan hun ouder werk, en dus ontstaat er een heerlijke cohesie tussen hard en zacht. Opgewarmd voor Tiny Moving Parts? ’t Zal wel zijn!
Dat Tiny Moving Parts kwam om iedereen een goeie avond te bezorgen, is al hoorbaar van bij opener “Midwest Sky”. Frontman Dylan Mattheisen toont meteen waarom hij de absolute eerste man is van de band. Met zijn gitaarwerk brengt hij een uniek, naar mathrock neigend gitaargeluid in de nummers van de band. Maar ook vocaal kan hij er wat van. Hoewel hij in het begin nog wat moest opwarmen, horen we naarmate de set vorderde alleen maar sterkere vocale inbreng.
Dat hij daarnaast ook nog eens heel enthousiast op het podium rondhuppelt, is een leuke bijkomstigheid. Het geeft de nummers namelijk de energie die ze ook uitschijnen, en die cohesie is iets wat dit soort shows wel nodig heeft. Maar natuurlijk mogen we de andere bandleden niet vergeten, de bassist brengt telkens de vettige noten in het geheel, en de rijkbesnorde drummer Billy Chevalier bepaalt altijd het gigantisch snelle tempo.
Tijd om gas terug te nemen kent de band niet, maar er zijn toch wel verschillen te vinden tussen de verschillende songs in de set. Er zijn tragere, iets meer donkere nummers te vinden zoals “Sundress” of “Always Focused”, maar het merendeel van de set bestaat uit springerige, intense nummers zoals “Feel Alive”. Elk dragen ze een sterkte uit, maar het spreekt voor zich dat de snellere nummers voor meer animo in het publiek zorgen, al is er eigenlijk nooit geen animo.
Het valt op dat nieuwe nummers als “Bloody Nose” en “Medicine” al heel goed gekend zijn bij de fans, want ook daar wordt luidkeels meegebruld. De band heeft een hechte fanbase die iedere song vanbinnen en vanbuiten kent, en die liefde nemen ze ook in zich op om daarmee heel sterke sets af te leveren. Zelf zijn ze natuurlijk ook heel dankbaar, en zo ontstaat er een soort van intens vriendschapsgevoel tussen de band en het publiek. Hier is niemand ongewenst; iedereen maakt er het beste van.
De set vliegt voorbij, en voor we het weten eindigt hij met “Vertebrae”. Een echte uitsmijter, want op het eind haalt Mattheisen zelfs een banjo boven. Iedereen enthousiast, en natuurlijk komt er dan met “Caution” nog een laatste, hard en snel nummer. ‘This is love’, zingt Mattheisen en hij heeft gelijk. Hier in de zaal is enkel maar liefde te vinden. Het publiek vliegt elkaar in de armen tijdens de songs, er wordt gecrowdsurft en als de frontman het publiek in duikt, wordt hij ook omarmd door iedereen. Tiny Moving Parts breekt en heelt harten, zowel live als op plaat.
Een concert van een poppunk/emorockband kan altijd twee kanten op gaan, maar bij Tiny Moving Parts ging het radicaal de uitstekende richting uit. Het drietal weet muzikaal waar ze mee bezig zijn, brengt uitstekende songs en kan een publiek zich één laten voelen zonder daarvoor te veel te preken. Dat zijn talenten die je als band moet bezitten, en Tiny Moving Parts bezit die talenten klaarblijkelijk in overvloed. Uitstekende show van een band die alleen maar groter zal worden.
Setlist:
Midwest Sky
Applause
Headache
Bloody Nose
Birdhouse
Clouds Above My Head
Sundress
It’s Too Cold Tonight
Always Focused
Brevity
Icicles (Morning Glow)
Common Cold
Medicine
Feel Alive
Vertebrae
Caution
