Gisteren was het zover, de eerste dag van de allereerste editie van Sound Track, een speurtocht naar nieuw muzikaal talent. Op vier locaties gaven artiesten het beste van zichzelf, zo ook in Oudenaarde. Hier kon je genieten van wat rock, wat jazz en alles wat daartussen zit. De performances van de avond, in volgorde volgens loting, waren Leopard Skull, Nimbus Cart, Linde, ROOK, Kosmo Sound en mòs ensemble. Zij kregen elk twintig minuten de tijd om het publiek in Oudenaarde te weten overtuigen van hun kunnen.
Leopard Skull
© Patrick Blomme
Beginnen deden we met Leopard Skull. De band van Harm Pauwels kunnen we kennen van hun performance op Psych Over 9000 in Gent en het Brusselse Volta, waarbij ze hun zweverige muziek tentoonstelden. Dit gebeurde gisteren opnieuw in Oudenaarde. Dat de band bestaat uit karakterkoppen is meteen duidelijk als de opvallende frontman (in een witte overal) het podium komt opgewandeld. De sound van Leopard Skull kent een monotone rode draad die de basis vormt van vele nummers, maar de groep wist ook te verrassen in de hoogtes en uit te halen op de gepaste momenten. Drum en elektrische gitaar namen hier duidelijk het voortouw in, al werden deze op gepaste tijde in de mix gegooid met tropische beats, wat blokfluit en klanken die doen denken aan een orgelpiano. Deze atypische band wist dan ook het publiek mee te nemen op een echte rollercoaster aan klanken en emoties.
Nimbus Cart
© Patrick Blomme
De vier muzikanten van Nimbus Cart worden gekenmerkt door hun gelaagde rockmuziek en dramatische wendingen. Wij kunnen dit na gisteren dan ook bevestigen. Na heel wat gesukkel met de sound en het licht kon de groep eindelijk van start gaan. Dat de frontvrouw een typerende, doorleefde stem heeft, valt niet te ontkennen. Ook aan de overgave van de bandleden kan niet getwijfeld worden. Desondanks springt Nimbus Cart er minder uit dan hun voorgangers. Hun nummers bevatten veel pit en kennen een goede opbouw, maar missen volgens ons een onderscheidende sound of uitstraling. Misschien hadden ze pech om na Leopard Skull te komen staan, een groep die zichzelf onderscheidt met een unieke, licht humoristische présence.
Linde
© Patrick Blomme
Linde Muylaert stond vorig jaar al op Dranouter festival, waar ze samen met haar gitarist en percussionist een stukje neofolkloristische muziek bracht. Na de agressieve muziek van Nimbus Cart zorgde Linde voor een breuk in de rockavond. Linde kwam het podium op als een breekbaar, verlegen meisje, maar niets is minder waar. Ze begon aan haar eerste nummer met een engelenstem en heel simplistische klanken van gitaar en drum, maar bouwde even later al snel op naar krachtige, dramatische wendingen waar de muziek helemaal doorbreekt. Linde toonde ook aan dat ze durft experimenteren met klanken, zo vonden we op bepaalde momenten zelfs oosterse invloeden terug in de melancholische nummers. Een engeltje met veel durf en kracht!
ROOK
© Patrick Blomme
ROOK klinkt donker, spannend en psychedelisch en heeft een bezwerende klank als leidraad. Gisteren wisten ook deze kanjers zich te onderscheiden van de andere groepen door een buitenaardse sfeer te creëren. De elektrische gitaar, drum en het dromerig gezang zorgden voor hele donkere en zweverige muziek die ons af en toe zelfs wat angst wist aan te jagen en deed denken aan echte horror. De muzikanten toonden ons hoe bekwaam ze waren met hun instrumenten, maar ook de zangeres was heel beheerst en wist wat ze deed. De prijs voor de meest dramatische muziek gaat voor ons alleszins al meteen uit naar ROOK!
Kosmo Sound
© Patrick Blomme
De ervaren groep Kosmo Sound telt zes leden en heeft de reputatie om altijd een feestje op gang te kunnen brengen. Na de donkere, dromerige muziek van ROOK was het deze avond opnieuw tijd voor een grote stijlbreuk. Met Kosmo Sound kon het feest vanavond pas écht beginnen. Meteen wisten ze erin te slagen een erg zomerse sfeer in de Harmonie te creëren. Er was terug leven in de brouwerij, en mensen begonnen spontaan te dansen. Hun muziek haalde inspiratie bij reggae en country, maar wist dit ook te combineren met heel zware dancebeats. Al was het vooral de saxofoon die de show heeft gestolen en zo bij iedereen een glimlach op het gezicht toverde.
mòs ensemble
© Patrick Blomme
Tijd voor de laatste performance van de avond. De saxofoon blijft, maar wordt vergezeld van een waaier aan andere instrumenten, waaronder klarinet en contrabas. Het zevental van mòs ensemble wordt gekenmerkt om hun jazz met psychedelische twists, al vinden wij het moeilijk hier een genre op te kleven. De groep telt niet één, maar twee zangeressen die weliswaar echte engelenstemmen hebben en duidelijk heel goed op elkaar zijn ingespeeld. De instrumenten worden verder in hun simpliciteit tentoongesteld, maar weten op de gepaste momenten heel dramatisch op te bouwen, waardoor het bijna doet denken aan filmmuziek. Ze werken vaak met repetitieve melodieën, maar vooral de gelaagdheid in hun muziek valt op, en hier spelen ze mee. Deze performance was als een warme omhelzing op het einde van de avond, maar toch met een melancholische ondertoon.
Sound Rank
Nu het duidelijk is wat wij er van vonden, laten we nu zelf eens jury spelen en onze top drie van de avond neerschrijven.
3. Kosmo Sound
2. Leopard Skull
1. Linde
Pas na de selectierondes zal duidelijk worden hoe de Sound Track jury dacht over deze bands.
Lees ook onze verslagen van de andere selectierondes op deze avond:
Hier vind je het overzicht van alle Sound Track evenementen. Volgende afspraak alweer vanavond!
