AlbumsRecensies

Post Malone – Hollywood’s Bleeding (★★★): Verdwaald tussen rap en pop

Zijn headlinerpositie op Pukkelpop en de overvolle festivalweide die daarmee gepaard ging, bewijst genoeg: Austin Richard Post heeft het gemaakt en scheert met zijn Post Malone hoge toppen in het hiphop- en popcircuit. Twee interessante albums die ons wisten te verrassen – Stoney en beerbongs & bentleys – brachten Post tot waar hij nu staat vandaag: aan de muzikale top met een nieuw album onder de arm, een jaar na zijn vorige succes. Tussen alle shows door vindt hij nog tijd en doorzettingsvermogen om zijn plek bij de groten te blijven afdwingen.

Post Malone is niet in een hokje te vatten. Bestempeld als hiphopartiest, verwerkt hij graag stijlen en invloeden waar hij vroeger al mee experimenteerde: Guitar Hero deed hem op zijn negende op zijn gitaar tokkelen, zijn interesse in professionele muziek kwam dan weer in de periode als lid van een heavymetalband… Een stel goed werkende stembanden zijn hem ook gegeven, het gebeurt dat hij meer zingt dan rapt. Post kan dus alle kanten uit en met de reeds uitgebrachte singles “Wow.” en “Goodbyes” zijn we benieuwd of hij zich tegelijk gaat heruitvinden én overklassen.

Met Hollywood’s Bleeding is de rapper alvast in één ding geslaagd: de titel trekt al maandenlang de aandacht van naar sappige roddels hongerende paparazzi en het maakt ons zeker ook benieuwd. De opener is vernoemd naar de titel van zijn derde album, maar het enige wat opvalt is een beat van dertien in een dozijn, een meer zingende Post Malone en het gretig gebruik van de populaire autotune. Qua lyrics beklaagt hij de keerzijde van de hollywoodlifestyle, terwijl hij op het volgende nummer, “Saint-Tropez”, zegt te kunnen genieten van eens goed uit de bol te gaan met vrienden, bijvoorbeeld in de chique Franse badstad. Kan iedereen nog volgen?

Na wat goedkope beats, alledaagse teksten en refreinen die zich als oorwurmen in ons gehoor zouden moeten nestelen, worden we pas gelukkig bij de zesde track “Circles”. We krijgen een veelbelovende, laid-back intro te horen en die sfeer trekt Post door in heel het nummer, hij doet ons zelfs de autotune vergeten. Leuk dat hij blijft experimenteren en ons een andere kant van zichzelf toont! De beste eigen makelij heeft hij voor het laatste bewaard: “Wow.” sluit het album in stijl af en op de twee nummers ervoor, “Myself” en “I Know”, toont hij zich wel solo slim. Vergezeld van aanstekelijke melodieën en catchy refreinen, drukken ze hun stempel op Hollywood’s Bleeding, wat niet kan gezegd worden over die resem andere onzichtbare singles.

Zoals gewoonlijk konden wat features niet ontbreken: met de bekende miljardensingle “Sunflower” samen met Swae Lee kiest Post voor zekerheid en ook de passage van Future is niets nieuws onder de zon. Dat Ozzy Osbournes rauwe stem en wat steviger gitaarwerk plots opduikt, is op zijn zachtst gezegd een verrassing. Gelukkig is het er een van het aangename soort, want dit buitenbeentje van de plaat staat als een huis, met dank aan de gebundelde krachten van Posts ervaring in de metalwereld en een levende rocklegende. Iets verder in het album zitten we nog een keer op het puntje van onze stoel, dit keer wanneer hij de Amerikaanse zangeres SZA tevoorschijn haalt. Wanneer hun beide stemmen in de ether weerklinken, ontstaat er een soort magie die te vaak zoek is doorheen deze langspeler. 

Eén ding is zeker: Post Malone zit niet stil en we zien een evolutie van een rasechte rapper naar een rapper die meer zingt en zich in het vaarwater van de pop waant. Dat pakt goed uit op bijvoorbeeld “Circles” en “Take What You Want”, maar hoewel er met “Wow.” en “I Know” nog een paar welgekomen hiphoptracks in het album zitten, behoort een flink deel vanop Hollywood’s Bleeding tot niemendalmuziek. Platte teksten, simpele beat en een stijl die zweeft tussen pop en hiphop. Oh ja, en die autotune mag Post ook bannen uit zijn opnamestudio’s: zijn ruige, loepzuivere stemgeluid heeft dat afgelikte niet nodig. Experimenteren en evolueren mag hij blijven doen, zolang hij maar genoeg het kaf van het koren scheidt. Zeventien nummers zijn zelfs voor deze succesvolle zanger/rapper iets te veel van het goede.

Website Twitter

Ontdek meer muziek op onze Spotify.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Billy Morrison - "Crack Cocaine" (feat. Ozzy Osbourne & Steve Stevens)

Binnen het rockcircuit heeft Billy Morrison al lang zijn strepen verdiend. De Brit speelde onder meer gitaar bij The Cult en Camp…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Aarde Aan Daan - "Verrassing"

Wie denkt dat enkel oubollige liedjes in het Nederlands geschreven worden is eraan voor de moeite. Dat bewijst Aarde Aan Daan die…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Natalie Jane - "Tattoos"

Natalie Jane is een heus TikTok-fenomeen die fans verzamelde met nummers te coveren in grote parkings. Die bevatten een goede akoestiek voor…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.